Hoe je thuis gitaar kunt leren

Het hebben van de vaardigheid om muziekinstrumenten te bespelen is lange tijd altijd als een teken van opleiding beschouwd. De gitaar is altijd populair geweest en staat bekend om zijn betaalbaarheid en veelzijdigheid. Het harmonieert met bijna alle stijlen van populaire muziek. Bedenk hoe je de gitaar kiest, vasthoudt, stemt en beheerst om je favoriete nummers te spelen.

Hoe kies je een gitaar voor een beginner?

Veel mensen geloven dat elk instrument kan worden gebruikt om gitaar te leren spelen , of het nu een klassiek Spaans model is of een moderne elektrische gitaar die is uitgerust met de nieuwste technologie. Hoewel ze enkele overeenkomsten delen, zijn er in feite genoeg verschillen in detail waardoor gitaristen automatisch worden gescheiden op basis van hun voorkeuren.

De keuze van de gitaar moet gebaseerd zijn op de muziekstijl die je wilt spelen.

Klassieke gitaar

Voor degenen die op zoek zijn naar een tutorial voor beginners “hoe je klassieke gitaar speelt”, is het aan te raden een gitaar te kiezen met een wijde hals en nylon snaren. De klassieke gitaar FLIGHT C-120 kan bijvoorbeeld een goede keuze zijn. Dit instrument biedt vingertopcomfort, terwijl de brede, zachtsnarige hals het comfortabel maakt om complexe akkoorden te spelen en klassieke stukken te spelen.

Akoestische gitaar

Voor populaire muziek is het aan te raden een akoestische gitaar met metalen snaren te gebruiken, ook wel een “pop”-gitaar genoemd. Het is belangrijk om het niet te verwarren met de klassieke modellen, omdat ze enkele verschillen hebben. In tegenstelling tot klassieke Spaanse gitaren zijn popmodellen ontworpen om te worden uitgerust met metalen snaren en te worden bespeeld met een plectrum. Ze kunnen echter ook met de vingers worden bespeeld, omdat de snaarafstand voldoende comfort biedt. Wanneer u dit type gitaar kiest, overweeg dan de FLIGHT D-435, die geweldig is voor het spelen in pluk- en akkoordstijl.

Elektrische gitaar

Degenen die de voorkeur geven aan harde gitaarriffs en melodieuze solo's, moeten naar elektrische gitaren kijken. De sonische kenmerken van elektrische gitaren zijn heel anders dan die van alle soorten akoestische gitaren, dus het overstappen van een klassieke gitaar naar een elektrische gitaar kan zelfs nog moeilijker zijn dan het kiezen van een elektrische gitaar. De Denn ST100 elektrische gitaar geeft de aspirant-gitarist de mogelijkheid om verschillende populaire geluiden uit te proberen en zijn eigen stijl verder te ontwikkelen.

Hoe je je gitaar stemt

Ondanks verschillen in constructie en andere aspecten worden alle soorten gitaren op dezelfde manier gestemd. Dit geldt vooral als het gaat om standaardstemming, wat de meest gebruikelijke optie is voor een gitaar waarbij de dunste en dikste snaren op E zijn gestemd. Beginners in de vroege stadia van het leren hebben waarschijnlijk geen andere stemming nodig, aangezien de meeste populaire gitaarliedjes zijn geschreven in deze standaardstemming.

Door tuner

Er is een gemakkelijke manier om een ​​gitaar te stemmen, namelijk door een speciaal apparaat te gebruiken dat de gespeelde noot weergeeft. Deze apparaten worden tuners genoemd en zijn er in verschillende typen: sommige zijn op de nek gemonteerd ("pinnen" genoemd), andere hebben een draad of ingebouwde microfoon nodig.

In beide gevallen bepaalt het stemapparaat de noot. Tuners zijn chromatisch en niet-chromatisch. Chromatische stemapparaten detecteren de specifieke noot die het instrument momenteel speelt en tonen de nauwkeurigheid ervan. Niet-chromatische stemmers daarentegen concentreren zich op een bepaalde gitaarstemming en geven aan hoe nauw de klinkende snaar is afgestemd op de gewenste klank. Het eerste type is handiger voor degenen die vaak de stemming van de gitaar veranderen, maar beide opties zijn geschikt voor beginners.

Vijfde fret

In tegenstelling tot het gebruik van een stemapparaat, vereist deze methode dat de gitarist een oor voor muziek heeft, zelfs als hij niet weet hoe hij het instrument moet bespelen. Gangbare gitaarstemmingen zijn zo gerangschikt dat bijna elke open snaar (die niet op een fret is vastgeklemd) unisono (dat wil zeggen hetzelfde) moet klinken met de volgende snaar, vastgeklemd op de vijfde fret. De snaren op de toets worden geteld vanaf de dunste (de eerste, die zich onderaan bevindt, van bovenaf gezien) tot de dikste (de zesde snaar op een zessnarige gitaar, die van bovenaf het dichtst bij ligt).

Er is echter één uitzondering bij het stemmen: de derde snaar, die een harmonieus geheel moet vormen met de tweede snaar wanneer deze op de vierde fret wordt ingedrukt, niet op de vijfde.

Voor deze stemmethode heb je dus geduld en een exacte noot nodig om mee te beginnen. In principe kun je elke noot op de toets selecteren en de snaar dienovereenkomstig stemmen, maar het zal gemakkelijker zijn als je de exacte noot voor de open snaar hebt. U kunt bijvoorbeeld het geluid van een telefoonkiestoon gebruiken, wat een heldere A-noot van hoog octaaf is die overeenkomt met de open vijfde snaar. Zodra de vijfde snaar gestemd is, moet je deze op de vijfde fret vasthouden en de vierde snaar op dezelfde noot stemmen. Speel vervolgens de zesde snaar op de vijfde fret en stem deze af op de open vijfde snaar, enzovoort. Vergeet niet dat de derde snaar bij de vierde fret moet worden ingedrukt om unisono met de tweede snaar te bereiken!

Hoe je een gitaar correct vasthoudt

Als er een juist antwoord bestaat op de vraag hoe je moet beginnen met gitaarspelen, dan heeft dat te maken met de juiste zithouding. Als het om klassieke gitaar gaat, is de klassieke pasvorm de beste optie. Om dit te doen, wordt de gitaar met de onderste inkeping op het linkerbeen geplaatst, die hoger moet zijn dan de rechter. Sommige mensen gebruiken een stapel boeken om het instrument op te tillen, maar er zijn ook standaards op maat verkrijgbaar. Hierdoor ligt de nek dichter bij de ogen en is de bovenkant zo gepositioneerd dat de handen comfortabel in de klassieke positie kunnen worden geplaatst.

Akoestische gitaren met metalen snaren en elektrische gitaren kunnen ook op deze manier worden bespeeld, maar worden vaker op de rechtervoet bespeeld met de linkervoet vrij. Deze positie kan het moeilijk maken om de nek te zien en het kan even wennen zijn aan de klassieke linkerhandpositie op de nek, maar deze is mobieler en dichter bij de positie die een gitarist zou innemen als hij staand speelt. Er zijn trouwens geen universele regels voor het staand bespelen van de gitaar – elke gitarist vindt uiteindelijk de beste optie die bij hem past.

Hoe je de nek oppakt en de snaren aanspant

Er zijn twee hoofdopties om de hand op de nek te plaatsen. De klassieke positie gaat ervan uit dat de duim volledig verborgen is achter de nek, het uiteinde bevindt zich ongeveer in het midden van de nek. De borstel steekt dus naar voren uit, waardoor de hand vrij langs de nek kan bewegen. Dit is handig voor het spelen van complexe niet-barré-akkoorden en snelle melodieën, en kan op alle soorten gitaren worden gebruikt. Andere handposities zijn echter niet toegestaan ​​op de klassieke gitaar.

Uit de bluesmuziek is een andere manier ontstaan ​​om de hand te zetten, die bekend staat als de “bluessetting” of “rock” setting, soms gekscherend de “aap” of “shovel” setting genoemd. De essentie van deze techniek is dat de duim bovenop de nek wordt geplaatst, afhankelijk van de grootte van het penseel, dit kan het topje van de vinger zijn of het midden ervan. Deze positie van de vinger zorgt voor een veilige grip op de nek, wat belangrijk is voor het uitvoeren van de snaartrektechniek en het gemakkelijker maakt om barre-akkoorden te knijpen. Dit kan echter de mobiliteit van de arm beperken. Deze manier van handinstelling is zowel geschikt voor pop-akoestiek als voor elektrische gitaren.

Als het op gitaarspel aankomt, is het onmogelijk om niet op te merken dat ervaren gitaristen beide benaderingen naar behoefte kunnen combineren.
Als het echter om het vastklemmen van de snaren gaat, bestaat er bij geen enkel type gitaar controverse. De snaar moet precies bij de fret worden vastgeklemd (metalen strip). Zo bereik je de zuiverste klank van een noot zonder extra ruis en boventonen.

Wat zijn akkoorden en hoe speel je ze?

Akkoorden zijn combinaties van drie of meer noten die tegelijkertijd worden gespeeld. Als dezelfde noten achter elkaar worden gespeeld, wordt dit een arpeggio of brute force genoemd. Als je geïnteresseerd bent in het bespelen van de 5-snarige gitaar, dan is het leren van de basisakkoorden een must, omdat je hierdoor de meest populaire liedjes kunt spelen.

Hoe akkoordvingerzettingen te lezen

Het idee van vingerzettingspatronen is altijd hetzelfde, hoewel hun uiterlijk enigszins kan variëren. Ze worden van links naar rechts en van boven naar beneden gelezen. De verticale lijnen vertegenwoordigen de snaren: de dikste snaar (zesde) bevindt zich meestal aan de linkerkant en de dunste (eerste) bevindt zich meestal aan de rechterkant. De stippen en lijnen geven aan welke snaren met één vinger of met een staaf worden ingedrukt.

Als het akkoord langs de toets wordt verschoven, kunnen aan de linkerkant extra frets worden weergegeven, die aangeven naar welke positie op de toets de hand moet worden verschoven. In akkoorden wordt ook vaak gebruik gemaakt van open snaren (dat wil zeggen snaren die niet geklemd hoeven te worden) – deze worden aangegeven door een lege cirkel bovenaan. Als een open snaar niet mag klinken, maar deze bevindt zich bij de vingerzetting tussen de klinkende snaren, dan wordt dit aangegeven met een kruis.

Voor het gebruiksgemak wordt ook gebruik gemaakt van tabulatuur – dit is een speciaal soort muzieknotatie voor de gitaar, waarbij de notenbalk wordt gecombineerd met zes extra stroken die de snaren voorstellen. Omdat de meeste noten op de gitaar op verschillende plaatsen kunnen worden gespeeld (in tegenstelling tot de piano, waar er maar één toets voor elke noot is), geven gitaristen de voorkeur aan dit type notatie.

Dit alles is heel eenvoudig: zes lijnen symboliseren de snaren, met de dikste onderaan en de dunste bovenaan. De cijfers geven de frets aan die moeten worden vastgeklemd, en de open snaren worden aangegeven met het cijfer 0.

Am-, E- en Dm-akkoorden vasthouden en herschikken

Deze akkoorden, ook bekend als “drie populaire akkoorden in de wereld van misdaad” – Am, Dm, E, worden gebruikt bij de uitvoering van veel nummers en stellen je in staat alle nummers te spelen die in de toonsoort A mineur staan.

Alle drie de akkoorden hebben vergelijkbare vingerzettingen en vereisen bijna dezelfde handplaatsing. Om deze akkoorden vast te houden, heb je drie vingers nodig: wijsvinger, middelvinger en ringvinger. De wijsvinger wordt op de hoogste noot geplaatst (dat wil zeggen op de dunste van de snaren die moeten worden ingedrukt, uiterst rechts in de vingerzetting van het akkoord), en de andere twee vingers worden boven elkaar geplaatst en knijpen in de resterende snaren . Er is ook één bassnaar die zeker zal klinken, die zich boven de laatste vinger bevindt – in dit geval is dit de tonica die de basis van het akkoord bepaalt.

Als je zelf gitaar wilt leren spelen en je afvraagt ​​hoe je deze drie akkoorden onder de knie krijgt, zul je ook de permutatie van de posities van deze akkoorden onder de knie moeten krijgen. Het is vrij eenvoudig: je hoeft alleen maar je hand naar de lage of hoge snaren te bewegen en al het andere blijft hetzelfde. De enige uitzondering is het Dm-akkoord, waarbij de ringvinger één fret naar rechts moet worden verplaatst.

A7-, C- en G-akkoorden knijpen en herschikken

Onder gitaristen uit de achtertuin worden deze drie akkoorden als moeilijker beschouwd, hoewel ze niet echt moeilijk zijn. Er zijn geen stapsgewijze instructies nodig – na verschillende pogingen nemen de vingers automatisch de gewenste vorm aan.

Het A7-akkoord kan met slechts twee vingers worden gespeeld: de middelvinger en de ringvinger (zoals gewoonlijk zijn zij degenen die erin knijpen). Ze bevinden zich respectievelijk op de tweede fret op de vierde en tweede snaar, en alle andere snaren, behalve de zesde, blijven open.

Het C-akkoord staat in de volksmond bekend als de “ladder” en volgt qua populariteit de “drie criminele” akkoorden. Om hem vast te klemmen zijn drie vingers voldoende, die zich diagonaal boven elkaar bevinden.

Het G-akkoord wordt niet zo vaak gebruikt, dus het is niet nodig voor degenen die de eenvoudigste gitaarakkoorden willen leren spelen. Het is echter een eenvoudig en mooi akkoord dat in verschillende populaire liedjes kan worden gebruikt.

Hoe je Em-, D- en H7-akkoorden vasthoudt en herschikt

Het Em-akkoord is ook net zo populair als de “Three Fouls” en is zelfs nog gemakkelijker te knippen. Het is voldoende om twee vingers op de tweede fret van de vijfde en vierde snaar te leggen en de rest open te laten. Het kan ook langs de toets worden verplaatst, maar hiervoor moet je op alle zes de snaren een staaf toevoegen bij één fret, voor twee ingeklemde vingers.

Het D-akkoord wordt ook vaak gebruikt in combinatie met de ‘drie criminelen’. Hoewel de vingerzetting complexer is, is het niet moeilijk om deze zelf te leren spelen. Het verplaatsen van dit akkoord over de toets kan echter zelfs voor ervaren gitaristen moeilijk zijn, omdat hiervoor vier vingers tegelijk in een lastige positie moeten worden bewogen. Hierdoor wordt het meestal alleen op de eerste frets gebruikt.

Het H7-akkoord is waarschijnlijk een van de meest impopulaire die we vandaag hebben besproken, maar het klinkt geweldig. De impopulariteit is te danken aan de complexe klemming: alle vier de vingers zijn nodig, die slim onder elkaar zijn geplaatst. In dit geval is het belangrijk om te voorkomen dat u de tweede snaar aanraakt, die open en gezond moet blijven.

Hoe akkoorden te barreeren

De regels voor het spelen van gitaar omvatten het gebruik van akkoorden waarbij meer dan vier snaren tegelijkertijd moeten worden bespeeld. In dergelijke situaties komt de barretechniek te hulp: een methode waarbij meerdere snaren tegelijk met één vinger worden vastgeklemd.

Voor beginners op de gitaar is het woord ‘barre’ verontrustend, en als je het probeert te bespelen, laten de metalen snaren vervelende sporen achter op de vingers waar je even aan moet wennen. Hier moet je geduld hebben, maar na verloop van tijd zal alles zeker lukken!

Je moet beginnen met het vastklemmen van de staaf door drie snaren om de beurt vast te klemmen: de bovenste en de onderste. De bal van de vinger wordt zo parallel aan de toets geplaatst dat hij in één beweging drie snaren omspant.

Naarmate de vaardigheden zich ontwikkelen, kun je doorgaan met het klemmen van alle zes de snaren. Hier is de grootste moeilijkheid om ervoor te zorgen dat de holte tussen de vingerknokkel en het hoofdgedeelte de snaar niet uitrekt en het geluid niet vervormt. Het is niet mogelijk om met dit deel van de vinger de snaar goed naar de toets te trekken, dus zorg ervoor dat alle snaren gelijkmatig worden vastgeklemd.

Hoe melodieën op één snaar te spelen

Akkoorden spelen is niet het enige wat een gitarist doet. Soms kun je het geluid diversifiëren door een melodische lijn toe te voegen, waarvoor slechts één snaar voldoende is.

Om het spelen van melodieën te oefenen, kun je beginnen met eenvoudige liedjes die populair zijn onder beginnende gitaristen. Ondanks het feit dat de beroemde melodie "Grasshopper Sat in the Grass" vaak met humor wordt waargenomen, is het een uitstekende gelegenheid om beginnende gitaristen te trainen.

Als je serieuzere melodieën wilt, kun je de melodieën leren van Linkin Park's 'Numb' en Deep Purple's 'Smoke on the Water'. Ze verschillen doordat losse noten kunnen worden vervangen door eenvoudige akkoorden, waardoor de melodie een nieuw klinkend karakter krijgt.

Oefeningen voor het spelen van melodieën

"Slang"

Om het spelen van melodieën te oefenen, zijn er handige oefeningen die erg handig kunnen zijn. Regelmatige herhaling van de “Snake” -oefening zal bijvoorbeeld de vaardigheden op het gebied van brute kracht helpen verbeteren.

De essentie van deze oefening is het spelen van noten op de vijfde en zesde snaar, oplopend naar de 12e fret. Vervolgens herhaal je dezelfde bewegingen in de tegenovergestelde richting, beginnend bij de 12e fret en naar het begin van de toets.

"Spin"

De geavanceerde “Spider”-oefening is een geweldige training voor het ontwikkelen van Fingerpicking-vaardigheden op de hele bar. Het wordt aanbevolen om dit te doen als je niet geïnteresseerd bent in “hoe je de guitalel bespeelt” – een kleine gitaar, ongeveer zo groot als een ukelele, geen klassiek instrument. Op zo'n compacte nek kan de uitvoering van complexe structuren moeilijk zijn.

De essentie van de oefening ligt in de verticale beweging langs de toets, waarbij afwisselend twee vingers op verschillende snaren worden gebruikt. Eerst worden de wijs- en ringvinger gebruikt, vervolgens de middelvinger en de pink, enzovoort, waarbij de volgorde van de vingers afwisselend wordt gewijzigd.

Leer vechten en busten

Om songdynamiek te creëren en het gemakkelijker te maken om verschillende manieren van spelen uit te leggen, hebben gitaristen een verscheidenheid aan tokkel- en pluktechnieken ontwikkeld waarmee populaire nummers snel kunnen worden aangepast aan het gitaarspel in de achtertuin.

Er zijn drie hoofdtypen snaaraanslagen: opwaartse slag, neerwaartse slag en gedempte slag. Gitaartechnieken bestaan ​​uit verschillende combinaties van deze slagen om een ​​verscheidenheid aan geluiden te bereiken. Aanslagen worden uitgevoerd met de ontspannen rechterhand, en zowel vingers als een plectrum kunnen worden gebruikt.

Leer een eenvoudig gevecht spelen

Het wordt aanbevolen om te beginnen met de eenvoudigste gitaarbegeleiding, bestaande uit opeenvolgende neerwaartse en opwaartse slagen. Deze speelstijl is het populairst en wordt vaak gebruikt in intro's, maar vanwege de monotonie kan het vermoeiend zijn, dus je moet later overgaan op andere technieken.

Leer een gevarieerd gevecht spelen

Er is een manier om te spelen met behulp van snaardemping die meer dynamiek toevoegt. Bij dit soort gevechten zijn vooral de pauzes tussen de slagen belangrijk. Om deze techniek beter te begrijpen, is het aanbevolen om naar deze composities te luisteren.

Leer Bust 1 “Six” spelen

Dit tokkelpatroon is een hoofdbestanddeel van het gitaarcurriculum, omdat het in zoveel nummers veelvuldig wordt gebruikt. Het gaat om het spelen van een lage basnoot op een van de lagere snaren, en vijf noten op de bovenste snaren, die de basis vormen van de melodische lijn. Om dit patroon te oefenen kun je de intro van het nummer “Nothing Else Matters” van Metallica gebruiken, die in feite bestaat uit deze vingerzetting op open snaren.

Leer buste 2 “Waltz” spelen

De opsomming van ‘Waltz’ is een variatie op het thema ‘Six’. In dit geval worden de noten echter niet afzonderlijk genomen, maar zijn het kleine akkoorden die worden gespeeld in overeenstemming met het walsritme ‘een-twee-drie, een-twee-drie. ”.

Leer Bust 3 “Four” spelen

Vingerzetting “Four” is geschikt voor ballades en slaapliedjes, en is een combinatie van elementen uit de “Waltz” vingerzetting en andere vingerzettingstechnieken.

Leer Bust 4 “Thieves” spelen

‘Blatnoy’-busting is een van de gemakkelijkste manieren om gitaar te spelen, maar de populariteit ervan blijft hoog, vooral in Sovjet-liedjes. Het is gebaseerd op het spelen van basnoten en het gebruik van kleine akkoorden op de lagere snaren, waardoor het een dynamisch en levendig geluid krijgt.

Leer Bust 5 “Eight” spelen

Deze opsomming is niet alleen de mooiste, maar ook de moeilijkste van allemaal. Het is een uitgebreide versie van de “Six”-zoekopdracht. Het beheersen van deze techniek kan veel tijd kosten, maar het resultaat is de moeite waard.

Gitaartechnieken

Steen

Verschillende muziekgenres worden gekenmerkt door unieke gitaarspeltechnieken die nummers een bijzonder sonisch karakter geven. In rockstijl is het bijvoorbeeld onmogelijk om te doen zonder het bekwame gebruik van snaardemping. Deze techniek is vooral bedoeld voor elektrische gitaar, maar kan ook op akoestische gitaar worden toegepast.

Om de snaren te dempen, moet de rechterhand worden geplaatst waar de snaren uit hun bindingen komen en beginnen te trillen nadat ze zijn aangeslagen. De rand van de handpalm drukt op de snaren, waardoor een krachtig en strak geluid ontstaat dat bekend staat als “palm mute” of “palm mute”. Op een akoestische gitaar voegt dit een zachtheid toe aan de klank, die ook kan worden gebruikt om de gitaarpartij te verfraaien in combinatie met verschillende plectrums en speelstijlen.

Blues

Om uw spel een vleugje blues te geven, kunt u de ‘slide’-techniek oefenen. Dit effect wordt bereikt wanneer de vinger over de snaar glijdt en van de ene fret naar de volgende beweegt. Probeer uw vinger van de derde fret naar de vijfde te bewegen zonder hem van de snaar te halen en u zult het “slide”-effect horen. Om een ​​mooi geluid te krijgen, is het belangrijk om aan het begin en aan het einde van het deel op de snaar te slaan. Zo klinkt deze techniek mooi en duidelijk.

Solo

Je hoeft niet alleen op snelle stukken te vertrouwen om gitaarsolo's te spelen. Melodieuze solo's zijn zelfs nog populairder. Om ze uit te voeren, is het de moeite waard om twee technieken onder de knie te krijgen: aanscherping en vibrato.

Met stretchen kun je de toonhoogte van een snaar veranderen door deze over de toets omhoog of omlaag te bewegen. Deze techniek vereist oefening met een stemapparaat, zodat de accolades precies de juiste noten raken en mooi klinken.

Met Vibrato kunt u een noot aanhouden en het verval ervan vertragen, waardoor er een swingeffect aan wordt toegevoegd. Er zijn verschillende manieren om vibrato te gebruiken, en gitaristen vinden meestal hun eigen unieke manier om een ​​snaar te beïnvloeden. Ook verandert de vibratotechniek naarmate je langs de nek beweegt: het gedrag van de eerste snaar zal anders zijn dan het gedrag van de zesde.

Om vibrato uit te voeren, is het nodig om trillingen rond één noot te creëren door de snaar lichtjes aan te spannen, waardoor deze naar zijn oorspronkelijke positie terugkeert. Op deze manier zal het geluid zachtjes oscilleren, waardoor de karakteristieke vibratie ontstaat waaraan de naam van deze techniek is ontleend.

Improvisatie

Improvisatie op de gitaar is het hoogste vaardigheidsniveau van de gitarist. Grote improvisatoren worden echter niet geboren, ze worden zulke, te beginnen met kleine stapjes. Je kunt je vaardigheid in improvisatie eindeloos ontwikkelen: bestudeer verschillende arpeggio's, toonladders, melodieuze frases. Maar het is de moeite waard om met de eenvoudigste te beginnen: het creëren van sequenties van bekende akkoorden en melodieën, met behulp van de noten van deze akkoorden.

Neem gewoon een paar akkoorden, speel ze in een bepaald ritme en je begint al te improviseren. Dit zal je eerste stap zijn.

Ga dan verder met het creëren van een melodische lijn. Schrijf je akkoordprogressie op en probeer er een eenvoudige melodie voor te bedenken. U kunt afzonderlijke noten gebruiken van akkoorden die u eerder hebt gespeeld. In de beginfase hoeft de melodie niet complex te zijn. Het is voldoende om dezelfde noot meerdere keren in een cirkel te herhalen.

Zo kun je, beginnend met eenvoudige stappen en geleidelijk nieuwe elementen toepassend, je vaardigheid in improvisatie op de gitaar ontwikkelen.

Professionele tips

De gitaar is, buiten het klassieke begrip, een relatief jong instrument met een geschiedenis van ongeveer honderd jaar. Zelfs de elektrische gitaar, die relatief recent verscheen, heeft al meer dan 50 jaar geduurd, dus de vorming van een duidelijke en strikte school heeft nog niet plaatsgevonden. Daarom raden professionals aan dat studenten, nadat ze de basis onder de knie hebben, hun eigen weg vinden en nieuwe manieren vinden om het geluid te verbeteren dat niemand eerder heeft uitgevonden.

Bovendien vergt het beheersen van de gitaar geduld en doorzettingsvermogen. Herhaling van het bestudeerde materiaal en het regelmatig oefenen van oefeningen en liedjes met behulp van een metronoom zullen geleidelijk merkbare resultaten opleveren.

Ook de regelmaat van de lessen is een uiterst belangrijke factor. Om snel vooruitgang te boeken en het instrument succesvol onder de knie te krijgen, is het beter om elke dag een half uur te oefenen dan één keer per week vier uur te oefenen.

Wat is het volgende

Voor velen die de gitaar onder de knie hebben en hun favoriete liedjes hebben leren spelen, rijst een natuurlijke vraag: wat nu? En hier gaat er een onbeperkte oceaan aan mogelijkheden voor hen open om hun spel te verbeteren en hun eigen muziek te creëren.

Om dit te doen, wordt aanbevolen om de basistoonladders onder de knie te krijgen en de pentatonische toonladder te leren, een speciaal soort toonladder met enkele ontbrekende noten, samen met melodische modi. Daarnaast is het handig om zelf akkoorden te leren bouwen en je eigen speelmogelijkheden te bedenken. Dit opent de mogelijkheid om mooie en pakkende melodieën te creëren, en vervolgens partijen voor andere instrumenten te ontwikkelen en deze om te zetten in volwaardige liedjes.