Kompresja UpWorda

Badając kompresję dynamiczną lub szukając eksperymentalnych technik przetwarzania dźwięku, mogłeś natknąć się na termin „kompresja upstream”.

Co to jest kompresja w górę? Jest to rodzaj kompresji dynamicznej, która zwiększa amplitudę sygnału audio poniżej pewnego progu, utrzymując amplitudę powyżej progu na niezmienionym poziomie. Kompresja typu upstream jest dostępna w postaci wtyczek cyfrowych i można ją wdrożyć poprzez kompresję równoległą przy użyciu sprzętu lub oprogramowania .

W tym artykule przyjrzymy się bliżej kompresji od dołu do góry, aby lepiej zrozumieć proces i dowiedzieć się, jak można go efektywnie wykorzystać lub być może uniknąć błędów.

Krótkie omówienie kompresji zakresu dynamiki

Zanim zagłębimy się w specyfikę kompresji sygnału wyjściowego, przyjrzyjmy się najpierw, czym ogólnie jest kompresja zakresu dynamiki.

Kompresja zakresu dynamicznego to proces zmniejszania różnicy w amplitudzie pomiędzy najgłośniejszymi i najcichszymi częściami sygnału audio. Osiąga się to poprzez tłumienie amplitudy sygnału powyżej ustawionego progu.

Konwencjonalne kompresory skutecznie redukują głośność najgłośniejszych części sygnału, jednocześnie pozwalając cichszym partiom zachować pełną głośność. Zmniejsza to zakres dynamiki sygnału przechodzącego przez kompresor.

Różnica między częściami głośnymi i cichymi zależy od tego, czy sygnał przekracza ustawiony próg. Gdy sygnał jest głośny, kompresor tłumi go o zadany współczynnik, a gdy sygnał jest cichy, przepuszcza go bez zmian.

Jednak, jak już wspomnieliśmy, kompresja w górę działa inaczej. Wrócimy do tego nieco później.

Kompresja ma wiele zastosowań w miksowaniu i produkcji dźwięku, w tym:

• Utrzymywanie stabilnego poziomu w całym sygnale audio lub ścieżce;
• Zapobieganie przeciążeniom i przycinaniu;
• Łączenie elementów kanałów bocznych;
• Zwiększone podtrzymanie;
• Usprawnienie procesów przejściowych;
• Dodawanie ruchu do sygnału;
• Pogłębianie mieszanki;
• Identyfikacja niuansów w sygnale audio;
• Usuwanie syczących dźwięków (de-esing);
• Tworzenie spójności mieszanki.

Co to jest kompresja w górę?

Zatem kompresja w dół zmniejsza zakres dynamiki poprzez tłumienie sygnału powyżej ustawionego progu. Z drugiej strony kompresja w górę zmniejsza zakres dynamiki poprzez wzmocnienie sygnału poniżej ustawionego progu bez wpływu na sygnał powyżej tego progu.

Zwiększając głośność cichych części i utrzymując głośno głośne części, kompresja skutecznie kompresuje zakres dynamiczny sygnału. Obydwa typy kompresji zmniejszają zakres dynamiki, ale kompresja typu upstream wykorzystuje wzmocnienie, podczas gdy konwencjonalna kompresja wykorzystuje tłumienie.

Przyjrzyjmy się kilku wykresom wizualnym, aby lepiej zrozumieć zaciśnięcie w górę. Oto przykładowy wykres sygnału wejściowego i wyjściowego dla kompresora o stosunku 2:1:

Wyraźnie widać, że powyżej progu sygnał wyjściowy jest osłabiony w stosunku do sygnału wejściowego. Stosunek 2:1 oznacza, że ​​na każde 2 dB sygnał wejściowy przekracza próg, sygnał wyjściowy wzrośnie tylko o 1 dB powyżej progu.

W przypadku upcompressora o współczynniku 0,5:1 (gdzie 0,5 jest odwrotnością 2) wykres wejścia i wyjścia będzie wyglądał następująco:

Wyraźnie widać, że poniżej progu poziom wyjściowy jest wyższy niż poziom wejściowy. W tym przykładzie na każdy 1 dB spadek poziomu sygnału wejściowego poniżej progu, sygnał wyjściowy zmniejsza się jedynie o 0,5 dB.

Ponieważ kompresja w górę nie tłumi głośnych partii, może brzmieć bardziej naturalnie (z mniejszym „ściśnięciem”) niż zwykła kompresja. Jednakże użycie kompresji w górę może skutkować tętnieniami, zwiększonym szumem i innymi niepożądanymi efektami.

Kompresja w górę służy do osiągnięcia wielu tych samych celów, co kompresja w dół, ale w inny sposób. Główna różnica polega na tym, że kompresja w górę nie tłumi szczytów, dzięki czemu głośne partie brzmią bardziej naturalnie. Jednakże ogranicza to jego zastosowanie do tłumienia stanów nieustalonych, kontrolowania wartości szczytowych i zmniejszania prawdopodobieństwa przeciążenia.

Kompresja w górę doskonale sprawdza się w przypadku:

• Utrzymywanie stabilnego poziomu w całym sygnale audio lub ścieżce;
• Utrzymuj poprawę;
• Dodawanie ruchu do sygnału;
• Dodawanie głębi do miksu;
• Identyfikacja niuansów w sygnale audio.

Chociaż nie jest tak popularna jak kompresja w dół, kompresja w górę może być użytecznym narzędziem w arsenale inżyniera dźwięku.

Podsumujmy:

• Kompresja w dół tłumi sygnał audio powyżej ustawionego progu, aby zmniejszyć zakres dynamiki;
• Kompresja upstream wzmacnia sygnał audio poniżej ustawionego progu, aby zmniejszyć zakres dynamiki.

Uwaga dotycząca kompresji równoległej

Aby uzyskać efekt kompresji od dołu do góry, niekoniecznie potrzebujemy specjalnej wtyczki. Podobny efekt możemy uzyskać stosując kompresję równoległą.

Kompresja równoległa to technika przetwarzania, w której ścieżka audio jest powielana, pozostawiając jedną kopię niezmienioną, a drugą poddając kompresji. Technikę tę, czasami nazywaną kompresją „Nowy Jork” lub „Manhattan”, można zastosować do pojedynczych utworów, autobusów lub innych utworów w miksie.

Zwiększając wolumen skompresowanej kopii utworu i zapewniając idealną zgodność fazową, możemy uzyskać efekt pseudowzmocnienia oryginalnego sygnału.

W przypadku poziomów poniżej progu skompresowanej ścieżki wszelki wzrost głośności skompresowanego sygnału będzie następował w stosunku 1:1 do ogólnego poziomu połączonych ścieżek. W przypadku poziomów powyżej progu skompresowanej ścieżki wszelki wzrost głośności skompresowanego sygnału będzie wynosił mniej niż 1:1 do całkowitego poziomu połączonych ścieżek.

Chociaż nie zapewnia to idealnej jedności powyżej progu, jak w przypadku samodzielnego upcompressora, ostatecznie dochodzi do sytuacji, w której łączne poziomy poniżej progu zwiększają się bardziej niż poziomy powyżej progu. Dostosowując głośność skompresowanej kopii, większy wpływ mamy na poziomy poniżej progu niż na poziomy powyżej progu.

Kompresja równoległa jest dość powszechną techniką, która może dać wyniki bardzo podobne do kompresji od dołu do góry, chociaż nie są one identyczne.

Ściśnij kontra ściśnij. Rozszerzenie

W tym artykule uniknąłem stwierdzenia, że ​​„kompresja w górę jest przeciwieństwem kompresji w dół”. Choć jest w tym trochę prawdy, prawdą jest również, że „rozszerzanie zakresu dynamiki jest przeciwieństwem jego kompresji”.

Jeśli oba te stwierdzenia można uznać za prawdziwe, to jaka jest różnica między spadkiem a ekspansją?

Jak już wspomnieliśmy, kompresja w górę zwiększa poziom sygnału audio poniżej ustalonego progu o zadany współczynnik, aby skompresować zakres dynamiczny. Z drugiej strony wzmocnienie obniża poziom sygnału audio poniżej ustawionego progu o określony współczynnik, aby zwiększyć zakres dynamiki.

Chociaż oba procesy wpływają na poziomy sygnału poniżej progu (w przeciwieństwie do poziomów powyżej progu przy standardowej kompresji w dół), robią to na różne sposoby. Kompresory w górę zwiększają amplitudę wyjściową poniżej progu, podczas gdy ekspandery zmniejszają amplitudę wyjściową poniżej progu.

Na poniższym obrazku dokonałem prostego porównania kompresora downcompressora, kompresora upcompressora i ekspandera, aby pomóc Ci zwizualizować różnice. Jak zwykle, poziom wejściowy jest wykreślony na osi X, a poziom wyjściowy na osi Y:

Mamy nadzieję, że teraz rozumiesz, czym jest kompresja typu upstream i jak można ją wykorzystać w miksowaniu i produkcji dźwięku.