Panoramowanie w muzyce

Panoramowanie muzyki to jeden z najlepszych sposobów na zmianę wrażeń związanych ze słuchaniem muzyki z przyjemnego w ekscytujący. Rozprzestrzenianie muzyki w całym spektrum stereo jest nie tylko korzystne dla słuchacza, ale także tworzy bardzo potrzebną przestrzeń w miksie, dzięki czemu Twoje utwory mogą błyszczeć tak, jak zamierzyłeś.

Ogólnie rzecz biorąc, panoramowanie muzyki oznacza wzięcie ścieżki stereo lub mono i rozłożenie jej na lewy i prawy kanał pola stereo. Położenie ścieżki w obrazie stereo można kontrolować za pomocą panoramy audio lub suwaka panoramy.

Panoramowanie dźwięku umożliwia producentom i muzykom tworzenie szerszych wrażeń dźwiękowych, co otwiera także możliwości miksowania i brzmienia w różnych pozycjach panoramowania. Większość współczesnych utworów studyjnych wykorzystuje jakąś formę panoramowania stereo, ale przykłady panoramowania można znaleźć także w starszej muzyce, co omówiono poniżej.

Jak dana osoba słyszy?

Osoba otrzymuje informacje o dźwiękach otaczającego świata za pomocą uszu. Następnie otrzymana informacja trafia do mózgu. Tam jest on przetwarzany i przekształcany w gotowy obraz dźwiękowy.

W tym przypadku mózg umieszcza dźwięki w przestrzeni wokół człowieka.
Oznacza to, że tworzy trójwymiarową panoramę otaczającego świata. Mózg otrzymuje informacje z każdego ucha oddzielnie, a następnie otrzymane dane są sumowane. Daje to ciekawy efekt. Jeśli usiądziesz przed dwoma głośnikami w równej odległości od każdego z nich, będziesz miał wrażenie, że dźwięk nie generowany jest z lewej i prawej strony, ale bezpośrednio przed Twoją twarzą.

Ludzki mózg zakłada, że ​​niskie dźwięki znajdują się po lewej stronie przestrzeni, a wysokie – po prawej. Jeśli spojrzysz na klawiaturę fortepianu, zobaczysz, że niskie nuty znajdują się po lewej stronie, a wysokie nuty po prawej. Częstotliwości na korektorze pokazane są dokładnie tak samo: po lewej stronie – bas, po prawej – wysokie.

Jak to było wcześniej

Panoramowanie muzyki istniało na długo przed erą nagrań. W orkiestrach muzycy zawsze mieli stałe miejsce. Bębny umieszcza się zwykle pośrodku, nieco za instrumentami prowadzącymi. Natomiast struny i instrumenty dęte są zgrupowane po lewej i prawej stronie. Główny wokalista lub instrument jest najczęściej umiejscowiony na środku sceny.

W ubiegłym stuleciu ograniczone możliwości techniczne uniemożliwiły nagranie wielu pojedynczych utworów. Zamiast tego wszyscy wykonawcy grali razem, ustawiając się w różnych odległościach od mikrofonu, aby uzyskać efekt głębi. Tak powstały legendarne nagrania takich muzyków jak Miles Davis i Howlin' Wolf.

We współczesnej praktyce studyjnej muzycy mogą nagrywać wiele oddzielnych utworów w ramach jednej kompozycji. Inżynier dźwięku następnie miksuje je, aby stworzyć ostateczną ścieżkę muzyczną.

Organizacja przestrzeni narzędziowej w panoramowaniu dźwięku

Przede wszystkim, aby skutecznie rozwiązać swoje problemy, musisz dobrze zrozumieć obraz dźwiękowy swojego utworu. Aby ułatwić ten proces, utwórz diagram z wizualną reprezentacją lokalizacji każdego narzędzia.

Na przykład w przypadku utworu rockowego będzie to wyglądać w określony sposób.

Użyj tego diagramu jako wskazówki podczas pracy. Ustaw odpowiednio instrumenty i posłuchaj gotowego miksu. W razie potrzeby dokonaj regulacji.

Ostateczny miks to połączenie Twojego wyczucia stylu, percepcji dźwięku i umiejętności zawodowych. Każdy miks wymaga unikalnego podejścia. Dostosuj szerokość panoramy w zależności od swojej kreatywnej wizji.

Balans częstotliwości w panoramowaniu dźwięku

Pracując nad materiałem muzycznym, należy pamiętać, że każdy instrument muzyczny ma swój własny, unikalny zakres częstotliwości:

• dolny rejestr reprezentowany jest przez bas i bęben;
• średni zakres obejmuje wokale, tomy, gitary rytmiczne, instrumenty klawiszowe, smyczki i instrumenty dęte drewniane;
• górny rejestr tworzą perkusja, partie wokalne i instrumenty wiodące.

Aby zachować czystość i zrozumiałość brzmienia każdego instrumentu w kompozycji, należy je odpowiednio rozmieścić w przestrzeni. Na przykład, jeśli wyśrodkujesz gitary rytmiczne, tuby i klawisze, ich dźwięki mogą się ze sobą zlewać, przez co będą trudne do usłyszenia.

Narzędzia do panoramowania muzyki z perspektywy publiczności

Kiedy dźwięk dociera do oczu słuchacza, celem jest odtworzenie atmosfery koncertu na żywo. W tym przypadku rozmieszczenie przestrzenne instrumentów jest konstruowane tak, jakby publiczność stała przed wirtualną sceną.

Panoramowanie instrumentów z perspektywy muzyka

Celem panoramowania muzyki z perspektywy artysty jest zanurzenie słuchacza w atmosferze występu na żywo.

To rozmieszczenie jest zorganizowane tak, aby słuchacz miał wrażenie, że jest na tej samej scenie z wykonawcami.

Wskazówki dotyczące skutecznego panoramowania w miksie

Płukanie jest zarówno sztuką, jak i nauką. Nie ma sztywnych zasad, co potwierdza wiele znanych kompozycji.

Istnieją jednak techniki sprawdzone w czasie. Zastosuj je na początkowym etapie:

1. W środku miksu zwykle znajduje się bas, stopa i werbel. Stanowią one rytm i napęd kompozycji. Rozdzielenie ich pomiędzy kanałami może pozbawić utwór głośności i dynamiki;
2. Główny wokal i kluczowe instrumenty również zajmują centralne miejsce. Niosą główne przesłanie kompozycji;
3. Zrównoważ częstotliwości. Nadmierne wysokie tony brzmią szorstko, podczas gdy zbyt niskie powodują, że miks brzmi matowo i wyprany;
4. Nie próbuj oddzielać wszystkich instrumentów w 100% panoramą. Zbyt szerokie pole stereo może odebrać integralność ścieżki;
5. Unikaj braku równowagi między lewym i prawym kanałem. Przepływ energii musi być równomierny;
6. Skorzystaj z nowoczesnej technologii. Dzisiejsze wtyczki VST mogą znacznie ułatwić sprawę;
7. Zaufaj swojemu instynktowi. Nie bój się eksperymentować i odstępować od standardów. Czasami to „nieprawidłowość” sprawia, że ​​utwór jest wyjątkowy.