Hoe je piano kunt leren spelen®

Voordat u piano leert spelen, moet u een paar eenvoudige regels onthouden: haast u niet om alles in één keer uit uw hoofd te leren en te leren; dit zal alleen maar schadelijk zijn. Het is beter om het materiaal geleidelijk aan te leren en het vaak te herzien. Je weet zeker wanneer je klaar bent om te spelen. Houd er bij het kiezen van een toetsinstrument rekening mee dat draagbare synthesizers vaak beperkt zijn tot 3-4 octaven en dat veel modellen kleinere toetsen hebben. Voor degenen die piano hebben leren spelen lijkt een elektronisch toetsinstrument eenvoudiger te bespelen.

Hoe te beginnen met leren voor een volwassene

Veel mensen zijn van mening dat je alleen als kind pianoles moet nemen. De droom hebben om zelf piano te spelen, volwassenen beginnen hun kind vaak les te geven, ook al willen ze niet per se muziek studeren. Hoewel kinderen goede leerlingen zijn en hun neuronen beter werken, hebben volwassenen ook veel voordelen ten opzichte van kinderen, bijvoorbeeld:

• worden gekenmerkt door ijver en geduld;
• de stof snel opvangen en reageren op de opmerkingen van de docent;
• precies weten waarom ze willen studeren en daartoe gestimuleerd worden;
• leert de theorie beter en kan sneller leren spelen.

Leren als volwassene is effectiever dan als kind. Er zijn hier geen grenzen, je kunt op elke leeftijd een muziekinstrument leren bespelen. Aram Khachaturian, de beroemde componist, begon bijvoorbeeld op 19-jarige leeftijd muziek te studeren! Iedereen kan dus zelf piano leren spelen, maar als je met een leraar studeert, zullen de lessen productiever zijn. Naast boeken en zelfstudie voor beginners zijn online videolessen een grote hulp bij het leren van de stof.

Pianozitplaatsen

Voordat u keyboardlessen gaat leren, moet u leren hoe u goed aan de piano kunt zitten. U zult niet vloeiend en vrij kunnen oefenen als uw armen en romp verkrampt zijn en uw zitpositie aan de piano verkeerd is. Je rug moet recht zijn, je handen vrij op het toetsenbord, je schouders recht en je voeten op de grond.

Voor een comfortabele en correcte zitpositie moeten de volgende punten in acht worden genomen:

1. Houding . Het is belangrijk om op je houding te letten tijdens het pianospelen. Houd uw rug recht en duw uw borst niet naar voren. Uw ellebogen moeten iets uit elkaar staan, zodat er ruimte is tussen uw romp en uw handen en uw polsen ontspannen zijn. Muzikanten hebben vaak verhoogde schouders, dus het is belangrijk om ze onder controle te houden, zodat ze de juiste werking van het lichaam niet belemmeren;
2. Afstand tussen uw lichaam en het pianotoetsenbord . Je moet oefenen terwijl je voor het toetsenbord zit, zodat het eerste octaaf en de C-noot ongeveer 30 cm van je navel verwijderd zijn. Uw arm is gebogen zodat deze een hoek van ongeveer 90 graden vormt tussen uw elleboog en onderarm;
3. De positie op de stoel . Ondanks verschillende fysiologische gegevens moet u zich houden aan de regels over hoe uw ledematen moeten worden geplaatst. Je ellebogen moeten iets boven of gelijk liggen met het toetsenbord van de piano, en mogen niet tegen je aan worden gedrukt. Je heupen moeten in een rechte hoek ten opzichte van het lichaam staan. De voeten staan ​​evenwijdig aan de vloer, hoewel kleine afwijkingen mogelijk zijn. Voor een kind kunnen speciale voetsteunen worden gebruikt en sommige boeken kunnen op de stoel worden geplaatst om comfortabel te spelen;
4. Zithoek . Ga niet op de hele stoel zitten, omdat het zwaartepunt niet correct is verdeeld. Het is beter om op de helft of zelfs 1/3 van het oppervlak van de stoel te zitten;
5. Been positie . De knieën liggen in één lijn met de heupen, zodat de hoek bij de kniebuiging 90 graden is, waarbij de voeten volledig op de voet rusten. Hoewel dit als de juiste pianopositie wordt beschouwd, is het niet voor iedereen comfortabel, dus de knieën kunnen iets onder de heuplijn liggen.

Met de juiste zitting bereik je een goed geluid, snelheid en een onberispelijke vingerzetting. Oefen en speel zodat u zich op uw gemak voelt en uw spieren ontspannen zijn. Als u voelt dat uw polsen gespannen raken, zit u mogelijk hoog of laag in uw stoel. Als uw nek pijnlijk is, verander dan de positie van uw rug en schouders.

Punt vóór aantekeningen

De periode vóór de noten is belangrijk voor het bevorderen van emotionele responsiviteit en artistiek denken. Veel mensen kunnen een instrument leren bespelen, zelfs zonder diepgaande kennis van het onderwerp. Een kind leert van jongs af aan spreken en pas daarna lezen en schrijven. Hetzelfde geldt voor de muziek: eerst moet je leren hoe je klanken maakt, hoe je ze in drieklanken kunt samenvoegen, en pas dan moet je muzikale zinnen bouwen. Sommige muzikanten zijn niet bedreven in muzieknotatie, maar kunnen melodieën op het gehoor vinden en goed muziek spelen.

Deze periode wordt de periode vóór de noten genoemd, waarin we leren lezen en leren spelen zonder muzieknoten . Het is niet nodig om je te haasten om muzieknotatie te leren. Het belangrijkste is om de regels voor het correct zitten aan de piano te volgen en het instrument te leren. Het is een verantwoordelijke en uitdagende fase in het werk van de leraar, omdat het de basis vormt waarop de verdere ontwikkeling van de leerling wordt gebouwd. Naast coördinatie en ritmegevoel leert de leerling ook het instrument te vormen en zijn emoties te ontwikkelen. Tijdens deze periode leer je de eenvoudigste vingerzettingstechnieken en ontwikkel je basisspelvaardigheden.

Kennis van noten en octaven

Voordat je begint met oefenen, moet je de muziek leren. Kennis van de theorie is een noodzaak, omdat het onthouden van de sleutels alleen geen resultaat zal opleveren. De noten op de piano zijn een grafische weergave van de toetsen. Beginners moeten eerst hun namen, symbolen en hun positie op de bladmuziek leren.

Begin door elke noot in de toonladder regelmatig te spelen en deze een naam te geven, en na een tijdje zul je snel de locatie van elke noot kunnen identificeren. Het is ook goed om te oefenen met het bespelen van de toetsen in verschillende octaven. Ze zijn niet moeilijk te leren, omdat ze een duidelijk verschil in toonhoogte hebben. Nadat je de toetsen op de piano hebt geleerd, moet je verder gaan met intervallen. Dit zijn de ruimtes tussen 2 geluiden met een verschillende toonhoogte. Nadat je de noten en hun relatie tot elkaar hebt geleerd, kun je verder gaan met de toetsen: bas, viool of alt. De volgende stap is het leren van tonaliteiten, maten.

Ongelukken

Om te leren hoe je vanuit elke toonhoogte een harmonie kunt opbouwen, moet je enkele geluiden verhogen of verlagen. Op een gewijzigde schaal wordt de verandering in toonhoogte met de zwaartekracht van onstabiele toonhoogten in stabiele toonhoogten een accidenteel genoemd.

Het effect van accidenteel op de positie van de noten:

• scherpe noot – aangegeven met een #, verhoogt het chromatische geluid met een kleine seconde of ½ toon;
• dubbel scherp (Կ) – voor een grote seconde of een hele toon;
• vlakke noot (ƅ) – verlaagd met een kleine seconde of ½ toon;
• double-flat (ƅƅ) – verlaagt met een grote seconde of een hele toon;
• becarre (♮) – annuleert het effect van de op- en neer-tekens.

Een beginnende muzikant moet de betekenis van deze markeringen schriftelijk leren en welke toetsen moeten worden gebruikt om de halftonen te spelen. Toevallige markeringen kunnen meer zijn dan alleen maar noten op zwarte toetsen, bijvoorbeeld Cƅ is gelijk aan B, en B# is hetzelfde als C. Fƅ is gelijk aan E, en E# = F. De kleinste eenheid in de intervaldimensie is een halve toon, bijvoorbeeld EF, BC Anders is er altijd sprake van een zwarte toets en een aangrenzende witte toets, bijvoorbeeld A-Bƅ wanneer deze met een ½ toon wordt verhoogd of GF# wanneer deze wordt verlaagd.

Tekens op de toonsoort strekken zich uit tot alle noten, zelfs in verschillende octaven. Met 'G#' worden bijvoorbeeld alle 'G's' verhoogd, door het hele stuk heen, in alle octaven. Tegentekens hebben alleen effect op een noot binnen een enkele maat, octaaf, en op hun lijn. Het annuleringsteken 'beccare' kan bijvoorbeeld zelfs de actie van een sleutelmarkering overschrijven. Het geldt alleen voor de huidige maatregel.

Muzikale schaal

Door toonladders te leren ontwikkelt de pianist handvaardigheid en vingersnelheid, vergroot hij zijn vaardigheden en kan hij gemakkelijk in elke toonsoort spelen en improviseren. Docenten leggen klassikaal uit welke schaalintervallen een schaal vormen. Als beginnend muzikant is het belangrijk om de structuur en compositie ervan te leren kennen, zodat je deze naar andere tonen kunt overbrengen. Een toonladder is gebaseerd op een reeks noten en in de muziektheorie is het een reeks geluiden van verschillende lengtes. Ze zijn in een bepaalde volgorde gerangschikt, je kunt omhoog of omlaag bewegen op het toetsenbord.

Er zijn twee soorten toonladders: majeur en mineur, en twee subtypen: natuurlijk en harmonisch. Meestal wordt leerlingen verteld over het onderscheid tussen een vrolijke en een droevige melodie, maar dit is slechts gedeeltelijk waar. Je kunt stemmige liedjes in majeur spelen en omgekeerd. De toonladder bestaat uit 8 noten, de scherpe noten en de platte noten niet meegerekend. De 1e en 8e noot hebben verschillende toonhoogtes, maar dezelfde naam en vertegenwoordigen een zuiver octaaf.

De afstand tussen aangrenzende noten is een halve toon of een toon die uit twee halve tonen bestaat. Elk majeurakkoord kan gespeeld worden met de formule: 2 toon-halve toon-3 toon-halve toon. De C-majeur toonladder is het gemakkelijkst te leren, omdat deze op alle witte toetsen wordt gespeeld. Als beginner zul je 3 toonladders moeten leren: C-majeur (C-dur) zonder stijgende of dalende toonsoort, G-majeur (G-dur) en F-majeur (F-dur) met één toonsoortteken.

Kennismaken met het toetsenbord

Het gehele toetsenbord is verdeeld in octaven met een eigen naam. De afstand van de ene noot naar de andere met dezelfde naam maar verschillende toonhoogtes wordt een octaaf genoemd. Het toetsenbord bestaat uit witte en zwarte toetsen. De groepering van zwarte toetsen gaat in 2 en 3 toetsen en begeleidt de pianist in de goede richting. Om bijvoorbeeld 'C' te vinden, zoek je de groepering van 2 zwarte toetsen, direct aan de linkerkant staat C en aan de rechterkant E, gevolgd door F en G. Op deze manier kun je snel leren de juiste noten te vinden en oefen door aanraking met elke hand om de beurt.

Ook bij het leren pianospelen moet je drieklanken leren – akkoorden bestaande uit 3 klanken. Je moet eerst de basisakkoorden leren, waarbij de toonsoorten één voor één worden gerangschikt. Om dit te doen, leert u spelen met de pink, middelvinger en duim wanneer u naar beneden beweegt en omgekeerd.

Zeer effectieve oefeningen

Om piano te leren spelen, moet je je techniek perfectioneren, zorgen voor een correcte vingerzetting en vloeiendheid ontwikkelen. Dit wordt gedaan met behulp van toonladders en gebroken akkoorden. Om deze technische oefening te spelen, drukt u om de beurt met uw linker- en rechterhand op de toetsen van een akkoord.

De beste oefeningen om vóór de les te doen zijn:

• ontspan en leg uw handen neer;
• synchroon de windmolenslagen nabootsen;
• draai uw hand, waarbij u de spieren in uw vuist samentrekt en ontspant;
• draaien alsof je een gloeilamp erin draait.

Nadat u de muzieknotatie onder de knie heeft, is het nuttig om uw vingermotoriek te ontwikkelen en toonladders, gebroken akkoorden en etudes te spelen. Technische oefeningen helpen uw vingers snel en nauwkeurig langs de toetsen te lopen, zonder fouten.

Eenvoudige speelvoorbeelden

Beginnende muzikanten beginnen met het spelen van eenvoudige akkoorden, afwisselend moll- en dur-drieklanken. Je kunt ook afwisselen tussen mineur majeur en mineur D7 (septiemakkoord).

Bouw de drieklanken op in eenvoudige tonen:

• C-groot: CiTG;
• F-groot: FAC;
• G majeur: GBD.

De linkerhand moet de baspartij spelen – de basistonicum waaruit het akkoord is opgebouwd, maar een octaaf lager wordt gedragen. Nadat u de rechter- en linkerhandpartijen hebt geleerd, kunt u enkele eenvoudige liedjes spelen.

Met deze drie akkoorden kun je leren spelen: 'Herringbone', 'Goose'. Als je de drieklanken А-С-E, DFA en EGB toevoegt, kun je op de piano het bekende 'Gypsy' of 'One Million Scarlet Roses' van Pugacheva spelen.

Begeleiding

Vrijwel alle complexe pianostukken worden gespeeld met muzikale begeleiding, waarbij de baspartij de hoofdmelodie begeleidt. Om de begeleiding goed te krijgen, kies je een harmonische toonladder zodat de hoofdmelodie aansluit bij de begeleiding. De beginner leert eenvoudige technieken uit te voeren om in het ritme te komen.

Het karakter van het stuk hangt af van de muzikale begeleiding. Ieder nummer kan anders gespeeld worden. Zelfs als het motief niet verandert, kun je zien hoe het karakter van het stuk verandert. Deze veranderingen worden veroorzaakt door de begeleiding, die bestaat uit textuur en ritme.

Veel voorkomende beginnersfouten

Voor degenen die besloten hebben om muzikale geletterdheid te leren en piano te spelen, kunnen we advies geven:

1. Bespeel het instrument regelmatig . Veel mensen raken enthousiast over het spelen van muziek, maar dan neemt de interesse af. Het kan zijn dat ze een paar dagen niet oefenen en dan proberen het in 1 dag in te halen. Het is het beste om 15-30 minuten te spelen, maar elke dag;
2. Probeer geen lessen over te slaan . Als je zelf piano wilt leren spelen, kan het lastig zijn om jezelf het beoogde vak te laten leren. Als je lessen volgt bij een leraar, wordt het leren spelen van het toetsenbord serieuzer;
3. Neem de tijd . Je moet leren geduldig en consistent te zijn, niemand leert een onderwerp onmiddellijk. Om een ​​groot, mooi stuk te spelen, moet je geduld hebben en de piano beetje bij beetje oefenen, waarbij je elke dag versterkt wat je hebt geleerd;
4. Speel de toonladders niet snel . Doe het ritmisch, beginnend in een gematigd tempo en opbouwend naar automatisme;
5. Kies voor studiemateriaal van hoge kwaliteit . Koop betaalbare zelfstudieboeken en studieboeken, meld je aan voor een bijlesdocent, bestudeer videolessen van bekende leraren.

Motivatie

Om te leren spelen, moet je bereid zijn het onderwerp geduldig te leren. Lessen op het toetsenbord moeten spannend zijn, zodat je zin hebt om te leren. Hoe volwassener de leerling is, hoe gemakkelijker het is om redenen te vinden om te willen leren, en pianolessen zullen een genot zijn om te spelen.

Tips voor motivatie:

1. Noem een ​​specifiek doel voor jezelf . Je kunt niet beginnen met leren zonder de ambitie daartoe te hebben. Je moet duidelijk zijn over wat je met de piano wilt bereiken: bladmuziek lezen, deuntjes op je gehoor oppikken, een paar stukken leren spelen die je leuk vindt. Ontmoedig onmogelijke taken en leer stukken die u in korte tijd onder de knie kunt krijgen. Door geleidelijk en systematisch richting je doel te gaan, voorkom je een burn-out;
2. Speel mee met het fonogram . Deze activiteit is goed voor de ontwikkeling van je binnenoor en voor veel positieve emoties;
3. Bekijk instructievideo's . Bekijk clips van een muzikant die je favoriete muziek speelt en waar je de wijzers en toetsen kunt zien;
4. Publieke optredens . Concerten voor publiek zorgen voor een adrenalinekick. Als dit punt je niet bevalt en angst veroorzaakt, treed dan op voor familie of vrienden.

Conclusie

Iedereen kan piano leren spelen, zolang je het maar serieus neemt en elke dag slechts 20 minuten oefent. Er zijn geen leeftijdsbeperkingen en de lessen zullen zo productief mogelijk zijn als je oefent met een leraar en tegelijkertijd schoolboeken en online lessen gebruikt.

Om keyboard te leren spelen, moet je de toetsen, tonen, maten kennen en alle bladmuziek leren. Ontwikkel vervolgens je vingermotoriek en speel toonladders, gebroken akkoorden en etudes. Door een toonladder in verschillende tonen te leren spelen, kun je vrij en gemakkelijk online muziek maken of met andere pianisten improviseren. Wij wensen je veel succes met het leren bespelen van muziekinstrumenten!