Parallelle compressie

Parallelle compressie is een krachtige mengtechniek die actief wordt gebruikt in muziek, maar vaak verkeerd wordt begrepen. In dit artikel vertellen we je wat het precies doet en hoe het je kan helpen betere mixen te maken.

De kunst van parallelle compressie speelt een grote rol in hoe vol en luid moderne mixen klinken. Hoewel sommigen beweren dat het gebruik ervan niet altijd gepast is, is het vermeldenswaard dat dit type compressie niet noodzakelijkerwijs bedoeld is voor gebruik in alle muziekgenres. Compressie onderdrukt de meeste dynamiek als het overdreven is, maar het nummer moet zwaar worden gecomprimeerd om het zo luid mogelijk te maken zonder je luidsprekers op te blazen.

Het eerste dat u moet begrijpen, is dat elke vorm van compressor het dynamische bereik van het ingangssignaal verkleint. Of het nu is opgezet om luide delen stiller of zachtere delen luider te maken, het bestaat in feite om het algehele dynamische bereik te verkleinen van iets groots en onbeheersbaars naar iets kleiners en geschikter.

De term 'dynamisch bereik' kan ook op verschillende manieren worden geïnterpreteerd, maar in dit artikel wordt bedoeld het bereik van gemiddelde signaalniveaus tussen het zachtste en luidste muzikale element.

Als je een geluidstechnicus bent die met meerdere muziekgenres werkt en wil concurreren op de hedendaagse markt, moet je het verschil weten tussen standaard- en parallelle compressie. Als je parallelle compressie op de juiste manier gebruikt, kun je een mooie dynamische mix creëren die heel luid en pittig klinkt.

Geschiedenis

Het interne ruisonderdrukkingscircuit van Dolby A, geïntroduceerd in 1965, bevatte parallelle bussen met audiocompressie op één ervan, en de twee werden in een flexibele verhouding gemengd. In oktober 1977 werd een artikel van Mike Beville gepubliceerd in het tijdschrift Studio Sound, waarin deze techniek werd beschreven zoals toegepast op klassieke opnames.

Het Beville-artikel met de titel “Compressors and Limiters” werd in juni 1988 in hetzelfde tijdschrift herdrukt. Een vervolgartikel van Richard Hulse in Studio Sound, gepubliceerd in april 1996, bevatte tips over hoe deze techniek op een DAW . Bob Katz introduceerde de term ‘parallelle compressie’ en beschreef het als een implementatie van ‘opwaartse compressie’, waardoor de hoorbaarheid van zachtere passages werd vergroot. Later werden studio-ingenieurs in New York bekend omdat ze op deze techniek vertrouwden, en het werd bekend als ‘New York-compressie’.

Sollicitatie

Ons gehoor is gevoelig voor een plotselinge afname van het volume van harde geluiden, maar minder ontvankelijk voor een toename van het volume van zachte geluiden, en parallelle compressie maakt gebruik van dit verschil. In tegenstelling tot conventionele limitatie en bodemcompressie worden snelle transiënten in muziek behouden door parallelle compressie, waardoor het ‘gevoel’ en de directheid van een live optreden overblijft. Omdat deze methode minder hoorbaar is voor het menselijk oor, kan de compressor agressief worden afgesteld met hoge versterkingen voor een sterk effect.

In een audiomix waarbij gebruik wordt gemaakt van een analoog mengpaneel en analoge compressoren, wordt de parallelle methode bereikt door een mono- of stereosignaal in twee of meer richtingen te sturen en vervolgens meerdere paden op te tellen, en deze op het gehoor te mixen om het gewenste effect te bereiken. Eén pad gaat rechtstreeks naar de optelmixer, terwijl de andere paden door mono- of stereocompressoren gaan die agressief zijn afgestemd om de versterking te verminderen met zijn hoge coëfficiënt. De gecomprimeerde signalen keren terug naar de optelmixer en worden gemengd met het directe signaal.

Als digitale componenten worden gebruikt, moet rekening worden gehouden met vertraging. Als de conventionele analoge methode wordt gebruikt voor een digitale compressor, zullen de signalen die via parallelle paden gaan op enigszins verschillende tijdstippen bij de optelmixer aankomen, waardoor vervelende kamfilters en faseringseffecten ontstaan. Het digitale compressorpad heeft iets meer tijd nodig om de audio te verwerken, ongeveer 0,3 à 3 milliseconden langer. In plaats daarvan zouden beide paden hetzelfde aantal verwerkingsfasen moeten hebben: aan het "directe" pad wordt een compressiefase toegewezen, waaraan geen agressief hoge verhouding wordt gegeven. In dit geval ondergaan beide signalen compressiestappen en worden beide paden met dezelfde hoeveelheid tijd vertraagd, maar de ene is ingesteld op geen of zeer weinig compressie van het dynamisch bereik, en de andere is ingesteld op een grote versterkingsreductie.

Deze methode kan op creatieve wijze worden gebruikt om een ​​mix te ‘verzadigen’ of ‘te versterken’ door de aanvals- en releasetijden op de compressor zorgvuldig aan te passen. Deze instellingen kunnen verder worden aangepast totdat de compressor ervoor zorgt dat het signaal “pompt” of “ademt” in overeenstemming met het tempo van de song, waardoor een eigen karakter aan het geluid wordt toegevoegd.

Aanzienlijke vooruitgang in deze techniek is geboekt door studiomixingenieurs zoals Michael Brauer uit New York, die tegelijkertijd vijf parallelle compressoren gebruikt die individueel zijn afgestemd op timbre- en toonvariaties, naar eigen smaak gemengd om zijn doelgeluid voor Rolling Stones, Aerosmith, Bob Dylan te bereiken. , Coldplay en andere zang.

Mix Engineer Anthony Puglisi gebruikt parallelle compressie die conservatief wordt toegepast op de hele mix, vooral in elektronische dansmuziek, zonder toevlucht te nemen tot plug-ins die de dynamiek uit je nummer persen. Dit geeft synthesizersolo's of andere melodieuze elementen de pulserende kwaliteit die kenmerkend is voor het genre. Bovendien kunnen een of meer nummers aan de basdrum worden gekoppeld, waardoor ze alleen worden gecomprimeerd als de beat binnenkomt.

Hier volgen nog enkele tips om u te helpen het maximale uit deze krachtige techniek te halen:

• U kunt parallelle compressie gebruiken als een faseloze equalizer ;
• Stel het in als een sidechain-compressor, met behulp van een equalizerversie van het originele geluid als sidechain-invoer;
• Als je frequenties egaliseert in een signaal dat je wilt versterken, zal de compressor alleen de tegenovergestelde frequenties beïnvloeden;
• Experimenteer met de equalizer na de parallelle compressor om extra sprankeling aan je nummer toe te voegen;
• Zorg ervoor dat vertragingscompensatie is ingeschakeld. Het duurt een paar milliseconden voordat de computer het geluid met de compressor heeft verwerkt;
• Overdrijf het niet. Te veel parallelle compressie kan ervoor zorgen dat een nummer te vlak en eendimensionaal klinkt, waardoor het oor van de luisteraar zelfs vermoeid kan raken.

Soorten parallelle compressie

Neerwaartse compressie

De overgrote meerderheid van de compressoren maakt gebruik van “neerwaartse compressie”, wat in wezen betekent dat harde geluiden stiller worden gemaakt. Meer specifiek worden signalen onder het drempelniveau in rust gelaten, terwijl signalen boven de drempel worden “verpletterd” door de hoeveelheid die wordt bepaald door de verhoudingsinstelling.

Het dynamisch bereik verkleinen

Laten we ons nu een muzieksignaal voorstellen waarbij het stilste element -35 dB van de volledige schaal is en het luidste element -5 dB, dus we hebben een aanvankelijk dynamisch bereik van 30 dB. Als we dit signaal door een 2:1-compressor met een -20dBFS-drempel zouden laten lopen, zou het uitgangssignaal variëren van -35dBFS (dit niveau ligt onder de drempel en daarom onveranderd) tot -12,5dBFS. Het laatste cijfer komt voor omdat het piekniveau van de bron (bij -5 dBFS) 15 dB boven de drempel ligt en dus wordt gehalveerd tot 7,5 dB boven de -20 dBFS drempel, wat neerkomt op -12,5 dBFS.

Daarom is het dynamisch bereik verlaagd, in dit geval van 30 dB naar 22,5 dB, en tegelijkertijd is het piekniveau met 7,5 dB verlaagd.

Deze vorm van compressie is handig als we het dynamische bereik willen verkleinen zonder het piekniveau te verminderen. Met andere woorden, we willen de stillere componenten van het signaal versterken in plaats van de luidere componenten te dempen. De gebruikelijke manier om dit te bereiken is het introduceren van “compensatieversterking” aan de uitgang van de compressor.

Opwaartse compressie

Laten we dus, onder dezelfde omstandigheden als in het vorige voorbeeld, zeggen dat we dezelfde reductie in het dynamische bereik willen, maar we willen ook dat het piekniveau op -5dBFS blijft. Dit wordt eenvoudig bereikt door dezelfde compressieverhouding en drempelinstellingen te behouden, maar de egalisatieversterking in te stellen op 7,5 dB.

Het directe effect van het toevoegen van 7,5 dB egalisatieversterking is het verhogen van het algehele uitgangsniveau, wat kan worden gezien als een verticale verschuiving van het lineaire gedeelte van 45 graden van de overdrachtscurve. In dit geval komt het ingangssignaal van -35dBFS uit de compressor met -27,5dBFS, en worden alle stillere elementen in ons muzieksignaal versterkt met dezelfde hoeveelheid van 7,5dB.

Luidere elementen, die boven de -20dBFS-drempel, worden net als voorheen gecomprimeerd met de verhouding van 2:1, maar aangezien de compensatieversterking de vermindering van het piekniveau van de compressor tegenwerkt, verschijnt het hoogste ingangsniveau aan de uitgang op hetzelfde -5dBFS-niveau.

Zeer mobiele compressie

Conventionele neerwaartse compressie, of deze nu op zichzelf wordt gebruikt of met de compensatieversterking, wijzigt inherent het karakter van luide signalen tot op zekere hoogte, waardoor ze worden verzwakt. Regel nummer één voor elke verlagingscompressor is om alles uit te schakelen dat luid is! De actie om het niveau te verlagen (en vervolgens te herstellen) vindt echter niet onmiddellijk plaats. Dit gebeurt over een tijdschaal die wordt bepaald door de aanvals- en vrijgavetijdconstanten van de compressor. Het onvermijdelijke resultaat is dat het geluid en de vorm van complexe maar delicate en luide transiënte signalen behoorlijk drastisch kunnen worden veranderd. Dit is een belangrijk onderdeel van de reden waarom verschillende compressorontwerpen zo verschillend kunnen klinken, en waarom de ene compressor in een bepaalde situatie de voorkeur kan hebben boven de andere.

Een alternatieve manier om het dynamische bereik te verkleinen, waarmee dit probleem van beschadigde transiënte processen mogelijk zou kunnen worden vermeden, is door stillere signalen te comprimeren en de luide signalen ongewijzigd te laten. Met andere woorden, we zouden een apparaat kunnen gebruiken dat signalen onder een drempelwaarde versterkt. Dit is de echte “opwaartse compressie” die hierboven kort is beschreven, en deze opstelling zal, althans in theorie, luide maar delicate transiënte signalen volledig intact houden, waardoor alleen de stillere elementen worden onderdrukt.

Trommels

Parallelle compressie wordt heel vaak gebruikt voor drums. Als je de drums in de mix probeert te temmen en compressie in elk kanaal aan te brengen, vernietig je waarschijnlijk alle dynamiek en laat je ze uiteindelijk erg zwak klinken als alle andere instrumenten eroverheen spelen.

In andere gevallen, nadat je compressie hebt toegepast, verhoog je de versterking om de afname ervan te compenseren, waardoor je mixbus uiteindelijk uitvalt aan het begin van het mixproces en de versterkingsinstelling voor de rest van het nummer in de war raakt.

Het gebruik van parallelle drumcompressie bij het mixen van muziek kan helpen de dynamiek van het bronmateriaal te behouden en tegelijkertijd volume, diepte en kracht toe te voegen zonder de mixbus te verpesten of teveel gain toe te voegen die de mixbus overbelast. Hoewel het volume dat door parallelle compressie wordt toegevoegd afkomstig is van een zwaar gecomprimeerd signaal en naar smaak wordt gemixt, voegt het niet zoveel piekvolume toe aan de mixbus als wel de versterking van de compressoruitgang.

De meeste muziekingenieurs gebruiken meerdere parallelle compressoren om verschillende aspecten of frequenties van de drums aan te vullen. De eerste van de compressoren is bijvoorbeeld bedoeld voor ratio, de tweede voor warmte, de derde voor het aanslaan van de basdrum, kleine drum en toms, de vierde brengt meer kamertonen naar voren en de laatste voegt opwinding toe tot cimbaal sissend en aanhoudend.

Het is altijd goed om een ​​goede, originele plaat te hebben als je deze methode gebruikt. Als het bronmateriaal in eerste instantie niet zo goed klinkt, kan deze methode al het slechte in de opname versterken.

Parallelle drumcompressie wordt ook gebruikt bij het instellen van kick, snare en crash. Deze opstelling is speciaal op maat gemaakt voor de basdrum en een kleine drum, waardoor er diepte, lengte en aanval aan wordt toegevoegd. Het kan worden gebruikt in combinatie met andere volledige parallelle processors, maar in de meeste gevallen stuur je deze K/S-crash niet naar een groep parallelle bussen, maar stuur je ze rechtstreeks naar de mixbus. De verzend- en retourconfiguratie werkt op dezelfde manier als hierboven, maar deze keer stuur je zowel de basdrum als de kleine drum naar hetzelfde compressiekanaal. Veel voorkomende compressoren voor deze opstelling zijn de Empirical Labs Distressor, Universal Audio 1176, DBX 160 en Teletronix LA-2A.

De basdrum en de kleine trommel worden meestal in verschillende delen van de maat bespeeld, de basdrum wordt meestal op de eerste en derde gespeeld, en de kleine trommel op de tweede en vierde. Als u ze allebei naar dezelfde parallelle processor stuurt, reageert de compressor op het ritme van de song. De basdrum zal doorgaans de eerste zijn die de compressor start. Zodra deze volledig is gecomprimeerd, keert deze terug naar een versterkingsreductie van nul, de kleine drum treedt in werking en start de compressor opnieuw. Hierdoor zal de versterkingsreductie-indicator in het ritme van het nummer spelen, wat resulteert in een meer muzikale en transparante vorm van compressie in plaats van hun onafhankelijke werking.

Zodra de gewenste compressieverhouding is ingesteld, gebruikt u de kanaalfader om de juiste hoeveelheid parallelle verwerking in te mixen om het geluid van de basdrum en de kleine drum te verbeteren. Soms is het volume gelijk aan versterking als je wilt dat de basdrum en de kleine drum de mix aansturen, soms wordt het ingesteld op -20 dB of lager en wordt het gewoon gebruikt om wat meer diepte en aanwezigheid toe te voegen dan voorheen.

Sommige ingenieurs egaliseren vervolgens het parallelle kanaal om bepaalde frequenties toe te voegen om ze nog harder te laten klinken, zoals 220 Hz om meer diepte aan de kleine trommel en de basdrum toe te voegen, of frequenties als 2 kHz of 7 kHz om krakend en aanwezigheidseffect toe te voegen. het geluid.

Zang

Zang kan een van de moeilijkste onderdelen van een mix zijn. De meeste mixingenieurs concentreren zich op het zo groot en luid mogelijk maken van de track, waarbij de zang het laatste is dat er bovenop komt. Bijna elk ander instrument op de plaat heeft meerdere microfoons. Drums hebben meestal meer dan 10 lagen, zoals alle elektronische drumlagen, gitaren hebben twee of meer microfoons per nummer en vervolgens meerdere lagen, twee of meer baskanalen, meerdere synth-lagen, percussie enzovoort. Het is tegenwoordig niet ongebruikelijk dat een pop- of rocknummer meer dan honderd instrumentale composities bevat met alle lagen erin.

Dan heb je de leadzang, die uit één nummer bestaat, misschien twee of drie als je in bepaalde delen van het nummer een paar dubbele of driedubbele nummers hebt. Bij moderne muziekproductie verdrievoudigen ingenieurs doorgaans elke harmonielaag, dus als je een tweestemmige harmonie hebt die over een leadzang gaat, zijn dat zes extra nummers om mee te concurreren.

Er zijn nummers die bestaan ​​uit meer dan 100 instrumenttracks, ongeveer 45+ vocale harmonieën en één leadzangtrack. In dergelijke gevallen kan men dankzij parallelle compressie dit enkele vocale nummer laten concurreren met 150 andere.

Sommige zangopnames hebben een groot dynamisch bereik. Er is een groot verschil in amplitude tussen de luidste en de zachtste delen van de stem.

Voor deze tracks is het vaak het beste om seriële compressie te gebruiken (opeenvolgend gebruik van meerdere compressoren op een track).

Soms ‘past’ de zang echter goed, is deze duidelijk voor de luisteraar en verschilt deze niet in grote volumeverschillen gedurende de opname.

Parallelle vocale compressie corrigeert geen grote veranderingen in het dynamisch bereik, zoals seriële compressie dat wel kan. Het kan echter de rustigere delen van een stem versterken en de subtiele details en nuances die erin verborgen zitten naar voren halen.

Dit zorgt er ook voor dat vocale staarten aan het einde van frasen niet verloren gaan in de mix. Om voor dit doel parallelle compressie op een vocaal spoor in te stellen, begint u met een snellere aanval en een snellere releasetijd op uw compressor.

Conclusie

Parallelle compressie is een geweldige techniek om toe te voegen aan uw vaardigheden. Het kan je mixvaardigheden aanzienlijk verbeteren door de elementen van je nummer nieuw leven in te blazen, waardoor het scherpe contrast wordt bereikt dat nodig is voor sommige hoofdelementen in een mix.

Het creëren van tracks in verschillende genres met behulp van parallelle compressie is erg handig in online DAW Amped Studio. Hier vind je een groot aantal verschillende instrumenten, effecten, een bibliotheek met samples en nog veel meer dat nodig is voor platenproducenten die in verschillende genres werken. Het programma werkt online in de browser van uw computer en vereist geen installatie. Het enige dat u nodig heeft om aan de slag te gaan, is toegang tot snel internet.

Hierdoor kunt u snel beginnen met het verwerken van melodieën met behulp van parallelle compressie en andere hulpmiddelen, en kunt u de resultaten delen met uw vrienden en collega's, uw nummers opslaan en publiceren voor luisteraars van over de hele wereld!