Tab gitar nedir

Çevrimiçi DAW Amped Studio, hem canlı gitar kaydetmenize hem de çeşitli gitar VST enstrümanlarıyla çalışmanıza olanak tanır.
Ortaya çıkan kayıtları hem ses hem de MIDI biçiminde işlemek üzere sesle tam olarak çalışmak için, öncelikle çeşitli efektler olmak üzere gerekli tüm yazılımlar vardır: gecikmeler, yankılar, bozulmalar, ekolayzerler, amplifikatörler vb. , gitar tablatürünü en azından temel düzeyde anlamak faydalı olacaktır, çünkü bu, süreci büyük ölçüde basitleştirir ve hızlandırır. Gitar tablatürleri dünyasına dalalım, artılarını ve eksilerini inceleyelim, çeşitli türleri göz önünde bulunduralım ve hatta kayıp bir sanatı, ustalıkla tablalar yaratma sanatını geri getirmeye çalışalım.
Ayrıca tüm müzik bilgilerini notalar kadar doğru aktarabilecek bir format oluşturmaya çalışacağız. İster kendi kendini yetiştirmiş bir gitarist, ister deneyimli bir müzisyen olsun, bir gitarist en sevdiği bestelerin enstrümantal versiyonlarını nasıl çalacağını bulmaya karar verdiğinde, yalnızca karmaşık parmak toplama ve alışılmadık akorlarda ustalaşmanın gerekli olmadığını fark etmeye başlar.
Bu tarzda çalmanın nota bilgisi gerektirdiği yavaş yavaş ortaya çıkıyor. Tablature, tellerin yatay çizgilerle temsil edildiği ve sayıların hangi notaların çalınacağını gösterdiği, gitar için müzik notalama sistemidir.
Tablatürler notalara harika bir alternatiftir ve gitaristlerin herhangi bir müzik okuma becerisine sahip olmasa bile müzik okumasına olanak tanır. Tabloların artıları ve eksileri vardır.
Başlıca avantajları arasında erişilebilirlik yer almaktadır. Notaya aşina olmayanlar bile bu müzik notasına kolaylıkla hakim olup gitar çalmaya başlayabilirler. Tablalar ayrıca gitar çalmanın virajlar, slaytlar ve diğer teknikler dahil özelliklerini de aktarabilir. Ancak tablatürün kompozisyonun ritmik yapısını her zaman doğru şekilde aktarmadığı ve müzik notalarında bulunabilecek detayları her zaman içermediği unutulmamalıdır.
Ne olursa olsun, tablature her seviyedeki gitaristler için vazgeçilmez bir araç olmaya devam ediyor. Yeni bestelerde ustalaşmanıza ve gitar çalma becerilerinizi geliştirmenize yardımcı olurlar. Gitar tablaları dünyası büyüleyici bir yolculuk sunuyor ve müzik dünyasında güvenilir yol arkadaşları olabilirler.

Tablo Temelleri

Tablature, gitaristin ritmi dikkate alarak gerekli telleri, perdeleri ve ses sırasını belirlemesine yardımcı olan, müziğin görsel bir diyagram biçiminde grafiksel bir temsilidir.
Gitar tablalarında genellikle 6 yatay çizgi kullanılır.
Üst çizgi gitarın ilk telini, alt çizgi ise altıncı teli temsil eder. Çizgilerin üzerine yerleştirilen sayılar, telin hangi perdeden çekilmesi gerektiğini gösterir.
“0” sayısı telin perdeye basılmadan açık çalınması gerektiği anlamına gelir. Çoğu zaman tablatür çizgileri paralel uzanır ve müzik notasının altına yerleştirilir.
Bu durumda, üst sıra notaları içerirken, alt sıra aynı müziğin grafiksel bir temsilini sağlar ve notalara aşina olmayanlar için bir "transkript" görevi görür. Gitar tabları, müzik bilgilerini gitaristlere aktarmanın kullanışlı ve sezgisel bir yolunu sağlayarak onları popüler besteleri öğrenmek ve çalmak için değerli bir kaynak haline getirir.

Tablatürün tarihi

Modern notasyon 17. yüzyılda şekillenmeye başladıysa, 15. yüzyıldan 17. yüzyıla kadar telli çalgılara yönelik müzik daha çok tablatür kullanılarak kaydedildi.

Farklı ülkelerdeki tablatürün kendi tanımlama özelliklerine sahip olması ilginçtir.
Örneğin, İspanya ve Fransa'da tablatürler bugünküyle aynı notasyon sistemini kullanıyordu: teller müzisyenin gördüğü gibi tasvir ediliyordu; en kalın tel tablatür standının alt kısmında, tavana daha yakın olacak şekilde ve en ince tel ise tavana daha yakın olacak şekilde tasvir ediliyordu. üstte, yere daha yakın. İtalya'da ise tam tersine alternatif bir sistem kullanıldı: teller, izleyicinin onları dışarıdan gördüğü şekilde belirlendi.
Yani, en ince ip tablanın alt kısmında, yere daha yakındı ve en kalın ip, tavana daha yakın olan üst kısımdaydı. Tarihsel tablolarda yaylı notalardaki bu farklılıklar, müzik notaları tarihine ilginç bir boyut katmakta ve müzik kültürünün gelişiminin farklı aşamalarında müzik notalama yöntemlerinin çeşitliliğini göstermektedir.

Almanca tablalarla ilk bakışta ciddi zorluklar yaşayabilirsiniz: bunlar bir tür gizemli sembol gibi görünüyor ve bunların ne olduğu ve nasıl çözüleceği hemen belli değil.

Bununla birlikte, zamanla müzik notaları, tablatürün olağan notasyon dili olduğu enstrümanlarda icra edilen müziğe bile nüfuz etmeye başladı.
Yavaş yavaş notlar tabla notasyonlarının yerini aldı. 17. yüzyılın sonuna gelindiğinde notasyon çok kullanışlı ve evrensel hale geldi. İster lutenist, ister klavsenci/piyanist, kemancı veya vokalist olsun, çok çeşitli enstrümanlardan müzisyenlerin anlayabileceği tek bir dünya (öncelikle Avrupa) müzik dili sağlamayı başardı. Ancak 17. yüzyıla kadar durum böyleydi. farklı. Böylece 15.-16. yüzyılların ud, keman ve mandolin müziği tablatürde kayıt altına alınmıştır. Son yıllarda, özellikle 20. yüzyılın sonu ve 21. yüzyılın başında tablatür yeniden gündeme geldi. Genellikle bir nota dizisi ile birlikte kullanılır ve notaların bir tür "çevirmeni" görevi görür ve her bir notanın nerede ve nasıl çalınacağı - hangi tellerde ve hangi perdelerde - hakkında basitleştirilmiş ancak yeterli bilgi sağlar.

Tablatür türleri

Günümüzde internette farklı tabla türlerini bulabilirsiniz. Her çeşidin artılarını ve eksilerini aynı anda belirleyerek onlara bakalım.

Standart format – notalar/sekmeler

Burada iki çeşit var:

1. Notların süreleri vardır, sekmelerin yoktur.

Bazı tabla türlerinde notaların süresine ilişkin bilgi bulunmadığından ritmi anlamak ve yeniden üretmek ekstra çaba gerektirir.
Bu, bu tür tabloları okurken periyodik olarak personele geçmeniz gerektiği anlamına gelir, bu da biraz sıkıcı olabilir. Üstelik daha konforlu ve kaliteli müzik performansı için harcanabilecek değerli zaman ve enerjiyi de ortadan kaldırır. Bu nedenle notaların ritminin ve süresinin daha net sunulduğu tablatürün ikinci versiyonu daha çok tercih edilebilir.

2. Hem notalarda hem de sekmelerde süreler vardır.

Nota bilgisi olmayan ve yalnızca tablaya güvenen gitaristler için ritim bilgilerinin tablarda bulunması son derece kullanışlı oluyor.
Bu tür tablatür çeşitlerinde notaların süresini belirlemek için nota satırına başvurmaya gerek yoktur, bu da müzisyenin zamandan ve emekten önemli ölçüde tasarruf etmesini sağlar. Bu tür tablalardaki tek sınırlama, parmakların eksikliğidir - hangi perdenin ve hangi telin özel notaların çalınması gerektiği hakkında bilgi. Bu amaçla, eğer sette mevcutsa, yine de müzik hattına başvurmanız gerekecektir.

Ritmin önemi

Ritim, yeni başlayan gitaristlerin bazen yeterince dikkat etmediği, müziğin ayrılmaz bir parçasıdır.
Deneyimli müzisyenler, acemi meslektaşlarının çalımındaki ritmikliğe veya ritmin eksikliğine hemen dikkat ederler. Muhtemelen, başlangıç ​​seviyesindeki gitaristlerin çoğu kendilerini tablatür çalışmakla sınırlıyor. Bu, çoğu modern gitar blog yazarının bir bestenin aranjmanını sunarken neden notalar olmadan yalnızca tablatura gösterdiğini açıklıyor. Tablolarda genellikle nota süreleri hakkında bilgi eksiktir ve bu, başka bir sekme türünü temsil eder.

Ritmin önemi

Ritim, yeni başlayan gitaristlerin bazen yeterince dikkat etmediği, müziğin ayrılmaz bir parçasıdır. Deneyimli müzisyenler, acemi meslektaşlarının çalımındaki ritmikliğe veya ritim eksikliğine hemen dikkat ederler. Muhtemelen, başlangıç ​​seviyesindeki gitaristlerin çoğu kendilerini tablatür çalışmakla sınırlandırırlar. Bu, çoğu modern gitar blog yazarının bir bestenin aranjmanını sunarken neden notalar olmadan yalnızca tablatura gösterdiğini açıklıyor. Tablolarda genellikle nota süreleri hakkında bilgi eksiktir ve bu, başka bir sekme türünü temsil eder.

Süresiz yalnızca sekmeler (müzik notaları olmadan)

Gitaristin herhangi bir melodiyi kulaktan çalması bekleniyor.
Herhangi bir ritim yapısından bahsetmeye gerek yok. Pek çok kişi, akorlarla çeşitli sitelerde tablatür tasarlamanın yaklaşık olarak aynı bilimsel olmayan yöntemini gördü.

Ancak bu profesyonellikten uzak bir yöntem ve yaklaşımdır; böyle bir kayıt çok istenmeyen bir durumdur.

Yalnızca sekmeler (müzik çizgisi olmadan), ancak süreleri olan

İki seçenek olabilir:

• tüm sesler (melodi, bas, eşlik) ayrılmadığında her şey tek bir stil altında kaydedilir;
• sesler ayrıldığında melodi gövde yukarı bakacak şekilde, bas ve eşlik ise gövde aşağıda olacak şekilde kaydedilir.

Yalnızca sekmeler: sürelerle ancak bölünmemiş seslerle

Bu müzik kaydetme biçimi, hangi parçanın melodi, hangisinin eşlik olduğunu her zaman net bir şekilde belirlemeyi mümkün kılmaz. Ancak avantajları da var. Bir müzik kompozisyonu bireysel seslere (yüksek, alçak ve muhtemelen orta) bölündüğünde ritmin tanınması daha zor olabilir. Müziğin tüm unsurlarının aynı tarzda kaydedilmesi ve seslere bölünmemesi durumunda ritim daha anlaşılır hale gelir. Bu, böyle bir kaydın avantajlarından biri olarak düşünülebilir.

Yalnızca süreleri ve bölünmüş sesleri olan sekmeler

İşte burada, tablature evriminin tacı ve zirvesi!
(Şaka yapıyorum!) Bu sadece yetkin bir kayıt, özel bir şey değil. Sesler ayrılmıştır, açıkça görülebilmektedir ve her biri ayrı ayrı çalınabilmektedir.

Seslerin tanımlanması

Şimdi önemli bir rol oynayan sesler konusunu tartışalım, çünkü daha az ritmik çalan birçok müzisyen, müzikal ritim alanında bilgi eksikliği hissedebilir.
Bu nedenle bu bilgi boşluğunun doldurulması çok önemlidir. Genellikle sesler ikiye veya üçe ayrılır. Her oy bağımsız olarak takip edilebilir ve sayılabilir. Örneğin 4/4'lük bir zaman ölçüsünde her sesin dört vuruşu olacaktır.

1. İki ses

• üst ses – melodi;
• alçak ses – bas notalarını ve eşlik notalarını birleştirir.

2. Üç ses

Anlaşılır olması açısından her sesi farklı renklerle belirledik:

• üst ses – melodi (sakin ol, kırmızı renk);
• orta ses – eşlik (sakin olun, mavi renk);
• alçak ses – bas (sakin olun, yeşil renk).

Ancak genellikle notlar sadece siyah beyazdır.
Ve bu durumda “pantolon renk farklılaşması” notaları olmadan kaç sesin olduğunu anlamanız gerekir. Melodi, bas ve eşlik içeren üç sesli müzik kaydı, iki sesli kayda (melodi, bas ve eşlikten oluşan) göre daha eksiksiz ve doğru bilgi sağlar.
Ancak ilk bakışta (özellikle yeni başlayanlar için), genel ritmin daha doğru hesaplanmasını gerektirdiğinden üç ses kaydı daha karmaşık ve anlaşılması zor görünebilir. Bu nedenle pop müzikte algılamanın daha kolay olduğu düşünüldüğü için iki sesli kayıtlar daha çok tercih ediliyor. Notalar veya tablatür genellikle siyah beyaz olarak sunulur, ancak parmaklar siyah dışında mavi gibi özel bir renkle vurgulanabilir.

Şuna benziyor:

Tablatür türlerine dönelim.
Tipik olarak tablatures parmakları göstermez. Tablatürler müzik notalarıyla birlikte geliyorsa, notalar parmak kullanımını gösterebilir. Bu durumda, sadece tabla okuyarak parmak kullanımını anlamak için, tellere nerede basacağınızı ve ritmi koruyacağınızı bulmak için sürekli olarak tablar ve notalar arasında geçiş yapmanız gerekir. Ancak gerekli tüm bilgileri (ritim ve parmak) müzik notalarını tamamen bırakarak yalnızca tabla ile yazmak mümkün müdür?
Elbette bu tamamen yapılabilir. Tablatürdeki melodi, eşlik ve bas gibi birden fazla sesi kullanarak ritmi doğru yazmayı deneyebiliriz. Rakamlarla karışıklığı önlemek için (sol el parmakları da tabladaki perdeler gibi sayılarla gösterildiğinden), sol el için mavi ve sağ için yeşil gibi farklı bir renk kullanarak parmakları gösterebiliriz ve farklı bir renk kullanabiliriz. yazı tipi. Ayrıca, geçiş yapmalarını ve karışmalarını önlemek için parmakları öncelikle tablatürdeki seslerin üzerine yerleştirebiliriz.

İşte olanlar:

Bu gerçekten ilginç ve sıradışı bir çözüm. Bu tablatürler müzik notalarında bulunabilecek hemen hemen her şeyi içerir:

• Ritim;
• Melodi, bas ve eşlik dahil olmak üzere çeşitli sesler;
• Parmaklar sadece sol eli değil aynı zamanda sağ eli de kapsıyor.

Ancak bu tür tabloların gerçek notları içermediğine dikkat etmek önemlidir.
Bu, müzisyenin yalnızca tablatürden çalarak melodide hangi özel notaların ses çıkardığını tam olarak anlayamayacağı anlamına gelir. Bu, profesyonel müzik performansında önemli bir husus olabilir, özellikle de müzisyenin notaları kullanarak diğer enstrümanlarla veya müzisyenlerle etkileşime girmesi gerekiyorsa. Dolayısıyla bu tablatürler gitaristler için faydalı olabilir, ancak müziği daha eksiksiz ve profesyonel bir şekilde anlamak için bazen notalara yönelmek gerekebilir.

Yalnızca sekmelerle oynayanlar için bile nota bilgisi

Tutkulu tabla çalgıcısı olan ancak notalar konusunda hiçbir deneyimi olmayan birçok gitarist bazen müzik notasının değerini hafife alıyor.
Notalar, müzisyene sonsuz olasılıklar açan evrensel bir müzik dilidir. Notasyonun temellerini anlamak müziğe derinlik kazandırır ve farklı tarz ve profesyonel seviyedeki müzisyenler arasındaki etkileşimi kolaylaştırır. Notaları bilmek iki yönü içerir.
Birincisi, profesyonel müzisyenler için zorunlu olan ve amatörler için önerilen, çıtadan müzik okuyabilme yeteneğidir. İkinci özellik, istediğiniz notanın hangi perde ve telde olduğunu bilerek enstrümanınızdaki (örneğin gitar) notalar arasında bir eşleşme bulma yeteneğidir. Bu beceri aynı zamanda her seviyedeki müzisyen için de gereklidir. Profesyoneller, eğer yüksek düzeyde bir beceri için çabalıyorlarsa, dijital tablatür kullanmak yerine her zaman notalar aracılığıyla müzikal olarak düşünürler.
Uygulamada, bir gitarist-aranjörün nota editörleriyle birlikte çalıştığı ve asıl dikkati notalara vererek tablatı arka planda bıraktığı durumlar sıklıkla vardır. Bu gibi durumlarda programlar bazen yanlış olan parmak izlerini otomatik olarak seçebilir. Bir müzisyen, nota bilgisi olmadan her zaman bir hatayı fark edip düzeltemeyebilir. Bu, müziği okuyabilmenin ve yorumlayabilmenin önemini vurgulamaktadır. Notalara çalışmak (en azından bir enstrümanın klavyesine) bir müzisyen olarak sizi zenginleştirecek, hataları fark edip müzik performansınızı geliştirecek ve daha derin bir müzik anlayışı sağlayacak müzik eğitiminin ayrılmaz bir parçasıdır.