Gitaartriaden

Muziek is niet alleen theorie en termen. Het is in de eerste plaats een gevoel. Dat is de reden waarom het bij het bestuderen van gitaartriaden niet alleen is om te begrijpen wat ze zijn, maar ook om ze te leren horen in echte composities. Pas dan begint de theorie tot leven te komen en de kennis zal in de praktijk nuttig zijn.

Als je net begint met het begrijpen van akkoorden, neem dan de tijd om te luisteren naar hoe gitaartriaden klinken in beroemde nummers. In het "Brown Eyed Girl" van Van Morrison is bijvoorbeeld het tweede gitaargedeelte gebouwd op bewegende gitaartriaden. Dit is een geweldige manier om te horen hoe akkoorden in context werken en de melodie ondersteunen. Dankzij dit nummer begon ik zelf eerst echt te begrijpen hoe akkoorden gestructureerd zijn - misschien zal het je helpen om ze ook anders te bekijken.

Vind je de Straits leuk? In de compositie zo ver weg is de hoofdriff letterlijk geweven uit verschillende triade -vormen. Als je ernaar luistert, kun je herkennen hoe deze akkoorden een herkenbaar geluids- en ritmische structuur creëren.

En als je gitaartriaden wilt horen die op een agressievere manier worden gebruikt, bekijk dan de "vervanging". De hoofdriff is gebouwd op dezelfde grepen die we in deze les zullen dekken, plus een paar meer die een beetje geavanceerder zijn.

Hoe een gitaartriade te maken: een stapsgewijze uitleg

Voordat u een akkoord maakt, beslist wat voor soort gitaartriade u wilt krijgen - majoor of klein. Dit is niet alleen een kwestie van smaak: grote akkoorden klinken licht en open, kleine - meer gespannen en emotioneel. Het hangt allemaal af van welke notes u kiest.

De basis voor het bouwen van een gitaartriade is de schaal. Als u bijvoorbeeld een grote triade bouwt, neem dan een grote schaal. Gebruik in het geval van een klein akkoord een kleine. Het is de volgorde van stappen in deze schalen die helpen om precies te bepalen welke noten nodig zijn.

Een gitaartriade bestaat altijd uit drie noten: de wortel, de derde en de vijfde. Dit betekent dat u eerst de rootnoot kiest - degene waaruit het akkoord wordt gebouwd. Dan neem je de derde: als het akkoord groot is, is dit een grote derde, als minderjarige, een kleine. En ten slotte, voeg de vijfde toe - het blijft puur in zowel major als minor.

Laten we eens kijken naar een voorbeeld. U wilt een grote gitaartriade bouwen uit de Note C. Neem eerst de C -schaal van C, C, D, E, F, G, A, B. In deze schaal is de eerste graad C, de derde is E, en de vijfde is G. Dit betekent dat de gitaartriade Ceg zal zijn. Dit is het grote akkoord.

Het algoritme voor het maken van een gitaartriade is als volgt: kies de hoofdnoot, bepaal de gewenste schaal, zoek de eerste, derde en vijfde graden erin - en verbind ze.

Wat zijn gitaartriaden op de gitaar en waarom heb je ze nodig?

Gitaartriaden zijn een geweldig hulpmiddel voor elke gitarist die muziek beter wil begrijpen en door de toets wil navigeren. Ze zijn eenvoudig van structuur, maar zeer expressieve akkoorden bestaande uit drie verschillende noten. En hoewel de definitie misschien eenvoudig klinkt, is er een duidelijke logica achter triaden op basis van intervallen.

Als we het over gitaartriaden hebben, is het belangrijk om te begrijpen dat dit niet slechts drie noten tegelijkertijd zijn gespeeld. Dit zijn drie specifieke stappen van de schaal: de root, de derde en de vijfde. Het begint allemaal met het kiezen van de rootnoot - de wortel, waaruit de rest van het akkoord is gebouwd. Vervolgens wordt een derde toegevoegd - een grote voor grote triaden of een minderjarige voor kleine - en ten slotte een vijfde, die meestal puur wordt achtergelaten.

Triads zelf zijn er in vier soorten: groot, klein, verminderd en uitgebreid. Elk van hen heeft zijn eigen karakter - van een licht en stabiel geluid tot een gespannen en ongebruikelijke. Naast het type is het belangrijk om te begrijpen dat triaden kunnen worden omgekeerd. Dit zijn de zogenaamde inversies-situaties waarin de bas niet het tonic klinkt, maar een van de andere graden.

Om de constructie van triaden te begrijpen, moet u een beetje weten over intervallen - de afstanden tussen aantekeningen. Zonder dit begrip zal het moeilijk zijn om bewust een akkoord te monteren. Een grote gitaartriade is bijvoorbeeld als volgt gebouwd: het tonic, een grote derde en een perfecte vijfde. Dit is het "recept" van een groot akkoord.

Kijkend naar de gitaarhals, is het niet alleen belangrijk om de vingeringen te onthouden, maar ook om te begrijpen welke noten van elke vorm bestaat. Dan kun je ze vrij langs de nek verplaatsen, combineren en zelfs je eigen akkoordopties maken. Het begint allemaal met gitaartriaden - een eenvoudige maar krachtige basis voor het spelen van akkoord.

Een gitaartriade is drie noten met een bepaalde afstand tussen hen. Van de wortel tot een grote derde zijn er bijvoorbeeld vier frets, van de wortel tot een perfecte vijfde zijn er zeven.
Elk type akkoord heeft zijn eigen "recept" van intervallen. Op de gitaar worden deze intervallen gemakkelijk in frets gemeten.
Stel dat u de Note C speelt op de vijfde fret van de derde reeks. Om een ​​grote gitaartriade te krijgen, speel je E op de vijfde fret van de tweede snaar (Major Derde) en G op de achtste fret van de tweede (perfecte vijfde).

Dit is de basis: onthoud de afstanden tussen de noten - en u kunt alle triaden op de toets bouwen.

Ingrediënt (interval)	Gitaar frets (halve tonen)
Wortelnoot	0
Grote terts	4
Perfecte vijfde	7

 

Laten we dat vergelijken met deze snelle analyse van een grote gitaartriade op de toets:

Laten we beginnen met de basisnoot. Laat het de vijfde fret op de A -string zijn - de noot A. We zullen de rest van het akkoordgeluiden ervan bouwen.

De volgende stap is om een ​​groot derde deel te vinden. Om dit te doen, zullen we de vierde fret op de D -string gebruiken. Dit is de noot F♯, en het bevindt zich vier halve tonen verwijderd van de noot A - dat is hoeveel nodig is voor het interval van een grote derde.

Laten we nu een perfecte vijfde toevoegen. Het bevindt zich op de tweede fret van de G -string - dit is de noot E. Het is gescheiden van de noot A door zeven halve tonen, waardoor het een vijfde is.

Als gevolg hiervan krijgen we drie noten: A, F♯ en E. Dit is een grote gitaartriade - de tonic, grote derde en vijfde in één vorm op de toets.

Triade van kwaliteiten

Eerder hebben we gekeken hoe een grote gitaartriade is gestructureerd. Maar de lijst eindigt daar niet - er zijn vier soorten triaden, en elk van hen heeft zijn eigen karakter en geluid.

Hier zijn de belangrijkste soorten gitaartriaden:

• belangrijk;
• minderjarige;
• verminderd;
• augmented.

Elk type gitaartriade creëert zijn eigen stemming - en daarom is het zo belangrijk om ze te kunnen onderscheiden en te gebruiken.

Eerst hebben we een grote gitaartriade, die we eerder zagen. Het "recept" is als volgt:

Grote drieklank
Wortel	R
Grote terts	M3
Perfecte vijfde	P5

 

Hier is hoe we het op de toets kunnen spelen:

Vervolgens een kleine gitaartriade. Het enige dat we hoeven te doen is het belangrijkste derde te veranderen in een minor derde deel. Bekijk het.

Kleine gitaartriade	R
Wortel
Kleine derde	Kleine derde
Perfecte vijfde	P5

 

Dus de grote en kleine gitaartriaden zijn absoluut de belangrijkste. Maar we hebben ook de verminderde gitaartriade. Dit is vergelijkbaar met de kleine gitaartriade, behalve dat we de perfecte vijfde veranderen in een verminderde vijfde.

Verminderde triade
Wortel	R
Kleine derde	M3
Verminderde vijfde	D5

 

Eindelijk hebben we de augmented gitaartriade. Dit is vergelijkbaar met de grote triade, behalve dat we de perfecte vijfde veranderen in een verhoogde vijfde.

Augmented triade
Wortel	R
Grote terts	M3
Vijfde van de vijfde	#5

 

Nu ken je alle vier soorten gitaartriaden. Hiervan zijn majoor en minderjarig de meest gebruikte - ze vormen de basis van de meeste nummers en akkoordprogressies.

Dus in de volgende sectie zullen we zich daarop concentreren. We zullen kijken hoe we grote en kleine triaden in verschillende posities op de toets kunnen spelen en hoe u vingeringen kunt veranderen, afhankelijk van de situatie.

Hoe gitaartriaden te gebruiken voor gitaarimprovisatie

Gitaartriaden zijn niet alleen geweldig voor begeleiding, maar ook voor improvisatie. Als iemand bijvoorbeeld een eenvoudige akkoordprogressie speelt, kunt u melodische bewegingen toevoegen op basis van triaden eraan - het klinkt interessant en gevarieerd.

Voor de demonstratie gebruik ik een Looper -pedaal en neem ik de reeks C - G - AM - F. F. Dit is een van de meest voorkomende opties, en tegen de achtergrond kun je vrijelijk gitaartriaden langs de toets verplaatsen, de juiste posities in de sleutel kiezen.

Een belangrijk punt: wanneer u triaden speelt, hoeft u niet alle snaren aan te raken, zoals bij klassieke akkoorden. Het is beter om elke noot afzonderlijk te extraheren - op deze manier zal het geluid duidelijk zijn en kunt u het ritme en de accenten nauwkeuriger regelen.

Probeer ook triaden te spelen met korte, abrupte akkoorden. Dit kan lijken op funk of reggae. Deze zinnen zijn gemakkelijk in een groef te weven en leven toe te voegen aan improvisatie. Wees niet bang om te experimenteren - triaden geven je ruimte voor creativiteit, zelfs met een beperkte set aantekeningen.

Hoe u extra snaren kunt dempen

Als je triaden op de top drie snaren speelt, moeten de dikke snaren worden gedempt. Dit wordt gedaan met de binnenkant van de palm van de rechterhand - degene die speelt.

Soms kun je bovendien de vierde snaar dempen met de vinger van de linkerhand die de derde vasthoudt. Maar het belangrijkste is de rechterpalm, en het zou de basreeksen moeten bedekken.

Triad -inversies: wat zijn ze en waarom zijn ze nodig

Een gitaartriade bestaat altijd uit drie noten: de wortel, de derde en de vijfde. Meestal gaan ze in de gebruikelijke volgorde - eerst de rootnoot, dan de derde, dan de vijfde. Dit wordt de wortelpositie genoemd. Maar de volgorde van deze notities kan worden gewijzigd - dit is hoe inversies verschijnen.

Er zijn drie opties:

• Rootpositie - De eerste noot onderaan is het tonic;
• Eerste inversie - de derde klinkt onderaan;
• Tweede inversie - De vijfde zit in de bas.

Tot nu toe hebben we akkoorden gespeeld in de wortelpositie. De gitaartriade D -majoor bestond bijvoorbeeld uit de Notes D, F♯ en A - in precies deze volgorde. Maar als je bijvoorbeeld F♯ in de bas zet - dit is al de eerste inversie en het geluid wordt anders.

Inversies zijn handig voor soepele overgangen tussen akkoorden en het besparen van beweging langs de toets. Daarom is het niet alleen belangrijk om ze te kennen, maar ook om ze te kunnen gebruiken.

Om de eerste inversie te krijgen, veranderen we de volgorde in de derde, vijfde, root.

En voor de tweede inversie veranderen we de volgorde in de vijfde, root, derde.

Hier is een snel overzicht:

Wortelpositie	1e inversie	2e inversie
R	M3	P5
M3	P5	R
P5	R	M3

 

U vraagt ​​zich misschien af: waarom hebben we überhaupt inversies nodig? Het antwoord is eenvoudig - ze openen meer muzikale mogelijkheden.

Ten eerste heeft elke inversie zijn eigen tint geluid. De hoofdpositie klinkt stabiel en vertrouwd. Maar de eerste en tweede inversies klinken zachter, lichter, alsof je in de lucht hangt - vooral als je ze speelt in de hoge registers.

Ten tweede stelt inversies u in staat om hetzelfde akkoord in verschillende delen van de toets te spelen. Dit is handig wanneer u overgangen tussen akkoorden soepeler moet maken en handbeweging moet minimaliseren.

Neem bijvoorbeeld de gitaar Triad G Major. Het kan in drie verschillende vormen worden gespeeld zonder de sleutel te verlaten - alleen door de volgorde van de noten te wijzigen. Hetzelfde geldt voor G Minor - de noten blijven hetzelfde, maar hun opstelling verandert en daarmee het algehele geluid.

In de praktijk is dit vooral handig wanneer de progressie verschillende akkoorden inhoudt. Laten we zeggen dat je AM - DM - F - E speelt. Met inversies bewegen de noten op elke snaar slechts een paar frets - er zijn geen scherpe sprongen en alles klinkt soepel.

Probeer het zelf. Neem bijvoorbeeld een paar akkoorden - AM en F - en probeer tussen hen te bewegen met behulp van inversies. Je zult verrast zijn hoe nieuw ze kunnen klinken.

Wat komt er nu: zevende en negende akkoorden

Gitaartriaden zijn de basis, maar de taal van muziek eindigt daar niet. Er zijn veel akkoorden die extra noten toevoegen. Enkele van de meest voorkomende zijn akkoorden met een zevende en negende graad.

Zevende akkoorden worden gebouwd op basis van een reguliere gitaartriade en worden aangevuld met de zevende graad van de schaal. Afhankelijk van of deze zevende klein of groot is, krijgen we verschillende opties: grote, kleine of dominante zevende akkoorden.

Negende akkoorden gaan nog verder. Een negende graad wordt toegevoegd aan de basisgitaartriade en zevende. Dergelijke constructies klinken rijk en worden vaak gevonden in jazz, fusie en ziel. Ze voegen diepte toe aan de harmonie en zorgen voor meer expressieve regelingen.

Antwoorden op veelgestelde vragen over triaden

Wat wordt als een voorbeeld van een triade beschouwd?

Elk akkoord dat bestaat uit drie verschillende noten. Bijvoorbeeld, C majeur (C - E - G), een minderjarige (A - C - E), D verminderd (D - F - AB) of E augmented (E - G♯ - C).

Wat betekent een "triade" in muziek?

Het is een akkoord die bestaat uit drie stappen: de wortel, de derde en de vijfde. Triads vormen de basis van westerse harmonie en worden gebruikt in bijna elk genre van muziek.

Wat zijn de meest voorkomende soorten akkoorden met drie noten?

Major, klein en verminderd. Ze onderscheiden zich door het type derde en vijfde dat ze bevatten.

Nu u de essentie van triaden begrijpt, kunt u ze niet alleen herkennen, maar ze ook bewust gebruiken. Pas deze kennis toe op uw tracks en improvisaties - en laat de theorie onmiddellijk in het spel komen.