Normalisatie van audio

De afgelopen dertig jaar heeft de manier waarop we toegang krijgen tot muziek radicale veranderingen ondergaan. Met de komst van digitale streamingdiensten en digitale signaalverwerkingstechnologie (DSP) is standaardaudionormalisatie een integraal onderdeel van dit proces geworden.

Maar wat betekent audionormalisatie, en hoe kunt u dit proces aanpakken met uw eigen digitale audiobestanden? Laten we eens kijken naar wat geluidsnormalisatie is en waarom het een sleutelfase is in de moderne muzikale creativiteit.

De online sequencer Amped Studio beschikt over een complete lijst met functionaliteiten voor volledige audionormalisatie, waarmee u uw tracks professioneel kunt verwerken.

Wat is audionormalisatie?

Tijdens het audionormalisatieproces past u een specifieke versterking toe op een digitaal audiobestand, waardoor het op een specifiek amplitude- of luidheidsniveau wordt gebracht, terwijl het dynamische bereik van de tracks behouden blijft.

Audionormalisatie wordt vaak gebruikt om het volume van een geselecteerde audioclip te maximaliseren en consistentie tussen verschillende audioclips te garanderen, zoals in een album of EP die meerdere nummers bevat.

Het is belangrijk op te merken dat composities met een groot dynamisch bereik moeilijker effectief te normaliseren kunnen zijn. Tijdens het normalisatieproces kunnen problemen zoals afvlakking of vervorming van de piekamplitude optreden.

Daarom vereist elke audioclip een individuele benadering bij het normaliseren. Audionormalisatie is een integraal onderdeel van de digitale opnameverwerking, maar er bestaat geen one-size-fits-all benadering voor het proces.

Voor en na audionormalisatie

Waarom moet je het geluid normaliseren?

Waarom is het zo belangrijk om audiobestanden te normaliseren? Hier zijn een paar scenario's waarin volumenormalisatie een must is:

Voorbereiden op het werken met streamingdiensten

Streamingdiensten stellen automatisch een standaardvolumeniveau in voor alle nummers in hun bibliotheken, waardoor u het volume niet hoeft aan te passen terwijl u luistert. Elk platform heeft zijn eigen doel-LUF's om een ​​consistent geluid te garanderen:

• • Spotify : -14 LUFS;
• • Apple Music : -16 LUFS;
• • Amazon Music : van -9 tot -13 LUFS;
• • Youtube : van -13 tot -15 LUFS;
• • Deezer : van -14 tot -16 LUFS;
• • CD : -9 LUFS;
• • Soundcloud : van -8 tot -13 LUFS.

Hoewel elke audio-ingenieur een andere benadering kan hebben bij het bepalen van het doelvolumeniveau voor mastering, zijn deze normen belangrijke richtlijnen voor het garanderen van consistente muziekweergave op verschillende platforms.

Maximaal volume bereiken

Door audionormalisatie te gebruiken, kunt u het maximale volumeniveau voor elk audiobestand bereiken. Dit is vooral handig bij het importeren van tracks in audiobewerkingsprogramma's of voor het verhogen van het volume van een afzonderlijk audiobestand.

Het creëren van een enkele laag tussen meerdere audiobestanden

Het is ook mogelijk om audiobestanden op hetzelfde volumeniveau te conditioneren, wat belangrijk is voor processen zoals mastering waarbij het nodig is om geschikte audioniveaus in te stellen voor daaropvolgende verwerking.

Bovendien kunt u na het voltooien van een muziekproject, zoals een album of EP, de audiobestanden normaliseren en bewerken. Omdat u wilt dat de sfeer en het geluid van de hele opname consistent zijn, moet u mogelijk teruggaan en de volumeniveaus aanpassen aan alle nummers.

Twee soorten geluidsnormalisatie

Voor verschillende doeleinden van het gebruik van audio-opnamen worden verschillende geluidsnormalisatiemethoden gebruikt. Dit komt meestal neer op twee hoofdtypen: pieknormalisatie en luidheidsnormalisatie.

Pieknormalisatie

Het pieknormalisatieproces is een lineaire methode waarbij een uniforme toename wordt toegepast op het audiosignaal om een ​​niveau te bereiken dat overeenkomt met de maximale amplitude van het audiospoor. Het dynamisch bereik blijft hetzelfde en het nieuwe audiobestand klinkt ongeveer hetzelfde, behalve dat het volumeniveau hoger of lager kan zijn. Dit proces bepaalt de hoogste PCM-waarde of pulscodemodulatiewaarde in een audiobestand. De essentie van pieknormalisatie is het verwerken van audio op basis van de bovengrens van een digitaal audiosysteem, wat doorgaans overeenkomt met een maximale piek bij 0 decibel. Het pieknormalisatie-effect is uitsluitend gebaseerd op de piekaudioniveaus en niet op de waargenomen luidheid van het nummer.

Volumenormalisatie

Het normalisatieproces van de luidheid is complexer omdat het rekening houdt met de kenmerken van de menselijke geluidsperceptie. Het menselijk oor is in staat verschillende niveaus van volume en amplitude van individuele geluiden te onderscheiden, met inachtneming van bepaalde subjectieve beperkingen. Deze verwerking wordt vaak EBU R 128-luidheidsbepaling genoemd.

Geluiden die lange tijd op hetzelfde volumeniveau worden afgespeeld, kunnen bijvoorbeeld luider lijken dan geluiden die met tussenpozen of kortstondig worden afgespeeld, zelfs als de volumeniveaus hetzelfde zijn. Dit komt door de manier waarop het menselijk oor geluid waarneemt. Daarom is het bij het normaliseren van de luidheid noodzakelijk om met deze perceptuele kenmerken rekening te houden.

Sommige mensen vinden dat luidere muziek aantrekkelijker klinkt. Het was dit idee dat aanleiding gaf tot de ‘loudness wars’ vóór de komst van streamingdiensten, waarbij muzikanten het piekvolume van hun opnames probeerden te maximaliseren om een ​​prominenter en kleurrijker geluid te creëren. Dankzij geluidsnormalisatie behoort dit fenomeen echter tot het verleden, en nu gaat de overgang tussen nummers niet gepaard met plotselinge volumeveranderingen.

LUF's worden gebruikt om luidheidsniveaus te meten, zodat deze beter aansluiten bij de menselijke perceptie van geluid. Deze standaard wordt veel gebruikt in film-, televisie-, radio- en streamingdiensten. Net als bij pieknormalisatie blijft 0 dB de standaard.

De Fletcher-Munson-curve, zoals hierboven vermeld, kan helpen bij het verklaren van de verschillen waarmee rekening wordt gehouden bij de normalisatie van de luidheid in LUF's.

Volumenormen variëren per regio en toepassing

• 24 LUFS: ATSC A/85 (Amerikaanse televisie), NPRSS, PRX radio-uitzending;
• 23 LUFS: vertaling van EBU R 128;
• -19 tot -16 LUFS: PRX-podcasts;
• 14 LUFS: Spotify, YouTube en andere streamingplatforms.

Bepaling van het wortelgemiddelde kwadratische volume

Als je stereokanalen niet gaat normaliseren met behulp van piekniveau-normalisatie, zul je waarschijnlijk luidheidsnormalisatie gebruiken, maar het is ook de moeite waard om een ​​andere luidheidsverwerkingstechniek te noemen, RMS-luidte.

Het normalisatieproces is vergelijkbaar met de normalisatie van de luidheid in LUF's, maar in plaats daarvan worden RMS-niveaus gebruikt. Root Mean Square (RMS) meet de gemiddelde luidheid van een sectie of de gehele duur van een clip.

Echter, net als normalisatie op basis van de hoogste piek, houdt RMS-normalisatie geen rekening met het menselijk gehoor. Daarom werken mastering engineers doorgaans standaard met LUF’s en normalisatieprocessen. Mastering gaat niet alleen over het ervoor zorgen dat de volumes gedurende het hele project consistent zijn. Het is ook belangrijk om een ​​stapje terug te doen en rekening te houden met de dynamiek, de menselijke perceptie en de balans tussen elk nummer.

Wanneer normalisatie gebruiken?

Nu u begrijpt wat audionormalisatie is, gaan we bespreken wanneer en hoe deze moet worden gebruikt.

Je muziek beheersen

Audionormalisatie is een belangrijk hulpmiddel bij het masteringproces van nummers.

Tijdens het masteren is het belangrijk om een ​​constant volumeniveau op je tracks aan te houden.

Hierdoor kunnen uw luisteraars van hun muziek genieten zonder dat u het volume voortdurend hoeft aan te passen.

Door uw tracks te normaliseren, bijvoorbeeld wanneer u een postmix/master voor uw album maakt, kunt u een professioneel, gepolijst geluid bereiken.

Eén die voldoet aan de commerciële releasenormen en klaar is voor distributie.

Over mastering gesproken: als je op zoek bent naar de beste mastering-plug-ins, dan zijn wij hier om je te helpen deze te vinden.

Voorbereiden op streamingdiensten

Streamingdiensten hebben specifieke volumevereisten waarmee rekening moet worden gehouden bij het downloaden van muziek.

Normalisatie kan u helpen aan deze vereisten te voldoen en uitstekende audiokwaliteit op deze platforms te bieden.

Door bestanden te normaliseren zodat ze overeenkomen met het doelniveau van de streamingdienst, zorg je voor een consistente afspeelkwaliteit voor je fans.

Als u dit proces echter niet zelf doorloopt, kunnen streamingdiensten dit voor u doen met behulp van compressie, beperking en andere technieken.

Dit kan tot ernstige problemen met de audiokwaliteit leiden.

Vergeet niet om altijd de volumeaanbevelingen voor elke specifieke streamingdienst te controleren, aangezien de vereisten kunnen variëren.

Werken met verschillende audiobestanden

Wanneer u met meerdere audiobestanden in een project werkt, is het belangrijk om het volumeniveau voor iedereen hetzelfde te houden.

Dit is vooral belangrijk als de audiobestanden verschillende bronnen hebben of op verschillende volumes zijn opgenomen.

Dit is vooral belangrijk als de audiobestanden verschillende bronnen hebben of op verschillende volumes zijn opgenomen.

Dit is vooral belangrijk als de audiobestanden verschillende bronnen hebben of op verschillende volumes zijn opgenomen.

Veelvoorkomende misvattingen over audionormalisatie

Ik denk dat het heel belangrijk is om enkele veelvoorkomende misvattingen in overweging te nemen voordat je verder gaat, vooral voor degenen die net beginnen.

1. Geluidsnormalisatie en compressie zijn twee verschillende dingen

Sommige mensen verwarren normalisatie en compressie, maar ze hebben totaal verschillende doeleinden.

Terwijl normalisatie het algehele volumeniveau van een audiobestand aanpast, vermindert compressie het dynamische bereik van het bestand.

Compressie kan helpen een stabieler volumeniveau binnen een audiobestand te creëren, maar verhoogt niet noodzakelijkerwijs het algehele volumeniveau van het nieuwe audiobestand.

Tenzij dat je doel is, natuurlijk.

Compressie wordt doorgaans gebruikt voor dynamische correctie en geluidsverbetering, terwijl normalisatie meer een utilitaire functie is.

Als u op zoek bent naar de beste compressorplug-ins voor dit proces, hoeft u niet verder te zoeken.

2. Geluidsnormalisatie lost niet alles op

Het is belangrijk om te onthouden dat pieknormalisatie niet alle audioproblemen oplost.

Als u problemen heeft met de signaal-ruisverhouding, vervorming of andere audioartefacten, zal normalisatie alleen deze problemen niet oplossen.

In dergelijke gevallen moet u de grondoorzaken van het probleem aanpakken en andere audioverwerkingstechnieken gebruiken, zoals equalizer of ruisonderdrukking, om het gewenste geluid te verkrijgen.

Als een dergelijke situatie zich voordoet, hebben we de beste equalizer-plug-ins van 2023.

3. Geluidsnormalisatie vergroot de energiereserves niet

Bij het normaliseren van audiobestanden is het belangrijk om voldoende volumeruimte in uw mixen en opnames te behouden.

Hoofdruimte is het verschil tussen het luidste punt in uw audiobestand en het maximale volumeniveau dat uw digitale audiosysteem aankan.

Als u uw audio te agressief normaliseert, riskeert u vervorming en clipping, wat een negatieve invloed kan hebben op de kwaliteit van uw muziek.

Houd er rekening mee dat, ongeacht welke DAW of welk systeem u gebruikt, het belangrijk is om alles boven de 0 dB-markering te monitoren.

Dit komt omdat het vermijden van de beperking en het hebben van voldoende marge verstoringen voorkomt.

Ik beschouw bijvoorbeeld graag -16dB als mijn hoofdruimtedoel, en voor alles daarboven gebruik ik een limiter (gewoon om voldoende hoofdruimte te behouden).

Dit helpt ook bij het compenseren van eventuele noodzakelijke volumeveranderingen tijdens de masteringfase.

Een gezond normalisatieproces

Nu we de meest voorkomende misvattingen over audionormalisatie hebben besproken, gaan we dieper in op het proces zelf.

Analyseer uw audiobestanden

Voordat u audiobestanden normaliseert, is het belangrijk om ze te analyseren en de huidige volumeniveaus te bepalen.

Deze analyse kan worden uitgevoerd met behulp van tools die in uw DAW zijn ingebouwd of met behulp van speciale audioanalysesoftware.

Door inzicht te krijgen in de huidige volumeniveaus van uw bestanden, kunt u weloverwogen beslissingen nemen over het audionormalisatieproces.

Een doel voor audionormalisatie selecteren

Na analyse van de bestanden kunt u het normalisatiedoel kiezen dat het beste bij uw behoeften past.

Factoren waarmee u rekening moet houden bij het kiezen van een normalisatiemethode zijn onder meer:

• Soort audiomateriaal;
• Gewenst volumeniveau;
• Type uitgevoerde verwerking;
• Bestemmingsplatform voor uw muziek.

Elk normalisatieniveau heeft zijn eigen sterke en zwakke punten, dus het is belangrijk om het niveau te kiezen dat voor uw specifieke situatie de beste resultaten oplevert.

• In mengsituaties . Blijf in de lage dubbele cijfers, idealiter -18 tot -12 dB;
• Voor masteringdoeleinden . Een veilige optie is elke waarde tussen -8 en -3 dB.

In sommige streamingdiensten en situaties kan er een situatie zijn waarin -0 dB gegarandeerd is, dus zorg ervoor dat deze waarde niet wordt overschreden, aangezien deze zich precies op de rand van de limiet bevindt.

Opmerking. Tijdens het mixproces is het belangrijk om goed te letten op de versterkingsinstellingen en op het bepalen van het RMS-volume om de hoeveelheid versterking te bepalen die nodig is voor elk nummer.

Door de versterkingsregeling van de clip te gebruiken, kunt u nauwkeurige controle over de volumeniveaus krijgen, waardoor een goed uitgebalanceerde mix wordt gegarandeerd.

Normalisatie van geluid

Nadat u het juiste normalisatiedoel hebt geselecteerd, kunt u de audiobestanden bewerken met behulp van een DAW of speciale audiobewerkingssoftware.

De meeste DAW's en audiobewerkingssoftware hebben ingebouwde normalisatietools waardoor ze gemakkelijk te gebruiken zijn.

Meestal is dit net zo eenvoudig als het markeren van de audio en het indrukken van de opdracht, of eenvoudigweg het selecteren van "Normaliseren" in het vervolgkeuzemenu.

Zorg ervoor dat u de resultaten van het normalisatieproces in de gaten houdt om er zeker van te zijn dat de nieuwe volumeniveaus aan uw verwachtingen voldoen en geen ongewenste artefacten of problemen veroorzaken.

Compressie versus normalisatie

Als het om normalisatie gaat, wordt dit meestal vergeleken met het compressieproces. Het begrijpen van de verschillen en het kiezen van de juiste audioverwerkingsmethode zijn sleutelvaardigheden voor een muziekproducent, dus laten we dit eens nader bekijken.

Compressie en normalisatie zijn twee afzonderlijke audioverwerkingstechnieken, elk met hun eigen unieke doelen.

• Normalisatie is gericht op het aanpassen van het algehele volumeniveau van een audiobestand;
• Compressie verkleint op zijn beurt het dynamische bereik binnen het bestand.

Het is belangrijk om te onthouden dat compressie de stille delen van een audiobestand luider en de luidere delen stiller maakt. Hoewel beide methoden kunnen worden gebruikt om een ​​consistenter volumeniveau te bereiken, beïnvloeden ze het geluid op een andere manier en kunnen ze verschillende effecten op uw materiaal hebben.

Ja, compressie kan het geluid luider maken, maar het hoofddoel is iets anders.

Wanneer compressie gebruiken?

Normalisatie is een proces dat van pas komt wanneer u het algehele volumeniveau van een audiobestand of een groep bestanden gelijk wilt maken. Zoals we eerder bespraken, is dit vooral handig bij het masteren van je audiotrack of het voorbereiden van muziek voor streamingdiensten. In tegenstelling tot compressie heeft normalisatie geen invloed op het dynamische bereik van een audiobestand, waardoor het een transparantere en minder ingrijpende verwerkingsmethode wordt. Bovendien impliceert het ook geen dynamische, corrigerende of verbeterende doelen, betekenissen of eigenschappen.

Wanneer moet u volumenormalisatie gebruiken?

Normalisatie is een hulpmiddel dat u kunt gebruiken als u het algehele volumeniveau van een audiobestand of een groep bestanden gelijk wilt maken. Zoals eerder besproken is dit vooral belangrijk bij het masteren van je audiotrack of het voorbereiden van muziek voor streamingdiensten. In tegenstelling tot compressie verandert normalisatie het dynamische bereik van het audiobestand niet, waardoor het neutraler wordt en minder opdringerig is voor het geluid. Bovendien is het niet bedoeld om de dynamische eigenschappen van een audiobestand te corrigeren of te verbeteren.

Dynamiek en het menselijk oor

Het menselijke gehoorsysteem is een complex mechanisme dat reageert op een verscheidenheid aan frequenties en volumeniveaus. Onze perceptie van geluid is niet-lineair: veranderingen in volumeniveaus en frequenties worden anders waargenomen.

Het is belangrijk om rekening te houden met deze niet-lineaire aard van perceptie bij het normaliseren van audiobestanden, omdat dit van invloed kan zijn op de manier waarop luisteraars muziek waarnemen.

Gelijke luidheidscurven, of Fletcher-Munson-curven, geven weer hoe het menselijk oor reageert op luidheid bij verschillende frequenties. Ze laten zien dat het gehoor gevoeliger is voor bepaalde frequentiebereiken, vooral van 2 tot 5 kHz, en minder gevoelig voor zeer lage en hoge frequenties.

Als u deze curven kent, kunt u weloverwogen beslissingen nemen over de menselijke perceptie en bij het normaliseren van audiobestanden, waardoor consistentere audio over verschillende frequenties wordt geboden.

Wat is dynamisch bereik?

Dynamisch bereik wordt gedefinieerd als het verschil tussen de stilste en luidste delen van een audiobestand en speelt een sleutelrol bij de muziekproductie, waardoor de algehele impact en emotie van een stuk wordt bepaald.

Een groter dynamisch bereik helpt bij het creëren van een gevoel van ruimte en diepte in de opname, terwijl een kleiner dynamisch bereik ervoor zorgt dat het geluid rijker en onthullender aanvoelt.

Er is een balans te vinden tussen het handhaven van een constant volumeniveau en het behouden van de dynamiek van je audiomateriaal. Te veel normalisatie of overcompressie kan resulteren in een verlies aan dynamisch bereik, waardoor uw muziek vlak en zonder emotie klinkt.

Om de dynamiek te behouden, is het belangrijk om methoden en instellingen voor pieknormalisatie te kiezen die de natuurlijke dynamiek van uw materiaal respecteren en tegelijkertijd de gewenste luidheid (piekamplitude) behouden.

Luidheid oorlog

Er is een interessante trend in de moderne muziekindustrie die de ‘loudness war’ wordt genoemd. Deze term beschrijft de trend van toenemende algemene volumeniveaus van opgenomen muziek in de afgelopen decennia. Er wordt aangenomen dat luidere nummers de aandacht van meer luisteraars kunnen trekken of beter kunnen klinken.

Als je op zoek bent naar de beste audiosamples om in je muziek te verwerken, is het belangrijk om eens te kijken naar de beste gratis samplepakketten van 2023. Hiermee kun je de meest geschikte geluidselementen selecteren voor jouw creativiteit.

Het verhogen van het volume van audio-opnamen heeft echter negatieve gevolgen. Dit kan leiden tot verlies van dynamisch bereik en een slechte geluidskwaliteit van de muziek. Veel artiesten, geluidsproducenten en luisteraars verzetten zich tegen deze trend en roepen op tot meer dynamische en natuurlijke geluidsopnames.

Gezien deze zorgen zijn veel streamingdiensten zoals Spotify en Apple Music begonnen met het implementeren van volumenormalisatie. Hierdoor kunt u tijdens het luisteren een consistente geluidskwaliteit behouden en is er minder volume nodig bij het maken van muziek. Deze verschuiving legt de nadruk op het behoud van het dynamische bereik en het geven van prioriteit aan geluidskwaliteit boven volume.

Normalisatie versus compressie: wat is het verschil?

Veel mensen denken ten onrechte dat normalisatie en compressie hetzelfde zijn, maar dit is verre van waar. Compressie heeft tot doel het minimale volumeniveau van een nummer te verhogen en het maximale volumeniveau te verlagen, waardoor een gelijkmatiger algemeen volumeniveau ontstaat. Normalisatie stelt daarentegen het hoogste punt in als de piek van de audiotrack.

Vervolgens wordt proportionele versterking toegepast op de rest van het geluid, waardoor de dynamiek, dat wil zeggen het verschil tussen de luidste en zachtste geluiden, behouden blijft. Hierdoor wordt het waargenomen volume effectief verhoogd op basis van het piekniveau, terwijl de natuurlijke geluidskwaliteit behouden blijft.

Nadelen van audionormalisatie

Het is belangrijk op te merken dat audionormalisatie zijn nadelen heeft. Meestal wordt het alleen gebruikt in de laatste fase van het maken van audiomateriaal. Dit komt omdat normalisatie het audioniveau vaak naar een piek binnen de digitale limiet duwt, waardoor de daaropvolgende bewerkingsopties worden beperkt.

Het is niet raadzaam om individuele audiotracks te normaliseren die nog moeten worden gemixt in de context van een meersporenopname. Als elke component al op het digitale plafond is afgestemd, kunnen ze beginnen te clippen wanneer ze samen worden afgespeeld.

Bovendien kan audionormalisatie enkele schadelijke gevolgen hebben. Wanneer u audio normaliseert, wordt de digitale verwerking in de audiotrack ingebakken, waardoor de wijzigingen permanent worden. Daarom is het belangrijk om normalisatie in de juiste context en op het juiste moment toe te passen – meestal nadat de audiobestanden al naar wens zijn verwerkt.