Wat is een 1-IV-V Blues-akkoordprogressie

De I-IV-V-progressie, beter bekend als de 12-bar bluesprogressie, is een van de meest voorkomende in de Amerikaanse muziek. Elke muzikant die ermee bekend is, kan op elk moment meedoen aan de improvisatie, met een duidelijk begrip van de daaropvolgende akkoorden.

De basisbluesprogressie bestaat uit drie akkoorden die zijn opgebouwd op de I-, IV- en V-graden. In E majeur komen ze bijvoorbeeld overeen met de noten E (I), A (IV) en B (V). Nadat we deze progressie in E majeur hebben bestudeerd, kan deze zonder problemen naar elke toonsoort worden getransponeerd voor verdere uitvoering.

Om de 12-maten bluesprogressie snel onder de knie te krijgen, raden we aan een akkoordgenerator te gebruiken, waarmee je de belangrijkste variaties van deze progressie kunt bestuderen.

Als je al een paar weken gitaar speelt, of nog nooit hebt gespeeld en gewoon van moderne muziek geniet, ben je ongetwijfeld de term 'I IV V Blues' tegengekomen.

I IV V Blues is een van de meest gebruikte akkoordvormen en -progressies in moderne muziek, te vinden in rock, blues, jazz, funk, soul, R&B, pop en country, vooral in nummers geschreven door of met gitaristen.

In de les van vandaag zullen we bekijken hoe je een I IV V bluesmelodie kunt construeren en herkennen, 10 nummers die deze vorm gebruiken, en vervolgens je theoretische kennis testen door enkele transpositieoefeningen te doen met deze veel voorkomende muzikale vorm.

Wat is AI IV V Blues?

De I IV V-blues is gebaseerd op hetzelfde principe als de I IV V-akkoordprogressie die we eerder in deze lessenreeks hebben bekeken.

Maar er zijn een paar belangrijke verschillen waar we op moeten wijzen.

Ten eerste is er het type akkoorden dat in elk van deze progressies wordt gebruikt. Meestal bouw je I IV V-akkoorden in een toonsoort door de 1e, 4e en 5e noten van de hoofdtoonladder te nemen en tertsen daarbovenop te leggen om akkoorden te vormen.

Je kunt hier een voorbeeld hiervan zien, waar ik de I IV- en V-akkoorden van de C-majeur-toonladder heb geschreven, waardoor de akkoorden Cmaj7, Fmaj7 en G7 zijn ontstaan.

Maar in de blues zijn de akkoorden een beetje anders. Wat we hier doen is dezelfde basisnoten gebruiken, de 1e, 4e en 5e van de hoofdtoonladder, namelijk CFG in een C-blues, maar elk akkoord is een septiem, namelijk C7-F7-G7.

Zo zien die akkoorden er op papier uit.

Bovendien is de I IV V-bluesvorm 12 maten lang met een semi-strikte akkoordvolgorde, tenminste voor een basisbluesprogressie, zoals je hier kunt zien.

In dit geval bevindt het I7-akkoord zich in de maten 1-4, 7-8 en 11-12. Het IV7-akkoord staat in maat 5-7 en 10, en het V7-akkoord staat alleen in maat 9.

Probeer deze progressie op gitaar te spelen om het geluid van de vorm en de drie septiemakkoorden in je oren en onder je vingers te krijgen voordat je enkele van de beroemde bluesmelodieën hieronder bekijkt.

I IV V Bluesnummers

Hier is een lijst met 10 klassieke nummers die de bluesvorm gebruiken. Hoewel sommige van deze nummers door eerdere artiesten zijn geschreven en die je ook eens moet beluisteren, heb ik de titels van de beroemdste opnames en covers toegevoegd, zodat je ze ook kunt bekijken.

Omdat de bluesvorm en de akkoordvolgorde per artiest variëren, en soms zelfs tussen covers van hetzelfde nummer, bevat deze lijst zowel 'pure' I IV V Blues-nummers als nummers die variaties op de vorm gebruiken om je op weg te helpen.

1. Kruispunt – Crème/Robert Johnson;
2. Stof mijn bezem af – Elmore James;
3. Stormachtige maandag – T-Bone Walker;
4. Texas Flood – Stevie Ray Vaughan;
5. Sweet Home Chicago – Buddy Guy/Robert Johnson;
6. Rode Huis – Jimi Hendrix;
7. Ik kan je niet stoppen schat – Led Zeppelin/Otis Rush;
8. Boem Boem – John Lee Hooker;
9. CC-rijder – Mitch Ryder/Ma Rainey;
10. Zwarte Magische Vrouw – Fleetwood Mac.