Wat zijn de meest voorkomende jazzprogressies?

Jazz is een muziekgenre dat zijn oorsprong vond in Afro-Amerikaanse gemeenschappen, voornamelijk in New Orleans, Louisiana, aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw. Het wordt gekenmerkt door zijn improvisatie, gesyncopeerde ritmes en het gebruik van verschillende muzikale vormen zoals blues, swing en bebop.

Jazzmuziek staat bekend om zijn spontaniteit en het vermogen van muzikanten om ter plekke te improviseren en nieuwe melodieën en harmonieën te creëren. Het staat ook bekend om het gebruik van gesyncopeerde ritmes, die een gevoel van voorwaarts momentum en energie in de muziek creëren.

Jazz is ook een genre geweest dat openstond voor invloeden van andere culturen, met name Afrikaanse ritmes en Europese harmonie. Dit heeft van Jazz een zeer divers genre gemaakt met veel subgenres zoals Swing, Bebop, Cool Jazz, Hard Bop, Latin Jazz, Fusion en nog veel meer.

Jazz heeft een aanzienlijke impact gehad op andere muziekgenres, met name op populaire muziek. Jazzmuzikanten, zoals Louis Armstrong, Duke Ellington en Miles Davis, zijn iconische figuren in de muziekgeschiedenis geworden, en hun muziek is nog steeds populair en invloedrijk.

Jazztheorie is de studie van de harmonische, melodische en ritmische principes van jazzmuziek. Het omvat een breed scala aan onderwerpen, zoals akkoordprogressies, toonladders, improvisatie en harmonie. Het begrijpen van de jazztheorie kan muzikanten helpen te begrijpen hoe ze nieuwe en interessante melodieën en harmonieën kunnen creëren, en hoe ze kunnen improviseren en communiceren met andere muzikanten in een jazzensemble.

Een van de belangrijkste elementen van jazz is het gebruik van improvisatie, en de jazztheorie helpt muzikanten begrijpen hoe ze solo's kunnen creëren en hoe ze over akkoordprogressies kunnen improviseren. Jazzmuzikanten gebruiken vaak toonladders, zoals de bebop-toonladder en pentatonische toonladder, maar ook arpeggio's en chromatiek, om hun solo's te creëren. Ze gebruiken ook technieken zoals frasering, swing en syncope om interesse en variatie aan hun spel toe te voegen.

Jazztheorie omvat ook de studie van harmonie, inclusief het gebruik van akkoorden, akkoordstemmen en akkoordvervangingen. Jazzmuzikanten gebruiken vaak verlengde akkoorden, zoals 9e, 11e en 13e akkoorden, maar ook niet-diatonische akkoorden, om spanning en ontspanning in hun muziek te creëren.

Hier zijn een paar stappen die u kunt volgen om een ​​jazzmelodie te creëren in een online DAW (digitaal audiowerkstation):

Kies een akkoordprogressie : Begin met het kiezen van een akkoordprogressie die je als basis voor je melodie wilt gebruiken. Je kunt een van de gebruikelijke jazzprogressies gebruiken: ii-VI-progressie: deze progressie wordt veel gebruikt in de jazz en bestaat uit de akkoorden van de tweede schaalgraad (ii), de vijfde schaalgraad (V) en de eerste schaal. graad (ik). In de toonsoort C zou de ii-VI-progressie bijvoorbeeld Dmin-G7-C zijn.

I-vi-ii-V-progressie: Deze progressie is vergelijkbaar met de ii-VI-progressie, maar begint met het tonische akkoord (I). Het wordt vaak gebruikt in de jazz, bijvoorbeeld in de toonsoort C: C-Am-Dm-G7

ii-vi-I progressie: Deze progressie is opgebouwd uit de akkoorden van de tweede schaalgraad (ii), de zesde schaalgraad (vi) en de eerste schaalgraad (I). In de toonsoort C zou de ii-vi-I-progressie bijvoorbeeld Dm-Am-C zijn

iii-vi-ii-V-progressie: Deze progressie begint met de derde schaalgraad (iii) in plaats van de tonica (I), het is een variatie op de ii-VI-progressie. In de toonsoort C zou de iii-vi-ii-V-progressie bijvoorbeeld Em-Am-Dm-G7 zijn

ii-VI-progressie in verschillende inversies: In jazz is het niet ongebruikelijk om verschillende inversies van akkoorden te gebruiken om verschillende stemmen en bewegingen te creëren. Door verschillende inversies van ii-VI-progressie te gebruiken, kun je nieuwe harmonische mogelijkheden creëren.

Het is vermeldenswaard dat dit slechts een paar voorbeelden zijn van jazzakkoordprogressies en dat er nog veel meer zijn. Dit zijn enkele van de meest voorkomende en je kunt er nog veel meer vinden in jazzstandaarden en jazztheorieboeken.

Kies een toonladder: Zodra je je akkoordprogressie kent, wil je een toonladder kiezen die goed over de akkoorden heen werkt. Als uw progressie bijvoorbeeld in de toonsoort C is, kunt u ervoor kiezen om de C-majeur-toonladder of de C-pentatonische toonladder te gebruiken.

Experimenteer met verschillende melodieën: Experimenteer met verschillende melodieën door met verschillende noten en ritmes te spelen. Gebruik de door jou gekozen toonladder. Probeer een melodie te creëren die de akkoorden van je progressie aanvult en een gevoel van spanning en ontspanning creëert.

Gebruik jazzfrasering en articulatie: Jazzmelodieën gebruiken vaak specifieke fraserings- en articulatietechnieken zoals syncopen, slides en bends om interesse en karakter aan de melodie toe te voegen.

Neem uw melodie op: Zodra u een melodie heeft die u leuk vindt, kunt u deze opnemen met de MIDI-opnamefunctie van uw DAW. Hiermee kunt u uw melodie indien nodig bewerken en verfijnen.

Harmonie toevoegen: Je kunt harmonie aan je melodie toevoegen door verschillende instrumenten over elkaar heen te leggen of akkoorden te gebruiken om de melodie aan te vullen. Je kunt experimenteren met verschillende stemmen en inversies om verschillende texturen te creëren.

Ritme toevoegen: Ten slotte wil je ritme aan je melodie toevoegen door drums toe te voegen

Het is vermeldenswaard dat het componeren van jazzmelodieën een complex proces is, en deze stappen zijn slechts een startpunt. Oefenen, experimenteren en luisteren naar jazzmuziek zijn de sleutel tot het verbeteren van uw vaardigheden en begrip van het componeren van jazzmelodieën.