Co to jest polirytm w muzyce

Polhythm jest kombinacją różnych wzorów rytmicznych w tej samej sygnaturze muzycznej. Jest to również definiowane jako brak tego samego minimalnego czasu trwania banknotów (takich jak ósma nut lub szesnaste notatki) w danym mierniku.

Zjawisko to jest powszechne zarówno w muzyce akademickiej, jak i ludowej, i mają swoje własne cechy. W muzyce akademickiej polirytm jest zwykle oparty na ustalonym mierniku, a nierówne postacie rytmiczne są synchronizowane w niektórych odstępach czasu. W muzyce ludowej, takiej jak afrykańska lub indyjska, downasty w każdym rytmie często odbiega lekko od dokładnego rytmu matematycznego.

W nowoczesnej muzyce polirytm jest również bardzo powszechny. Przykładem jest podstawowy jazzowy puls „huśtawki”, który jest polirytmą, tworząc wrażenie klasycznego podpisu 12/8, nakładając wzór Tripleta na płaskim basie. Jednak zadaniem muzyka jazzowego nie jest umożliwienie wyrównania podpisu czasu, ale stworzenie dźwięku zbliżonego do ludowego tyrytmu.

Prostym przykładem polirythm jest hemiola, która jest kombinacją dwustronnego i trzech powtórzeń, w którym hemiola może tworzyć polirytm w stosunku do głównego pulsacji tym samym głosem muzycznym.

Najpierw ucho przyzwyczai się do pulsacji z trzema bitwami, która następnie, przy pomocy akcentów mieszania, zamienia się w dwa. Jednak ucha, przez bezwładność, postrzega to dwa bicie w trzech bitach, w wyniku czego powstaje dźwięk polrohytmiczny.

Połączenie pulsacji na poziomie 2 i 3 jest najprostszym i najczęstszym sposobem uzyskania polirytmu. Możliwe jest na przykład nałożenie ćwierćnut na parzyste ćwierćnuty lub ósemki:

W drugim mierze powstaje rodzaj 4 na 3 polirythm. Kolejny przykład 4 na 3 polirytm. Czterokrotne akcenty w linii trypletowej. Możliwe jest również odwrotna kombinacja-nałożenie trzech bitwy akcentów na szesnaste nuty. Jedną z popularnych technik jazzu jest nałożenie ćwierć nuty z kropką na 4-bioterowym mierniku:

Są to najprostsze rodzaje polirotmów. Bardziej złożone warianty polirythm są tworzone przez połączenie pulsacji pięcio- i siedmiu-beat. Jednym z najciekawszych przykładów jest nałożenie pięciopoziomowych akcentów na tryplet i czterokrotnie pulsacja.

Należy pamiętać, że w obu rozmiarach zbieżność uderzeń następuje poprzez liczbę miar równą utrzymującemu się czasowi trwania (w naszym przypadku jest to 5).
Jest to ważny wzór polirytmu, który opiera się na możliwej odwracalności dowolnego polirytmu na podobny w innym metrum. Przykład 16 można zapisać jako pięcioraczki lub metrum 5/16.

Praktyczne techniki opanowania rytmów polirytmicznych

Niektóre rodzaje polirytym są łatwiejsze do zbadania i postrzegania, ponieważ oparte są na matematycznym zbieżności rytmicznych części i są łatwo obliczane, takie jak rytm hemioli lub rytm 4 na 3. Istnieją jednak polirytmy oparte na niezależnym postrzeganiu każdego rytmu i są niepodzielne, takie jak Septoli w stosunku 16 do ćwiartki. Ważne jest, aby rozwinąć niezależność w wykonywaniu różnych części ciała (ramiona, nogi, głos itp.), W zależności od zastosowanego instrumentu muzycznego.

Studiując poliryty, warto wziąć przykład od muzyków wokalnych, którzy również grają instrumenty. Często radzą obliczyć zbieg okoliczności rytmicznych uderzeń. W śpiewaniu nie jest zwyczajowe obliczenie korespondencji każdej sylaby z określonym akordem.

Skutecznym podejściem jest zapamiętywanie każdej części osobno i ćwiczenie ich, aż staną się automatyczne, po czym powinieneś spróbować je zsynchronizować. W praktyce najlepiej jest połączyć rytmy w polirytmach w oryginalnym tempie lub w jego pobliżu. Tempo, które jest zbyt wolne, może spowodować zbyt duży nacisk na dopasowanie uderzeń i niszczenie rytmicznej struktury. Najważniejsze jest nauczenie się osobno słyszeli każdej linii.

Ponieważ ludzkie ucho jest zdolne do wyraźnego dostrzeżenia tylko trzech niezależnych linii muzycznych jednocześnie, przy dodaniu czwartej linii, warto połączyć dwa już opanowane w jednym. W przyszłości omówimy również takie koncepcje, jak rytmiczne mieszanie, modulacja rytmiczna, tryby rytmiczne itp. Ale na razie główną uwagę należy zwrócić na opanowanie polyrytmów.