Şarkı yapısı

Bestecinin fikirleri, kendi başlarına, gelecekteki kompozisyonun yalnızca temelidir; ana unsurların üzerine yerleştirileceği bir tür çerçevedir. Gerçek çalışma düzenlemeyle başlar; bir dizi müzikal fikri, dinleyiciyi büyüleyebilecek ve yazarın tüm fikirleri konusunda ona yol gösterebilecek eksiksiz bir çalışmaya dönüştürür. Bu müzikal yol ne kadar ilginç ve keyifli olursa, dinleyicinin bu şarkıya tekrar tekrar dönmek isteme olasılığı da o kadar artar.

Bir düzenleme, şarkının oluşturulduğu bir haritaya benzetilebilir. Bu harita genellikle bestecilerin ve aranjörlerin tekrar tekrar kullandığı, zaman içinde test edilmiş çözümleri ve rotaları içerir. Bu, konuya kalıplaşmış bir şekilde yaklaştıkları anlamına gelmiyor; tam tersine bu yapılar ve formüller pek çok hit tarafından test edildi ve çalışmaya devam ederek yeni müzik şaheserlerinin yaratılmasına yardımcı oluyor.

Popüler Müzikte Tipik Şarkı Yapısı

Tipik bir şarkı yapısının nasıl çalıştığını anlamak için temel kısımlarını anlamak önemlidir. Tipik olarak bir şarkı aşağıdaki sekiz öğeden oluşur:

• Giriş/Giriş;
• Ayet;
• Koro Öncesi/Köprü;
• Koro;
• Koro Sonrası/Etiket;
• Ara;
• Kırmak;
• Çıkış.

Bu parçaların hepsinin her eserde bulunması zorunlu değildir ve bazıları bestecinin niyetine ve taşıdıkları anlamsal yüke bağlı olarak birkaç kez tekrarlanabilir.

Giriş

Bir şarkının girişi dinleyiciye ilk ulaşan kısımdır. Temel amacı dinleyiciyi kompozisyona hazırlamak ve sorunsuz bir şekilde ilk dizeye yönlendirmektir. Şarkının tamamının genel algısı büyük ölçüde girişin ne kadar ilginç ve heyecan verici olduğuna bağlıdır. Giriş hemen dikkat çekerse dinleyicinin parçayı sonuna kadar dinleme olasılığı önemli ölçüde artar.

Progresif rock veya math metal türlerinde çalışmıyorsanız dinleyiciyi yormamak için girişi çok uzun yapmamaya çalışın.

İçerik açısından giriş değişebilir; hepsi yazarın yaratıcılığına bağlıdır. Melodi ve davullar veya bas ve klavyeler gibi ana parçanın bir veya iki öğesinden oluşabilir veya koronun yapısını tekrarlayabilir. Girişin uzunluğu da bestecinin fikrine göre değişir ancak genellikle 2, 4 veya 8 ölçü sürer.

Ayet

Bir ayet, herhangi bir şarkının ana metnin ortaya çıktığı ve kompozisyonun bilgilendirici mesajının verildiği merkezi anlamsal kısmıdır. Mısra sadece ana fikri aktarmakla kalmıyor, aynı zamanda dinleyiciyi şarkının ilerleyen bölümlerine de hazırlıyor.

Koro veya köprüden farklı olarak dizenin metni genellikle birinden diğerine değişir ve anlatıya çeşitlilik ve derinlik katar. Ancak bu kurala sıkı sıkıya bağlı kalmak gerekli değildir; müzik tarihinde dizelerin basit ve tekrarlı olduğu ancak aynı zamanda etkili ve akılda kalıcı kaldığı pek çok harika şarkı vardır.

Bir şarkı yapısına ve düzenlemeye bir örnek şuna benzeyebilir: Kompozisyon bir girişle başlar, ardından iki dize gelir, ardından tekrar eden dört koro gelir, ardından solo veya enstrümantal bir ara bölüm gelir ve şarkı bir çıkışla biter. Parçanın çalışma süresi yaklaşık 3 dakika 30 saniyedir, bu da baştan sona dinleyicinin dikkatini çeken zengin ve dinamik bir kompozisyona olanak tanır.

Koro Öncesi / Köprü

Koro öncesi olarak da bilinen köprü, ayet ile koro arasında bir bağlantı görevi görüyor. Koro genellikle şarkının en akılda kalıcı ve duygusal kısmı olduğundan, köprü, ayetten koroya geçişin aralarındaki kontrastı azaltarak yumuşatılmasına yardımcı olur.

Şiir ve koronun uyumu aynı akorlara dayanıyorsa köprü, akor ilerlemesini değiştirerek ve yeni müzik unsurları ekleyerek çeşitlilik katabilir. Dinleyicinin bakış açısına göre koro öncesi kompozisyonu daha ilginç ve dinamik hale getirerek korodaki doruğa hazırlık yapar.

Koro (Nakarat)

Koro, şarkının akılda kalıcı olması ancak müdahaleci olmaması gereken en önemli kısımlarından biridir. Kompozisyona farklı uzunluklarda 2-4 koro eklemek en uygunudur. Koro, parçanın en çok tekrarlanan kısmı olduğundan, ana lirik ve müzikal fikirleri yoğunlaştırır ve aynı zamanda şarkının ana mesajını ve dinleyicinin dikkatini çeken müzikal kancayı da içerir.

Kompozisyonu tekrarlanan korolarla aşırı yüklememek önemlidir. Sonuçta, yalnızca müdahaleciliğiyle dikkat çeken tipik bir hit değil, benzersiz bir şey yaratıyoruz.

Kural olarak, ilk koro 8 ölçüden oluşur ve tek bir tekrar oluşturur. İkinci koro ikiye katlanabilir, 16 ölçü kaplayabilir ve ilgiyi sürdürmek için küçük değişiklikler içerebilir. Şarkının sonunda görünen son koro 16 ila 32 ölçü arasında değişebilir. Ancak deneyimlerimize dayanarak, kompozisyonun dinamiğini ve dinleyicinin ilgisini korumak için kendinizi kompozisyonun sonunda daha az sayıda koro ile sınırlamak daha iyidir.

Koro Sonrası/Etiket

Bazen koronun son satırı kendisine ayrılan ölçülerin ötesine geçebilir ve bu durum özellikle şarkının bir sonraki bölümünün sözleri, örneğin bir dize, bir seslendirmeyle başlıyorsa sorun olabilir. Sözcüklerin örtüşmesini önlemek ve kompozisyonun bölümleri arasında yumuşak bir geçiş sağlamak için besteciler ve aranjörler genellikle 2-4 ölçülük bir dinlenme eklerler. Bu, vokalistin şarkıya devam etmeden önce kısa bir ara vermesine olanak tanır ve müzikal anlatımın daha akıcı olmasını sağlar.

Koro sonrası, koro öncesi gibi herhangi bir biçimde olabilir: koro unsurlarının tekrarından veya arka vokalistlerin basit bir ilahisiyle girişten, enstrümantal bir araya veya ana melodinin bir varyasyonuna kadar. Her şey aranjör ve bestecinin yaratıcı niyetine ve şarkıda yaratmak istedikleri atmosfere bağlıdır.

Popüler müzik nedir?

Popüler müzikten bahsettiğimizde genellikle kafa karışıklığı oluyor ve çoğu kişi yalnızca pop müzikten bahsettiğimizi düşünüyor. Ancak bu bir yanılgıdır. “Popüler Müzik” ve “Pop Müzik” terimleri eşanlamlı değildir ve farklı müzik türlerini ifade eder.

Pop müzik, algılama kolaylığı, basit melodiler ve kitlesel izleyici kitlesine odaklanma ile karakterize edilen belirli bir türü ifade eder.

Aynı zamanda “Popüler Müzik” terimi, geniş bir izleyici kitlesi tarafından popüler olan ancak mutlaka pop türüyle ilişkilendirilmeyen çok çeşitli müzik tarzlarını kapsar. Buna rock, fusion, ritim ve blues, endüstriyel, disko, rock and roll, reggae, nu metal, alternatif ve diğer birçok tarz dahildir. Dolayısıyla popüler müzik, kitlesel izleyici kitlesini hedef alan çeşitli tarzlardır.

Köprü (Orta 8)

Batı müziğinde, bir şarkının sonuna doğru olan köprüye genellikle Orta 8 adı verilir ve bu, kelimenin tam anlamıyla "orta sekiz" anlamına gelir. Bazen müzisyenler Orta 8'e köprü adını da verirler. Bestenin bu kısmı genellikle enstrümantal bölüm için tasarlanmıştır: sololar veya değiştirilmiş kısımlar ve melodiler burada duyulabilir, bu da dinamik ve çeşitlilik katar.

Orta 8'in temel amacı, son koro veya aradan önce kompozisyonda bir doruk noktası yaratmaktır. Şarkı boyunca dinamikler ve enerji giderek artarak bu köprüde zirveye ulaşıyor. Adından da anlaşılacağı gibi uzunluğu genellikle 8 bardır, ancak daha uzun versiyonları da mevcuttur.

Kırmak

Girişten sonra bazen ara adı verilen kısa bir duraklama eklenir (İngilizce Ara - kesinti, duraklamadan gelir). Mola dinleyiciye kısa bir soluklanma sağlar. Kompozisyonun sürekli doygunluğu yorucu olabilir ve ara, şarkının enerjisinin dengelenmesine yardımcı olur.

Bir ara ve girişin varlığı bağlama bağlıdır. Kompozisyonun solosu varsa, kontrast oluşturmak için sakin bir mola kullanmak mantıklıdır. Ancak hiç kimse solodan sonra başka bir enstrümantal veya vokal girişi eklemeyi, hatta şiire dönmeyi yasaklamaz.

Mola genellikle minimalisttir ve koro ile aynı akorlara ve melodiye dayanır. Bazen son korodan önce küçük bir ön koro görevi görebilir. Mola uzunluğu 4 ila 16 bar arasında değişmektedir.

Çıkış

Outro veya outro şarkının son kısmıdır. Girişi tekrarlayabilir veya tam tersi olabilir. Outro, koronun kademeli olarak sönerek (Fade Out) birkaç tekrarı olabilir veya tamamen benzersiz ve kompozisyonun diğer bölümlerinden farklı olabilir.

Çıkışı uzatmamak önemli: Çok uzun olursa dinleyici yorulabilir ve şöyle düşünmeye başlayabilir: “Bu ne zaman bitecek?” Outro'nun ne olacağı tüm şarkının doğasına bağlıdır. Enerjik parçalarda nakaratı tekrarlayarak kompozisyonu bitirmek uygun olabilir, baladlarda ise son vurguyu oluşturmak için başka akorlar kullanılabilir. Sonuçta outro seçimi besteciye kalıyor.

Popüler müzikte bir şarkının son yapısı

Şarkı, müziğin hareketinin ve dinamiklerinin bir parabole benzediği, gerilimdeki yükseliş ve düşüşlerin olduğu bir grafik olarak görselleştirilebilir.

Beste boyunca müzik enerjisi yavaş yavaş artar, doruk noktasında zirveye ulaşır ve sona doğru yumuşak bir şekilde azalarak uyumlu bir sonuç yaratır. Böyle bir grafik, müziğin dinleyiciyi duygusal iniş ve çıkışlardan nasıl geçirdiğini, şarkının her bir bölümünü anlamlı ve birbiriyle bağlantılı hale getirdiğini açıkça gösteriyor.

Şarkının bir kısmı	Olası uzunluk
Giriş	2-8 bar
Ayet	8-32 bar
Koro öncesi/Köprü	2-16 bar
Koro	8-16 bar
Koro sonrası/Etiket	2-4 bar
Köprü	8 bar (bazen 16)
Kırmak	4-16 bar
Çıkış	2-4 bar

Gelecekteki şarkının tüm bölümlerini eşit uzunlukta yapmamalısınız, örneğin her biri 32 ölçü; kompozisyonun her öğesinin dikkate alınması gereken kendi optimum uzunluğu vardır. Her şarkı benzersizdir ve bireysel bir yaklaşım gerektirir, bu nedenle düzenlemeyi aşırı yüklememek ve olası tüm unsurları buna dahil etmeye çalışmamak önemlidir. Parçaların dengeli bir şekilde dağıtılması dinleyicinin ilgisini canlı tutacak ve kompozisyonun uyumlu bir yapısını oluşturacaktır.

Elektronik müzikte tipik şarkı yapısı

Popüler müzikten farklı olarak elektronik parçaların yapısı kendine has özelliklere sahiptir. Bunun nedenlerinden biri, parçaların belirli bir yayın zamanına uyması gereken ve sonsuz mikslerin kullanımını ortadan kaldıran radyo formatlarının etkisidir.

Ayrıca dans ve elektronik müziğin düzenlenmesi dansçılara rahatlık sağlamalıdır. Bu tür parkurlardaki uzun bölümler kısa bölümlerle dönüşümlü olarak dansçılara dinlenme şansı veriyor. Tipik olarak bir dans kompozisyonu yedi ana bölümden oluşur:

• Giriş ritmi;
• Bozulma;
• Kurmak;
• Düşürmek;
• Orta mola;
• İkinci düşüş;
• Son vuruş.

Böyle tipik bir yapıya örnek olarak Vicetone'un "United We Dance" adlı şarkısı elektronik, dans ve kulüp müziğindeki unsurların tam olarak nasıl oluşturulduğunu çok iyi gösteriyor.

Bu, on altı veya daha fazla davul veya perküsyon çubuğundan oluşan bir bölümdür. Elektronik müzikte girişin karakteristik özellikleri, enstrümanların kullanımında minimalizm, ritim vurgusu ve ana melodinin kademeli, telaşsız bir şekilde ortaya çıkmasıdır. Giriş ritminin temel amacı, DJ'e yeni parçayı önceki parçayla sorunsuz ve dikkatli bir şekilde karıştırma fırsatını sağlayarak set listesinin uyumunu korumaktır.

Bozulma

Bir arıza, kompozisyonun ana unsurlarına döndüğü andır. Bu bölümde davullar genellikle tamamen yoktur ve diğer müzik bileşenleri için daha fazla alan yaratılır. Arıza genellikle parçanın yavaş yavaş yoğunlaşan ve ek enstrümanlarla büyüyerek sesin yoğunluğunu artıran ana melodi hattını içerir. Arızanın süresi 16 ila 32 bar veya daha fazla arasında değişebilir.

Kurmak

Oluşturma, popüler müzikteki koro öncesi hazırlıklara benzer şekilde koroya hazırlık görevi görür. Kompozisyonun bu bölümü, davul parçalarının hızlanması ve yükselticilerin kullanılması nedeniyle kademeli olarak gerilim oluşturur; ses seviyesi ve perdesi yumuşak bir şekilde artan sentezleyici sesleri, düzenlemenin merkezi unsuru haline gelir.

Düşürmek

Drop, popüler müzikteki koroya benzer şekilde bir parçanın doruk noktasıdır. Tüm parçanın ana müzikal teması olan güçlü ritimler, güçlü bas, yoğun vuruş ve parlak synthesizer kancasıyla dinleyici üzerinde güçlü bir izlenim bırakması amaçlanıyor.

Orta Ara

Orta mola, kompozisyonun ana melodinin ötesine geçmeyen benzersiz müzik unsurlarını içeren merkezi kısmıdır. Bu bölüm genellikle ilkinden daha kısa olan bir sonraki yapıya sorunsuz geçiş yapmak için kullanılır. Orta mola, ilk arıza veya düşüşün temasının bir varyasyonu olabilir, ancak genellikle parçanın diğer bölümlerinden farklılık göstererek sese yeni fikirler ve değişiklikler getirir.

Bu parça, ruh halini ve enerjiyi hemen ayarlayan bir koro ile başlayacak. Bundan sonra, her biri şarkının hikayesine yeni unsurlar ve çeşitlilik getiren iki farklı dize gelecek. Kompozisyonun ortasına, sese dinamiklik ve derinlik kazandırmak için solo veya enstrümantal bir ara bölüm eklenecektir. Parça birkaç etiketle bitecek; nakarattan hemen sonra gelen kısa aralar, efekti artıracak ve kompozisyonun ana müzikal fikirlerini dinleyicinin hafızasında sabitleyecek.

İkinci Düşüş

İkinci damla genellikle birinciye benzer bir yapıya ve enerjiye sahiptir ancak bileşime çeşitlilik katan birkaç değişiklik içerir. Bu farklılıklar, sesi tazelemeye ve dinleyicinin ilgisini canlı tutmaya yardımcı olan farklı bir kanca, yeni bir bas hattı veya değiştirilmiş bir vuruş şeklinde olabilir.

Çıkış Vuruşu

Giriş ritmine benzer şekilde, çıkış ritmi de dans müziğinde önemli bir rol oynar ve DJ'in bitiş parçasını setteki bir sonraki parçaya sorunsuz bir şekilde karıştırmasına yardımcı olur. Bu nedenle kompozisyonun bu kısmı genellikle en uzun olanıdır ve geçiş için gerekli alanı sağlar.

Elektronik Müzikte Outro Şarkı Yapısı

Kulüp şarkılarının 5 ila 10 dakika sürebilen orijinal versiyonları radyo formatına uygun olacak şekilde düzenlenmektedir. Sonuç olarak kompozisyonun tüm bölümleri, son parça 3-4 dakikayı geçmeyecek şekilde kısaltılır. Bu, orijinalin temel unsurlarını ve enerjisini korurken, standart bir pop şarkısına benzer şekilde daha kompakt bir yapıya olanak tanır.

Şarkı Bölümü	Olası uzunluk
Giriş Vuruşu	16 bardan
Bozulma	16-32 bar
Kurmak	16-32 bar
Düşürmek	16 bar
Orta Ara	16-32 bar
İkinci Düşüş	16-32 bar
Çıkış Vuruşu	16 bardan

Temel Şarkı Yapısı Formları: ABA, AABA, AAA ve ABABCB

Besteciler ve aranjörler bir aranjman planlarken genellikle dört yaygın formdan birini kullanmaya başvururlar: ABA, AABA, AAA ve ABABCB.

ABA formu en popüler şarkı yapısıdır. İnsanlar standart nazım-koro-nazım kalıbından bahsettiklerinde genellikle ABA formunu kastediyorlar. Bu formun karakteristik bir özelliği, iki özdeş bölümün (A) ve bir zıt bölümün (B) varlığıdır. B bölümündeki kontrast, armoninin, tonun, ritmin değiştirilmesiyle veya müziğin genel havasının değiştirilmesiyle oluşturulur. ABA formunda, A ve B bölümleri şarkının herhangi bir parçası olabilir: dizeler, korolar, köprüler veya sololar.

ABA biçiminde bir şarkı yapısı hayal ederseniz aşağıdakilerden birine benzeyebilir:

Ayet 1 (A)	Koro 1 (A)
Koro (B)	Ara bölüm (B)
Ayet 2 (A)	Koro 2 (A)
Koro 2 (A)	Ayet 1 (A)
Kırılma (B)	Koro öncesi (B)
Koro 3 (A)	Ayet 2 (A)

ABA formunun harika bir örneği George Gershwin'in caz klasiği “I Got Rhythm”dir. Bu kompozisyonda A bölümleri, müziğe enerji ve dinamik veren, ölçü başına iki akor olacak şekilde B bemolün tonunda çalınır. B bölümünde ton değişir, ritim yavaşlar; bir akor iki ölçüye yayılır ve müzik daha az dinamik hale gelerek A bölümleriyle kontrast oluşturur.

AABA formu, ABA şemasının geliştirilmiş halidir. Bu yapıda A bölümü iki kez tekrarlanır, ardından kontrast B bölümüne geçiş yapılır ve ardından kompozisyon A bölümüne geri döner. Bu yaklaşım, açıkça ifade edilmiş bir ana temaya ve zıt bir ortama sahip bir kompozisyon oluşturmanıza olanak tanır. AABA şemasına göre bir şarkının yapısı şu şekilde görünebilir: A (giriş) – A (tekrar) – B (kontrast) – A (ana temaya dönüş).

Ayet 1 (A)	Koro 1 (A)
Ayet 2 (A)	Koro 2 (A)
Koro (B)	Köprü (B)
Ayet 3 (A)	Koro 3 (A)
Koro 2 (A)	Ayet 1 (A)
Koro 3 (A)	Ayet 2 (A)
Kırılma (B)	Koro (B)
Koro 3 (A)	Ayet 3 (A)

AABA formu iki özdeş A bölümüyle başlasa da, bu onların aynı olması gerektiği anlamına gelmez. Besteciler ve aranjörler, bölüm ilerledikçe dinleyicinin ilgisini canlı tutmak için armoni, melodi veya enstrümantasyonda sıklıkla küçük değişiklikler yaparlar. Bazen değişiklikler melodinin tek tek bölümleriyle sınırlıdır ve bu da onları daha anlamlı kılar. Kompozisyonda çeşitlilik yaratmak için her iki yapının unsurlarının iç içe geçtiği ABA ve AABA formlarının bir kombinasyonunu görmek de yaygındır.

AAA formu, küçük armonik veya melodik varyasyonlarla, ayetler veya korolar olsun, üç özdeş bölümün kullanılmasını içerir. Bu, dinleyicinin ilgisini canlı tutarken minimum değişiklikle tutarlı bir kompozisyona olanak tanır.

ABABCB formu daha karmaşık bir yapı sunmaktadır. Besteci standart bir nazım-koro-nakarat-koro düzeniyle başlar, ardından köprü, solo veya ara olabilen bir C bölümü ekler. Kompozisyon daha sonra tekrar ve yeniliğin dengeli bir kombinasyonunu yaratarak koroya geri döner.

The Beatles'ın şarkı yapısı - SSCB'ye Dönüş

Beatles'ın "SSCB'ye Dönüş" şarkısı, Chuck Berry'nin "ABD'ye Dönüş" hitine bir tür yanıt olarak yazılmıştır. 1968'de yaratılan bu kompozisyon bugün hala güncel ve modern görünüyor. Şarkı, İngiltere Başbakanı Harold Wilson'ın "İngiltere'yi destekliyorum" sloganıyla siyasi kampanya başlattığı dönemde ortaya çıktı. Bu slogan ülke genelindeki kampanya posterlerinde geniş çapta yer aldı. Bu kampanyadan ilham alan Paul McCartney, o dönemde İngiliz toplumuna hakim olan siyasi fikirlere bir tür hicivsel yanıt haline gelen "SSCB'yi destekliyorum (geri dönüyorum)" cümlesini ortaya attı. İngiliz halkı McCartney'nin ironisini takdir etti, ancak şaka ABD'deki birçok dinleyici için anlaşılmaz kaldı. Kompozisyon, Paul McCartney tarafından John Lennon ile birlikte yazılmıştır ve The Beatles'ın 1968 tarihli, "Beyaz Albüm" olarak da bilinen ünlü isimsiz iki diskli albümünün açılışını yapmaktadır.

"SSCB'ye Dönüş" filminin özelliği, pop ve rock müziği için klasik düzenlemesidir. Şarkı, Do minör tonunda, dakikada 120 vuruş tempoda ve 4/4 boyutunda seslendirilmektedir.

YouTube'da Beatles şarkılarını yayınlama konusunda sıklıkla sorun yaşandığı için stüdyo versiyonu yerine Paul McCartney'nin bestesinin 2002'de Moskova'da canlı performansını izlemenizi öneriyoruz. Ancak bir sonraki tartışmada stüdyo kaydından bahsedeceğiz.

0:00. Giriş

Şarkı, bir uçağın inişinin karakteristik sesiyle başlıyor ve ardından E7 akorunda 4 barlık bir giriş geliyor. Bu dört ölçünün ardından, alt tempoda A akoru duyulur ve yumuşak bir şekilde ilk dizeye geçiş yapılır.

0:15. Ayet 1

Paul McCartney uykusuz bir gece ve Miami'den bir uçuş hakkında şarkı söylemeye başladığında şarkı hızlanıyor. İlk dize, A, D, C, D akorları üzerine inşa edilmiş, 4 ölçülü iki bloğa bölünmüş 8 ölçüden oluşur.

0:28. Koro 1

Koro, pop müzik için alışılmadık bir şekilde altı bardan oluşuyor. İlk üç çubuk ayetle (A, C, D) aynı akorlar üzerine inşa edilmiştir ve burada vokal kancası "SSCB'ye Dönüş!" İfadesiyle görünür. Sonraki üç ölçü, dinleyiciyi sorunsuz bir şekilde birinci dizenin yapısını ve uyumunu tekrarlayan ikinci dizeye yönlendirir.

0:52. Koro 2

İkinci dizeden sonra şarkı, yapısal ve armonik olarak birinciyle aynı olan koroya geçer. Aynı vokal kancası ve ana gitar riff'i burada tekrarlanıyor. Ancak ikinci koronun uzunluğu biraz farklıdır - 7,5 ölçüden oluşur: 4/4'te 7 ölçü ve 2/4'te 1 ölçü.

1:04. Koro sonrası ve mola

1:04'te şarkının yeni bir bölümü olan nakarat sonrası başlıyor. Bu bölüm The Beach Boys tarzındaki armonilere ve arka vokallere dayanmaktadır ve D, A, D, Bm7, E7, D7, A, A akor ilerlemesini içerir. Koro sonrası sekiz bar ve ardından iki bardan oluşur. - gitar solosuna geçişi hazırlayan A ve E akorlarında bar molası.

1:21. Gitar Solo

Gitar solosu vokal melodisini takip ediyor ve dizelerdeki akorlarla destekleniyor. Bu bölüm önceki dizelere ve nakaratlara benzer: Şiirin 8 ölçüleri sorunsuz bir şekilde altı ölçülü koroya geçiş yapar ve başka bir 10 ölçülü nakarat sonrası ile sona erer.

2:01. Ayet 3

Son mısra öncekilerle aynı, ancak A akorunda çalan bir lead gitar parçasının eklenmesiyle. Üçüncü mısra başka bir altı ölçülü koroya geçiyor.

2:25. Çıkış

"SSCB'ye Dönüş" finali, A akorlu blueslu bir riff ve tekrarlanan "Woo-ooo-oo" ilahisiyle desteklenen vokal armonileri üzerine inşa edilmiştir. Son bölüm 6 çubuktan oluşur ve saat 2:40'ta iniş yapan bir uçağın sesi görünene kadar tekrarlanır ve kompozisyon sona erer.

The Beatles – Back in the SSCB şarkısının son yapısı

Şarkı Bölümü	Uzunluk
Giriş	4 bar
Ayet 1	8 bar
Koro 1	6 bar
Ayet 2	8 bar
Koro 2	7,5 bar
Koro Sonrası	8 bar
Kırmak	2 bar
Gitar Solo	24 bar
Ayet 3	8 bar
Koro 3	6 bar
Çıkış	6 bar

Şarkı yapısı 2Pac feat. Dr. Dre – Kaliforniya Aşkı

Dr. Dre, zamanımızın en etkili müzik yapımcılarından biridir. Eşsiz yeteneği ve düzenlemeye yaklaşımı, hip-hop grubu NWA'yı milyonların gerçek idolü haline getirdi. Dre sayesinde siyah sanatçıların yarattığı müziğin geniş bir izleyici kitlesi arasında sadece popüler olmakla kalmayıp ticari açıdan da başarılı olabileceği aşikar hale geldi.

Dr. Dre ile çalışan müzisyenler onun mükemmeliyetçiliğine sıklıkla dikkat çekerler. Kalitesinden kesinlikle emin olana kadar bir şarkıyı yayınlamıyor. Bazen bir kompozisyon üzerinde çalışmak aylar hatta yıllar alabilir, ancak sonuç her zaman beklentileri karşılayarak gerçek hitler yaratır.

Ancak ünlü parça “California Love”, Dre tarafından 1995 yılında sadece birkaç hafta içinde yaratıldı. Başlangıçta bu şarkı “The Chronic II: A New World Odor (Poppa's Got A Brand New Funk)” adlı solo albümü için hazırlanmıştı ancak çeşitli nedenlerden dolayı albüm hiçbir zaman tamamlanamadı. Aynı zamanda 1995 yılında Dre'nin yakın arkadaşı Tupac Shakur da hapisten çıktı. Bu etkinliği kutlamak ve Tupac'ı desteklemek isteyen Dre, köklü bir arka plan kullanmaya karar verdi ve Roger Troutman ile birlikte, yakında efsanevi "California Love" olacak bir parça üzerinde çalışmaya başladı.

Şarkı, Ekim 1995'te Tupac'ın ilk albümü "All Eyez on Me"de yayınlandı. Single anında tüm Amerikan listelerinin zirvesine yükseldi ve yaklaşık iki hafta boyunca liderliği korudu. Daha sonra parça birçok Grammy Ödülü'ne aday gösterildi ve en iyi G-Funk kayıtlarından biri oldu.

"California Love"ın temeli, Joe Cocker'ın az bilinen şarkısı "Woman To Woman"ın yeniden işlenmiş klavye örneğiydi. Kompozisyon si-bemol majör tonunda tek akorla yazılmıştır, boyutu 4/4'tür ve temposu dakikada 92 vuruştur.

0:00. Giriş

Şarkı, Roger Troutman'ın bir konuşma kutusu üzerinden "California Love" ifadesini söylemesiyle başlıyor. 0:03'te ritim sonraki dört bara girip çıkıyor, davullar, baslar, tuşlar ve şarkının ana müzikal temasını çalan bir nefesli çalgı bölümü beliriyor. Bu dört çubuk, şarkının geri kalanı için sahneyi hazırlıyor; klavye teması parça boyunca sabit kalıyor ve diğer müzikal unsurlar aranjmana girip çıkıyor.

0:13. Koro 1

Dört bar girişten sonra nefesli çalgılar bölümü yavaş yavaş kaybolur ve yerini sonraki 12 bar boyunca koroyu taşıyan işlenmiş vokallere bırakır. Koronun temel özelliklerinden biri, her ölçünün başında çalan, parçanın ana akorunu (B-bemol majör) vurgulayan ve onun tonunu vurgulayan parıldayan sentezlerdir. Koro, nefesli çalgıların yukarı doğru hareketiyle başlayan ilk dizeye sorunsuz bir şekilde geçiş yapıyor.

Arıza 1

İlk mısra 16 ölçü sürüyor ve bu sırada Dr. Dre şarkı sözlerini söylüyor. Düzenlemeye ıslıklar eklenir ve ilk sekiz çubuk, girişte mevcut olan unsurları korur. İkinci sekiz çubuk, yeni synth parçaları ve vokal ilahisiyle desteklenerek daha zengin bir ses yaratılır.

1:27. Koro 2

İkinci koro birinciye benzer, ancak bir takım değişikliklerle: ek vokal cümleleri ve kadın arka vokaller görünür. Kompozisyonun bir sonraki kısmına geçiş yine nefesli çalgılarla belirtilir.

1:58. Köprü

İkinci korodan sonra beklenen dizenin yerine köprü başlıyor. "Salla, salla bebeğim" sözlerinde, her çubuktaki gök gürültüsü sesleriyle tamamlanan bir klavye riff'i ve ritmi duyuluyor. Bu köprü, kompozisyonun önceki bölümleriyle bir kontrast yaratarak sekiz çubuk sürüyor.

2:19. Ayet 2

İkinci dize hem uzunluk hem de enstrümantasyon açısından birinciyle aynı, ancak şarkı sözlerinin 2Pac tarafından söylenmesi parçaya taze enerji ve dinamik getiriyor.

3:01. Koro 3

Üçüncü koro öncekilerle çakışıyor ve ikinci korodan sonra çıkana benzer şekilde sorunsuz bir şekilde başka bir ara bölüme geçiyor.

3:54. Çıkış

3:54'ten itibaren şarkı sonuna doğru ilerlemeye başlıyor. Enstrümanların sesi giderek zayıflıyor ve düzenleme daha az doygun hale geliyor. Outro, şarkının ana çizgisinin sürekli tekrarlandığı, dinleyiciyi yavaş yavaş kompozisyonun sonuna yönlendiren, ayet ve koro unsurlarından oluşan 20 barlık bir döngüdür.

2Pac feat şarkısının son yapısı. Dr. Dre - Kaliforniya Aşkı

Şarkı Bölümü	Uzunluk
Giriş	Çubuk + 4 çubuk
Koro 1	12 bar
Ayet 1	16 bar
Koro 2	12 bar
Köprü 1	8 bar
Ayet 2	16 bar
Koro 3	12 bar
Köprü 2	8 bar
Çıkış	8 bar

"California Love"ın düzenlemesi, şarkının tek tek bölümlerini birbirinden ayırmayı zorlaştıracak şekilde yapılmıştır: sesi monolitik ve biraz monotondur, belirgin bir yapısallık olmaksızın pürüzsüz, sürekli bir akış hissi yaratır. sınırlar.

Ayrıca “California Love” sıra dışı yapısıyla da dikkat çekiyor. Standart "Giriş-koro-nakarat-koro" şeması yerine burada daha özgün bir yaklaşım kullanılıyor: "Giriş-koro-nakarat-koro-köprü". Böyle karışık bir yapı, kompozisyona dinamizm ve özgünlük katarak onu geleneksel müzik yapılarıyla karşılaştırıldığında benzersiz kılar.

Şarkı yapısı Martin Garrix – Hayvanlar

Martin Garrix'in 2014 yılında vizyona giren “Animals” adlı şarkısı anında hit oldu ve dünya listelerinde üst sıralardaki yerini sağlamlaştırdı. Popülaritesine rağmen şarkının tür için tipik bir düzenlemesi var: Ana vurgu, güçlü bir 4/4 vuruş ve herhangi bir dans pistini harekete geçiren akılda kalıcı bir perküsyon riffidir.

Şarkı, birçok dans parçasında standart olan, dakikada 128 vuruşluk bir tempoyla Fa minör tonunda yazılmıştır.

Orijinal 5:04 karışımını YouTube'da bulmak zor olabilir, bu nedenle şarkının radyo versiyonunu içeren bir video klip materyale eklenmiştir. Zamanlamaların orijinal versiyonla eşleşmeyebileceğini lütfen unutmayın. Kompozisyonun tam versiyonunun linki olan varsa yorumlarda paylaşırsa seviniriz.

0:00. Giriş Vuruşu

Kompozisyon, ilk 16 barın metronomu anımsatan tekme ve sürüşün hakim olduğu minimalist bir girişle başlıyor. Ritimle birlikte, sesi yankıyla bolca işlenen arpejli bir sentezleyici sesi duyulur. Sentezleyicinin gücünde ve gücünde kademeli bir artış, dinleyiciyi kompozisyonun bir sonraki bölümüne sorunsuz bir şekilde yönlendirir.

0:30. Bas Giriş

Bu aşamada vuruşun ritmik vuruşlarına dayanan düşük bir bas devreye girer. Arpejli sentezleyici arka planda kaybolur ve mikste sesini yavaş yavaş güçlendiren yeni bir sentezleyici belirir. Bu girişin sonuna doğru, zilin ters çevrilmiş bir vuruşunu duyabilirsiniz, bu da geçişten önce drama katar.

1:00. Mini Mola

Bu dört ölçülük kısa mola, düzenlemenin neredeyse tamamen donduğu bir tür duraklama işlevi görüyor. Duyulan tek ses, saatin tik takları, yavaş yavaş zayıflayan bas sesleri ve zil sesidir. Bu an dinleyiciyi ana melodi dizisinin ortaya çıkmasına hazırlar.

1:08. Arıza 1

Bir saatin tik-takları yavaş yavaş bir vurmalı çalgı parçasına dönüşüyor. Sekiz ölçülük yumuşak melodiden sonra kompozisyona agresif bir sentez giriyor ve ana temayı güçlü akorlarla tekrarlıyor. Bu sentezler, çubuğun her vuruşunu vurgulayan trampet vuruşları ve alkışlarla desteklenir.

1:37. Kurmak

Sekiz çubuklu yapı gerilimin zirvesine ulaşarak kompozisyonu düşüşe hazırlıyor. Hızlanan trampet vuruşları, bir synth riff'i ve lazer ses patlamaları, bir vokal örneğiyle biten bir doruğa yol açar.

1:53. 1'i bırak

İlk damla ilginç bir çözüm sunuyor: Garrix, ana melodi dizisini kullanmak yerine, güçlü bir vuruşla desteklenen ve kompozisyonun ana temasına göndermeler yapan yeni bir riff sunuyor.

2:30. Arıza 2

Başka bir dört barlık mini aradan sonra, synth parçanın ana temasını çalarak miksajına geri döner. Daha önce olduğu gibi, arıza sorunsuz bir şekilde başka bir birikime geçiş yapıyor.

3:15. 2'yi bırak

İkinci düşüş neredeyse birinciyle aynıdır ancak süresi 16 bar artar. İlk sekiz ölçünün ardından, synth akorlarının eklendiği vokal örneği tekrar duyulur.

3:58. Çıkış

Saatin tik taklarıyla kısa bir eklemenin ardından düzenleme, girişteki öğelere geri döner. Sona yaklaştıkça kompozisyonun sesi daha yumuşak ve incelikli hale geliyor. Parçanın son anlarında arpejli synth yeniden ön plana çıkıyor ve başlangıç ​​ile son arasında bir kontrast yaratıyor.

Martin Garrix — Animals şarkısının son yapısı

Şarkı Bölümü	Uzunluk
Giriş Vuruşu	Çubuk + 4 çubuk
Bas Giriş	12 bar
Mini Mola 1	4 bar
Arıza 1	12 bar
Oluşturma 1	8 bar
1'i bırak	16 bar
Mini Mola 2	4 bar
Arıza 2	8 bar
Oluşturma 2	8 bar
2'yi bırak	32 bar
Çıkış	32 bar