Hoe bladmuziek voor gitaar te lezen

Het is leuk om nieuwe muziek te ontdekken. Je wilt meteen de akkoorden, solo's, gitaararpeggio's uitkiezen, al dit moois leren en eindeloos herhalen. Maar niet iedereen kan een liedje op het gehoor maken. Bovendien kost het veel tijd om het uit te zoeken. Daarom moeten muzikanten weten hoe ze gitaarbladmuziek moeten lezen. We lezen bladmuziek als we nieuwe oefeningen leren om onze techniek aan te scherpen, als we klassiekers of hits van wereldklasse leren spelen, en als we geliefde liedjes uit elkaar halen.

Weten hoe je bladmuziek voor gitaar moet lezen, is ook handig als je in een groep werkt. Ze zijn gewend om muzikale ideeën te delen, tips uit te wisselen en elkaar te helpen bij het bedenken van melodie- en harmonie-ideeën. Het is zelfs nodig om de nieuw gecomponeerde regel niet te vergeten. Dan kun je ernaar terugkeren, het verfijnen en ontwikkelen. Ontdek hoe je bladmuziek en symbolen voor gitaar in verschillende notatieformaten kunt lezen.

Markeringsmethoden

De traditionele en universele methode voor alle spelers is het gebruik van een scrollwiel op de notenbalk (kladblok). Dit kan worden gebruikt om de partij van elk instrument op te nemen. Afgestudeerden van muziekscholen en klassieke scholen hebben de bladmuziek goed onder de knie, kennen in ieder geval de basis. Het lezen van bladmuziek voor de gitaar en deze direct op de toets spelen is een vaardigheid die jaren kost om onder de knie te krijgen. Als je alleen maar noten hebt leren herkennen en de tijdsduur hebt begrepen, is dat al een prestatie.

Traditionele muzieknotatie

Voor veel gitaristen is het beheersen van akkoorden voldoende. Ze hoeven niet te begrijpen hoe ze gitaarnoten moeten lezen. Ze weten welke snaren ze moeten indrukken om een ​​bepaald akkoord te krijgen. Door de vingerzetting te veranderen, creëren ze al harmonische sequenties en kunnen ze zichzelf bijvoorbeeld begeleiden bij het zingen. Maar om dit te doen, moet je de akkoordsymbolen leren kennen en de schakelingen waarmee ze worden geslagen.

Bm-akkoordenschema

En misschien wel de meest gebruikelijke manier voor gitaristen van alle niveaus om gitaarnoten te lezen is de tabulatuur. Het kan worden afgehandeld door zowel beginners als professionele spelers. Het is een handige en flexibele notatie. Hiermee kun je een harmonisch of melodisch gedeelte op een algemene manier overbrengen, zonder details. Maar voor dit formaat duiden veel symbolen streken en ritmische nuances aan. In dit artikel zullen we notaties en akkoordnotatie in alle drie de typen bekijken, maar we zullen speciale aandacht besteden aan de tabulatuur.

Tabulatuur in vereenvoudigde vorm

U kunt lezen hoe u de muziekeditor van Amped Studio gebruikt en online uw eigen melodie uit bladmuziek probeert te componeren.

Hoe bladmuziek voor gitaar in klassieke notatie te lezen

De toonladder bestaat uit vijf regels. De noten worden aangegeven door ovalen en worden op en tussen de lijnen geplaatst. Sommige missen strofe en zijn op extra regels geplaatst (bijvoorbeeld C in een g-sleutel). Het gekrulde figuur aan het begin van de regel is de solsleutel. Het geeft aan dat de eerste regel voor de noot in E is, de tweede in G, de derde in B, de vierde in D en de vijfde in F (de positie is anders in de bastoonsoort). Tussen de lijnen en eronder en erboven zijn plaatsen voor D, F, A, C, E, G. Om gitaarnoten te kunnen lezen, moet je hun correspondentie op de toets kennen. Daar zijn ze.

Gamma in C majeur in twee octaven op de toets

De toonladders in C majeur en A mineur passen perfect op de toets. Op het pianotoetsenbord corresponderen de witte toetsen ermee. Om de zwarte toetsen of gitaarharmonieën uit andere tonaliteiten aan te duiden, moeten we de dieses en de platte maten gebruiken; in muziek heffen sommige stukken sommige bekars de dieses en de platte maten op. Een basiskennis hebben van het lezen van noten op de gitaar is voor ons voldoende. Laten we ons niet verdiepen in muzieknotatie.

Maar het is belangrijk om het ritme en de duur een algemeen idee te geven. Het lezen van de duur is moeilijker dan het lezen van ovale noten. Aan het begin van een regel, achter de sleutel, zien we cijfers. Meestal zal dit '4/4' zijn – vier kwartalen. Dit betekent dat de maat is verdeeld in vier kwartnoten, we kunnen ze tellen: 'een-twee-drie-vier'. Je voegt twee helften of één hele noot toe. En we kunnen ze verdelen in acht achtsten (“een-twee-drie-kwart”), zestienden of zelfs kleiner. Bovendien hebben we pauzes met dezelfde duur. Door dit alles te combineren, krijgen we ritmische patronen. Hier is de hele set met de duur.

Hele noot en hele pauze (geplaatst onder de vierde liniaal)

Halve en halve pauze (geplaatst boven de derde liniaal)

Kwartaal

Achtste

Zestiende

Dertig seconden

Vierenzestigste

Moeilijk? Het lezen van gitaarbladmuziek in zijn klassieke vorm is in principe moeilijk. En om de duur meteen te begrijpen, moet je op een gevorderd niveau in muzieknotatie zijn. Maar niet alle muzikanten hebben dit nodig, dus gebruiken we het opnemen op meer andere manieren. Er zijn veel eenvoudigere manieren om gitaarnoten te lezen en op te schrijven. Hierheen gaan we.

Akkoorden

Als we meerdere klanken tegelijk spelen, krijgen we akkoorden, septiemakkoorden, sextakorden, non-akkoorden en andere akkoorden. Traditioneel worden ze geschreven als ovalen, de een onder de ander. Maar het is gemakkelijker om elk akkoord een letteraanduiding te geven en de lettercombinaties altijd te gebruiken. Dit maakt het heel gemakkelijk om gitaarbladmuziek te lezen. In dit geval hebben we geen lessenaar nodig, we kunnen de akkoordletter direct boven de tekst schrijven. De gemakkelijkste en meest populaire zijn C, Am, E, Em, D, Dm, G, F.

Veel voorkomende akkoorden in de bladmuziek, tabulatuur en hitlijsten

Maar je moet leren hoe je ze correct plaatst. Daar zijn veel diagrammen voor. De zes horizontale lijnen zijn de snaren: de dikste onderaan en de dunste bovenaan. Ze worden ondersteboven weergegeven omdat je naar de toets van de gitaar kijkt, en de dikste snaar is dichter bij je, alsof je van onderaf komt. De verticale lijnen zijn de frets. De stippen vertegenwoordigen de fret die moet worden vastgeklemd. Er zijn ook geroteerde patronen waarbij de snaren verticaal zijn en de fret horizontaal. Nu weet je hoe je bladmuziek voor gitaar kunt lezen met behulp van letters en patronen.

Componisten en jazzmuzikanten gebruiken een nog handiger methode. Ze lezen akkoorden in stappen en geven deze aan met Romeinse (en soms Arabische) cijfers. Dus in A-mineur wordt Am I (1), Bdim wordt II (2), C wordt III (3), Dm wordt IV (4), Em wordt V (5), F wordt VI en G wordt VII. Wanneer jazzmannen naar een andere toonsoort moeten gaan, herschrijven ze niet alle akkoorden, maar gebruiken ze dezelfde nummers. Dit is hoe gitaarbladmuziek een ander voorbeeld wordt gelezen in de muziekwereld.

Tabulaturen

Iemand combineerde klassieke notatie met akkoordschema's en het resultaat was een tabulatuur. Dit is de meest geschikte vorm voor het labelen van elke gitaarpartij, zowel akkoordaal als melodisch-monofoon. Hoewel je de partituur voor elk instrument op een notitieblok kunt rangschikken, is de tabulatuur de enige manier om gitaarpartijen op te nemen, of, voor ukeleles, met vier linialen.

Hoe lees ik bladmuziek voor gitaar in tabulatuur? Net als de diagrammen geven de horizontale lijnen de snaren aan. De dikste onderaan, de dunste bovenaan. De cijfers geven de fret aan waarop de snaren moeten worden vastgeklemd. Lees van links naar rechts en speel de cijfers in volgorde. Waar er 0 is, trek je aan het open touwtje. Het proces lijkt op een computerspel. Laten we eens kijken naar een voorbeeld.

Hier wordt de melodie gecombineerd met akkoorden. Eerst zien we een drieklank: de linkerhand klemt de snaren op de eerste, derde en tweede fret. Dan trekken we de eerste open snaar en zetten weer een drieklank, maar dan op de andere snaren. Enzovoort. Als je het hele stuk rondkijkt, zie je dat de akkoorden hier worden afgewisseld met een enkele noot op de open eerste snaar. Je hoeft alleen maar hun opstelling uit te zoeken en de uitlijning van je vingers aan te scherpen. Ook zien we bogen en schuine lijnen. Daarover iets later.

Op deze manier gitaarbladmuziek lezen is erg handig. Maar dit is een algemene soort, een tabulatuur. Er is hier absoluut geen ritme-informatie. Als je weet hoe een deuntje moet klinken, speel je het in het juiste ritme, met de juiste duur en pauzes. Om een ​​populair liedje op te splitsen, zal dit algemene formaat werken. Maar om een ​​nieuw gedeelte op te nemen en het ritmische patroon ervan te markeren, heb je al tempovlaggen nodig.

Dezelfde tabulatuur, samen met notatie en duur

Maar toch hebben we nog geen volledige informatie. De tabulatuur, een andere (uitgebreide) versie, laat zien hoe je gitaarnoten moet lezen om ze stijlvol en van hoge kwaliteit te laten klinken alsof ze door een professional worden gespeeld. Goede gitaristen tokkelen niet alleen maar, ze gebruiken gevarieerde technieken en besteden veel aandacht aan nuance. Dit alles kan ook op de tablatuur worden weergegeven.

Tabbladen met streken

Hamer erop . Deze techniek wordt ook wel ‘oplopend legato’ genoemd. Wanneer je de bladmuziek van de gitaar leest, let dan op de bogen die de cijfers in paren verbinden. Dit betekent dat de twee geluiden samen moeten klinken, zonder pauze ertussen. Op een piano is dit eenvoudig te doen: laat de eerste toets los precies zoals u de tweede indrukt. Op een gitaar is de aanval onderscheidend. En legato betekent hier iets anders: dat de eerste klank een aanval zal hebben, maar de tweede klank vrijwel geen aanval zal hebben.

Hoe implementeer je deze techniek technisch bij het lezen van gitaarnoten? Het eerste cijfer speel je met het plectrum, het tweede met alleen je linkervinger. Laten we zeggen dat je de snaar vastzet met je wijsvinger. Om een ​​hammer-on uit te voeren, ruk je met je plectrum aan de snaar en sla je vervolgens met je linker middelvinger op de volgende fret zonder dat je wijsvinger loslaat. Als u uw tabbladen eenvoudigweg in een teksteditor schrijft, kan een hamer worden weergegeven door een “h” of een “^”: bijvoorbeeld “5h6” (“5^6”).

Hamer erop

Aftrekken . Dit is een omgekeerde beweging – een dalende legato. Als je bladmuziek voor gitaar in tekstvorm leest, zul je de letter “p” of het “^” symbool tegenkomen: “6p5” (“6^5”). Beide pool-offs worden op dezelfde manier aangeduid als een hummer, met een verbindingsboog. Technisch gezien zit het als volgt in elkaar: je klemt twee aangrenzende frets vast (of twee frets door één fret), gebruikt je plectrum om het eerste geluid te spelen en om het tweede te krijgen moet je je middelvinger eraf trekken, dan speelt je middelvinger de noot op de vorige fret.

Aftrekken

Moffel . Hoe lees ik gitaarnoten gemarkeerd met kruisjes? Plaats uw linkerhand op het touwtje, maar knijp er niet in. Sla vervolgens op het plectrum – je zou een percussief geluid zonder toon moeten krijgen. Deze klikken worden ook wel ‘dead notes’ genoemd. Ze worden gebruikt om een ​​solo te verdunnen of om strakke melodielijnen te overbruggen.

Dode noten

Mogelijk komt u ook de aanduiding “pm” tegen. Dit is een acroniem voor de Palm Muting-techniek. Het produceert een soortgelijk “dood”, gedempt geluid, maar je hoort er al specifieke noten in. Om het te spelen, pak je de snaar vast met je linkerhand, terwijl je rechterhandpalm met je pink lichtjes op de snaren bij het staartstuk drukt en bedien je het plectrum.

Palm dempen

Schuif . In tabs kunnen gitaarnoten worden geschreven met een schuine streep (“/”) of de letters “sl”. Of er wordt een rechte lijn tussen de cijfers getrokken. Lees het op deze manier. Speel het eerste cijfer met de plectrum en schuif je vinger naar de volgende fret zonder je vinger van de toets te halen. Je krijgt een glissando-effect. Het kan zowel naar beneden als naar boven zijn.

Dia

Kromming . In de gitaartabbladen zie je cijfers gescheiden door een “b”. Lees ze zo. Klem de noot vast, maak een geluid met je plectrum en trek de snaar naar boven (soms is het handiger om hem naar beneden te trekken), een lange metalen fret. Trek hem omhoog tot het moment waarop hij klinkt als de volgende fret, dat wil zeggen een halve ton hoger (soms moet je hem zelfs een ton hoger buigen). Het tweede getal komt exact overeen met de volgende frettoonhoogte. Deze streek wordt ook aangegeven met een gebogen of onderbroken lijn.

Kromming

Hendel beweging . Niet elke gitaar heeft een hefboom (vooral een akoestische). Het kan dus zijn dat u niet in staat bent om de technieken die u in de tablatuur vindt, voldoende te lezen. Als de noot wordt weergegeven als “7\5/7” of iets dergelijks, moet u snel op de hendel drukken om een ​​scherpe toonhoogte te krijgen. Het getal binnen '\ /' geeft het getal van halve tonen aan dat u naar beneden moet gaan. De ontvangst wordt ook aangegeven met een “v”.

Hendel beweging

Vibrato . Deze slag wordt door gitaristen voor bijna elke lange noot gebruikt. Aan het einde van een zin is het bijzonder opvallend en expressief. Op de tabbladen wordt dit weergegeven door “~” en “x”. Ze lezen met je gitaar is eenvoudig. Pak de snaar vast bij de fret die je hebt opgegeven, speel het geluid en beweeg je vinger voorzichtig op en neer om de toonhoogte te veranderen. De amplitude moet klein zijn en de beweging moet overeenkomen met het ritme van de song. Scherp vibrato wordt ook gedaan door van links naar rechts over de toets te vegen. Dit vergt wat meer inspanning.

vibrato

Tril . Technisch gezien is de combinatie Hammer-on en Pull-off een herhaling. Houd de referentienoot ingedrukt en terwijl u deze vasthoudt, slaat u herhaaldelijk met de andere vinger op de aangrenzende fret. Zo lees je “tr” en “tr~~~~”. Dit komt vaker voor op de piano. Op de gitaar wordt het niet vaak op deze manier gespeeld, de meest intense momenten om anticipatie en een staat over te brengen vóór een krachtige resolutie.

triller

Tremelo . Hoe lees je bladmuziek voor gitaar als een enkel cijfer vele malen wordt herhaald in de tabel? We spelen het als een aantal kwarten of achtsten. Maar als je er zestienden of dertig seconden van wilt maken, dat wil zeggen een tremolo wilt spelen, gebruik je een speciaal symbool of een speciale lettercombinatie, een zogenaamde “TR”. Soms wordt het gevolgd door '~' om bij benadering aan te geven hoe lang het duurt. Een tremolo ontstaat door een snelle, ritmische op-en-neer beweging te maken met het plectrum. Meestal bevinden de beats zich in de zestiende, tweeëndertigste of vierenzestigste tellen, afhankelijk van het tempo van het nummer.

Tremolo

Tikken . Deze techniek kan als een geoptimaliseerde Hammer-on worden beschouwd.' Als je de bladmuziek voor de gitaar leest, zul je bij het tikken waarschijnlijk een complexe combinatie tegenkomen zoals “5h7t10p7p5”. Je slaat met een vingervinger op een fret, zoals bij een hamer, maar het is je rechtervinger, niet je linker. Het aftrekken gebeurt uiteraard met dezelfde vinger. Zo gebruik je beide handen, net zoals wanneer je op het toetsenbord speelt. Het is een geweldige manier om je snelheid te verhogen en een specifiek geluid te krijgen.

Tikken

Flageoletten . Flage-noten krijgen een soepel, luchtig geluid als je ze met je gitaar speelt. Natuurlijke flageoletten worden tussen driehoekige haakjes weergegeven: “< >”. Hoe lees je het met het instrument? Raak met uw linkerhand de snaar boven de metalen toets lichtjes aan, speel de toon met uw rechterhand en verwijder onmiddellijk uw linkerduim. En natuurlijke flageolets zitten alleen op fret 12, fret 7 en fret 5. De faux-vlag kan overal worden verwijderd, maar het is best lastig, het vergt enige oefening. Als je het wilt leren, zoek het dan zelf uit. Er zijn veel video-tutorials op internet voor faux-flage.

Praktisch advies over het lezen van gitaarnoten

Begin met het leren van de akkoorden. Het beheersen van vingerzettingspatronen is eenvoudig. Daarna is het goed om de overgangen tussen akkoorden te oefenen. Hierdoor kun je snel van vingerzetting wisselen zonder je ritme te verliezen. Beweeg gewoon vele malen achter elkaar van positie naar positie. Op een gegeven moment zul je merken dat je handen automatisch in de goede richting gaan bewegen. Door de akkoorden onder de knie te krijgen, kun je ze snel herkennen in de tabulatuur.

Leer de noten en symbolen voor de gitaar in niveaus lezen. Oefen eerst met het vinden van je fret en het vastklemmen van de snaar op de positie die wordt aangegeven door het nummer. Het is een heel eenvoudige oefening, het belangrijkste hier is dat je zoveel mogelijk snelheid haalt. Begin dan met het oefenen van verschillende slagen, trucs en technieken. U hoeft hier geen specifieke tabulatuur te gebruiken; je kunt autonoom sporten. Het derde niveau – het beheersen van de duur. Wanneer je er doorheen begint te navigeren en snel de ritmiek begrijpt, bedenk dan dat je bijna de top hebt bereikt. Het enige dat overblijft is het leren van klassieke muzieknotatie.

Splits specifieke nummers op. Je hebt gitaarnoten leren lezen, maar daar houdt de muzikale ervaring niet op. Beperk jezelf niet tot de voorbeelden die je in het artikel bent tegengekomen. Neem de tabulatuur met populaire liedjes, solo's, akkoorden en bridge-gitaarpartijen – en kijk waar de hits van gemaakt zijn. Het helpt je niet alleen om bladmuziek voor gitaar te leren lezen; het zal je helpen de logica achter beroemde componisten, muzikanten en gitaristen te begrijpen.

Gebruik handige software. Er is een speciaal softwareprogramma voor het werken met tabbladen, zoals Guitar Pro. Hiermee kunt u bladmuziek voor de gitaar lezen die andere spelers hebben geschreven en uw composities opnemen. Meestal kunt u met nuance en ritme werken, maar ook een geluid selecteren en een arrangement schrijven, waarbij u uw project aanvult met andere instrumenten.

Werk met sequencers

Sommige muziekopnamesoftware bevat een notenmodus. Je rangschikt de noten op een raster door door een virtuele pianotoets te navigeren (het is heel eenvoudig). En de software vertaalt alles in klassieke notatie. Het helpt je de duur te begrijpen en gitaarnoten op de notenbalk te lezen.

Conclusie

Je hebt dus geleerd over akkoordlabels, overwogen om alfabetische en numerieke manieren op te nemen, en begrepen hoe akkoordschema's zijn opgebouwd. We raakten terloops de universele klassieke muzieknotatie aan en beschreven in algemene termen hoe ritmiek in de traditionele methode wordt vertaald. En we hebben de opnamemuziek voor gitaristen op de handigste manier in detail uit elkaar gehaald. We leerden over de verschillende technieken, gitaarspeltechnieken en hoe ze heten.

Weten hoe je gitaarnoten moet lezen is niet voor iedereen weggelegd. Maar het helpt je wel je gezicht te redden en je snel te oriënteren als je snel een onbekend stuk moet leren. Als je alle informatie in het artikel in je opneemt, de aanbevelingen gaat gebruiken en de technieken die je zojuist hebt geleerd, uitwerkt, zul je je vaardigheden als gitarist met verschillende niveaus verhogen. Stel het niet uit.